Single zit in zijn uppie op een stoel. Nadeel single?Single zijn, in hoeverre is dat nadelig? Het is steeds vaker een onderwerp dat in praatprogramma’s wordt besproken en waar mensen mij over uithoren in het dagelijks leven.

Dus vandaag schotel ik 7 nadelen voor van het single bestaan. Lees en huiver…

Single-nadeel #1. Onvriendelijke consumentenbeleid voor singles

Ja, je bent nadelig uit door het alleenstaand-onvriendelijke consumentenbeleid van de reiswereld.

Voorbeeld: bij het boeken van een hotelkamer betaal je voor een 2-persoonskamer of er wordt een eenpersoonskamertoeslag in rekening gebracht.

Is dat niet oneerlijk? “Alle singles de barricades op, we moeten protesteren!”

Single-nadeel #2. Je bent het pispaaltje

Je single-status wordt geregeld belachelijk gemaakt door familie, vrienden, collega’s en in de media. Het wordt vast niet onaardig bedoeld, maar ondertussen ben je de pineut als single; ten koste van je sociale status…

Ik weet nog goed toen lang geleden dit krantenartikel over Aantrekkingskracht.com verscheen in de telegraaf:

Versiertrucs op internet
AMSTERDAM – Alleenstaande mannen die wanhopig op zoek zijn naar een vrouw kunnen op de nieuwe blog www.aantrekkingskracht.com sinds kort allerhande ‘versiertrucs’ krijgen hoe ze het best een dame aan de haak kunnen slaan.

Speciaal voor de single mannen heeft initiatiefnemer Victor Verlon zelfs een gratis online cursus ‘Vrouwen Veroveren’ ontwikkeld. “Het aanbod van goede kwaliteit versiertips blijft voor mannen achter, daarom ben ik zelf een mannenblog gestart”, aldus Verlon. De blog heeft als voordeel dat mannen direct kunnen reageren en elkaar ook weer van tips kunnen voorzien.

“Of ik een gouden tip heb voor alleenstaande mannen als ze een vrouw willen versieren? Wees zelfverzekerd, speels oftewel lekker vlot en neem initiatief. Dan komt het meestal wel goed. Richt je op plezier en probeer niet meteen iets af te dwingen of om een date te vragen. Leg vooral geen druk op de ketel”, aldus Verlon. Volgens hem zijn single mannen veel te passief bezig.

“Wees nieuwsgierig en ontdek eerst eens goed wie de vrouw is”, zegt de versiertipexpert. De bedenker heeft zelf inmiddels al een vriendin.

Natuurlijk ben ik blij wanneer deze site in de publiciteit komt. Toch valt het me op dat woorden als ‘wanhopig’ vaak in verband worden gebracht met het single bestaan.

Met andere woorden: je hebt geen relatie, dus je moet wel ongelukkig zijn. “Nee, de happy-single bestaat niet!”

Single-nadeel #3. Je moet zoeken en zoeken

Alleen zijn is toch maar eenzaam? Juist, dus je bent als single wanhopig en je moet dus actief daten!

Mensen in je directe omgeving stellen zich daarom overdreven behulpzaam op door je single-status te benadrukken en je aan andere singles te koppelen.

Of anderen wijzen je op het bestaan van single reizen, speeddating en datingsites. “Schrijf je nou maar meteen in op zo’n online dating site, je hebt het nodig hoor!”

Single-nadeel #4. Je bent incompleet als single

Je kan onmogelijk zelfstandig functioneren als single, je moet altijd iemand naast je hebben. Er wordt dus verondersteld dat je niet alleen op stap mag gaan.

Alleen zijn is maar half, je telt niet mee, je bent incompleet. Dus laat je niet te veel zien aan anderen, je moet je eigenlijk schamen als single.

“Beste verdrietige single, blijf vooral zappend op de bank zitten met een zak zoute chips op schoot!”

Single-nadeel #5. Je bent emotioneel arm

Je hebt geen partner, dus je moet wel warmte en affectie missen. Je hebt immers niemand om mee te knuffelen, niemand om je gevoelens mee te delen.

De single, ongelukkig in de liefde, wordt beduidend minder oud. Althans, dat suggereert sociaal psychologe Tila Pronk in haar boek Hartstocht.

“Ja, je dagen zijn geteld. Arme arme single…”

Single-nadeel #6. Je hebt géén seksleven

Mensen in een relatie vrijen gemiddeld 1 á 2 keer per week. Maar jij als single staat structureel droog, je seksleven lijkt wel zo uitgedroogd als de Sahara!

Je moet dus wel seksueel gefrustreerd zijn. “Er zit niets anders op dan maar in je eentje te masturberen…”

Single-nadeel #7. Je hebt geen steun en toeverlaat

De single heeft een zwaar leven. Immers, je moet elke dag koken, zelf de was doen en de vuilnis buiten zetten. Het huishouden rust op jouw schouders alleen.

Nooit iemand anders die eens de boel zuigt, de tegels dweilt of je bed opmaakt. De financiën zijn jouw probleem en van niemand anders.

Kortom, je staat er alleen voor, in je uppie. “Single zijn is worst case scenario!”

Of is single zijn helemaal niet zo nadelig?

Ik vind deze single-nadelen overdreven; zie mijn ironische opmerkingen hierboven. Ik vind dat ‘de single’ onterecht in een negatief daglicht wordt gezet. Met als gevolg dat ik vaak voor singles moet opkomen wanneer ik mensen vertel over mijn werk: “Nee, mijn lezers en cursisten zijn niet wanhopig, onaantrekkelijk of zielig”.

Ok, natuurlijk kleven er nadelen aan het vrijgezelle bestaan. Maar uiteindelijk is het leven wat je er zelf van maakt. En dat geldt óók voor de mensen in relatie.

Ben je vrijgezel, dus ben je wanhopig? Of heb je een relatie en ben je dolgelukkig? Plaats je reactie hieronder, ik wil weten wat jouw gedachten zijn.

Gerelateerd:

  • Veel singles ontmoeten doe je hier (en hier en hier) (17)
    Waar kun je veel leuke singles ontmoeten? De meeste mensen ontmoeten hun potentiële liefdespartner op het werk en in eigen sociale kring. Ook proberen heel wat singles hun liefde te vinden tijdens het uitgaan; in een club of in […]
  • Hoe omgaan met afwijzing? 2 manieren & tips (124)
    Hoe omgaan met afwijzing? Wat als de deur keihard dichtklapt voor je neus en je nooit meer welkom bent? Dadelijk geef ik twee manieren hoe om te gaan met een blauwtje lopen. Aanleiding van dit artikel was de interessante […]
  • Extra Aantrekkingskracht door Vriendin? (Onderzoekresultaat) (6)
    In het artikel eerder heb je gezien dat liegen onverstandig is voor het vrouwen versieren. Je wilt niet liegen, het werkt niet en het is onnodig voor succes met vrouwen. Je kunt dus eerlijk zijn over het feit dat je vrijgezel […]
  • Is de Liefde Gemakkelijker voor Vrouwen? (65)
    Denk jij dat de liefde gemakkelijker is voor vrouwen? Echt? Blijf lezen... Op mijn blog geef ik diverse tips voor een beter liefdes- en seksleven. Dat is mooi, alleen het is nog mooier dat mensen inhoudelijk reageren en […]
Single – 7 Nadelen van single zijn?
Trefwoorden:                     

180 reacties op “Single – 7 Nadelen van single zijn?

  • De hierboven omschreven nadelen van het single zijn, vind ik heel erg overdreven. Zelf ben ik van mening dat je erg sterk in je schoenen staat als je jezelf gelukkig kunt maken. En daarbij niet perse een vriendin hoeft te hebben in je leven. Ooit had ik zelf een langdurige relatie, en sinds die over is ben ik juist een sterker en leuker persoon geworden.

    Maar eerlijk is eerlijk ik zou het wel erg tof vinden om weer eens een leuke vrouw tegen te komen. Ik ontmoet best veel vrouwen die wel interesse tonen, maar ik vind die vrouwen een beetje TE standaard. Hoezo kieskeurig geworden? Maar ik vind van mezelf dat ik een echte ‘leuke’ vrouw verdien. En daar is niks mis mee 🙂

    1. Mooi gezegd! Ook als alleenstaande, hoe lang de periode duurt, je verdient iemand leuk, knap, boeiend, uniek… iemand die echt bij jou past! En daar is absoluut niets mis mee!

  • 1ste nadeel : geen ervaring mee.

    2de nadeel : veel ervaring mee, het lijkt alsof je echt wanhopig bent en dat niemand u wilt. (ondertussen weet ik wel veel beter)

    3de nadeel: ik heb het zoeken opgegeven, dat levert toch niets op, het is slechts een kruising van een moment en de actieve wilskracht om iets te gaan doen.

    4de nadeel: Daar trek ik me niets van aan, toch ben ik nog wel zeer verlegen als het aankomt op stap te gaan.

    5de nadeel: Dat is wel een feit. Ik heb er een zeer groot gebrek aan, meestal maakt me dat zo lastig tot en met. Het is precies alsof je gek word dat je die dingen niet krijgt. Veel meegemaakt.

    6de nadeel: lang leven de sahara haha

    7de nadeel: hangt ervan af hoe je uw leven bekijkt, het is wel zwaar maar je bent tenminste zelfstandig, dus een pluspunt bij de dames, kan eerder als voordeel werken als het gepast is.

  • Single zijn is niet rampzalig.
    Maar een goeie relatie is altijd mooi meegenomen; het versterkt de emoties die je in het dagelijks leven voelt, omdat je ze deelt.

  • Natuurlijk is het soms vervelend als je geen sex hebt of dat net een beetje meer aandacht!…de rest lijkt me leuk om te delen met vrouwen. Maar waarom kan ik die dingen ook niet als vrijgezel. Het is tijd om dingen te doen die je altijd al wou doen. Zoals alleen op stap en alleen op vakantie. Doe dat al paar jaar zo. Leer je altijd wel mensen kennen,je past je gewoon aan op je omgeving.

  • Bedankt voor jullie reacties! 🙂

    @ Robbert,

    Je moet inderdaad sterk in je schoenen staan om jezelf gelukkig te maken. Ongeacht of je een partner hebt of niet…

    Je vindt de geïnteresseerde vrouwen te standaard? Kan dat komen omdat deze vrouwen zich geïnteresseerd gedragen; dat geeft je een ‘standaard’ gevoel?

    Zet eens op papier wat je verlangens zijn, wat je belangrijk vindt en wat niet zo belangrijk voor je is.

    Ook een echte leuke vrouw, kan in veel opzichten op de standaard vrouw lijken…

    @ Andy,

    Wat betreft het single-nadeel #5 (Emotioneel arm): je kunt ook warmte ontvangen van vrienden, vriendinnen en familie. Zo voorkom je sociaal- en emotioneel isolement.

    Dit is met name belangrijk advies voor single mannen, omdat zij in verhouding minder persoonlijke aandacht krijgen.

    @ Tom,

    Behalve dat, de relatie kan ook als spiegel dienen. Heel waardevol…

    @ Mick,

    Great! Een voorbeeld voor andere singles. Ga op stap en laat je zien, met of zonder vriendin.

  • Tja zo kan ik ook wel een lijstje opsommen wat de nadelen van een relatie zijn,
    en vele daarin zijn ook niet altijd gelukkig en ze leefden nog lang en gelukkig.
    Beter single en goed in je vel dan een drama relatie, het is net waar men/media de loep op legt..
    Zo zit aan relatie en single zijn allebei zo zijn voor en nadelen,
    het is maar wat je er zelf van maakt of dat positief of negatief is..
    En als single gaat dat makkelijker ook, in een relatie heb je 2 mensen nodig om het positief te houden..

    Ik zelf ben niet zo’n constante jager van nature, ik doe speels wat als ik een leuke dame tref maar voor mij moet het van 2 kanten komen, laat de vrouw ook maar meejagen en moeite doen.
    Ik ben het tenslotte waard en als ze dat niet zien, dan missen ze wat..

  • Ik moest bij de helft van de reacties lachen die je gaf. Ik vind het namelijk helemaal geen nadeel of voordeel. Het enige wat je mist is het close contact en iemand waar je altijd dingen samen mee kan doen.

    Ben nu al 2 jaar single en iedere keer word ik gewoon wat nerveus of ongemakkelijk als het aankomt op haar mee uitvragen omdat ik soms te veel zekerheid wil hebben.

    Ik loop momenteel stage in het buitenland en ik sta er al 3 maanden praktisch alleen voor. Je hebt wel vrienden hier maar die moeten ook vaak werken als je vrij bent.

  • Inderdaad als single vinden de dames je al snel een sukkel en zielig! Wat je beter kan doen, heb ik zelfs ook gedaan! Ze gewoon zeggen dat je een vriendin hebt. Al is het een leugen voor best wil. Je ben aantrekkelijker voor de dames! De ervaring leert dat vrouwen meestal vallen op mannen die al een vriendin of vrouw hebben. Of zeggen dat het pas uit is met je vriendin! En single mannen gewoon een lekker druk sociaal leven hebben en fun! En wat heel belangrijk is, is lichaam verzorging. Heel veel mannen lopen er slonzig bij. Schoon en fris uit zien is het devies!! Lekker geurtje en uitgaan!! Komt alles goed with the ladies!!

    1. Zeggen dat je een vriendin hebt als je er geen hebt? Dat is vanaf de eerste zin al de eerste leugen. Hoeveel zullen er dan nog volgen? Denk je nu echt dat je zo een vrouw zult krijgen/houden………. I don’t think so 🙂

    2. Verzorging is het enige wat klopt, maar daar gaat het niet alleen om. De rest wat hier geschreven staat is zulke klinkklare onzin. Zelden zo’n slap verhaal gehoord wat betreft die leugen dat vrouwen daar voor zouden vallen. Integendeel.

      En waarom zou je per se moeten uitgaan? Er zij ook mannen én vrouwen die er niet van houden om uit de ban te springen, dus dat geldt lang niet voor iedereen. We zijn allemaal anders, en rustige mensen trekken elkaar ook aan. Dat hoeft niet per se in het uitgaansleven te zijn. Fun (humor) daarentegen is wel belangrijk, maar dat kan zich ook uiten in gewoon grappig zijn. Goede humor wordt vaak wel gewaardeerd, maar hoeft niet altijd (alleen) maar praktisch te zijn.

          1. Goed dat je niet wil liegen Patrick! Helemaal eens.

            Maar geen leugentje om beste wil? … Dan wordt het wel erg moeilijk om iemand bijvoorbeeld te verassen met een surprise party, een bijzonder cadeau, of wat dan ook. Of misschien bedoel je het ook weer niet zo streng.

        1. Die echte leugen had ik eigenlijk als aanpassing voor leugentje om bestwil, maar staat een beetje verkeerd geschreven. Om bestwil is logisch, maar echte leugens nee.

          Bij deze een 2e correctie 🙂

  • Een vriendin van mij, werd onlangs terug single, ze had best veel last van liefdesverdriet.

    Toch besloot ze om niet bij de pakken te blijven zitten en opnieuw wat meer van het single bestaan te genieten. Ze vroeg of ik geen zin had om dat ook eens een avond te doen, en aldus ging ik mee met haar. We belandden in een club waar de seksuele sfeer overal te voelen was: Bonkende muziek en vrouwen met opmerkelijke rondingen die sexy dansen op de bar, en de bezoekers aanzetten om vooral nog wat alcohol te drinken. Wie wil kreeg van zo een vrouw een flinke slok sterke drank, die het al even zwierig en sensueel uitdeelden alsof het een snoepje was.
    Ik besloot mijn ogen de kost te geven, maar om het verder niet te ver te laten gaan, ik was immers ook op stap met een vrouw. Uiteindelijk ben ik zelfs nuchter gebleven die avond. Wat ik mij vooral de dag erna allesbehalve beklaagd heb.

    In die club werd ik echter gezien door een stel mannen die ik kende. Tegen hen mocht ik het serieus uitleggen waarom ik in die club was met een vrouw die NIET mijn seksuele vriendin was terwijl ik nog single ben. Is ze echt niks voor jou ??

    Single- Nadeel 3

  • Hoi Victor

    Ik ben er helemaal met jou eens op het laatste stukje dat single mannen/vrouwen niet wanhopig zijn die kunnen meer op hun eigen dingen focussen wat ze willen halen in het leven en hun doelen behalen.

    Ik ben zelf al 1jaar single en ik heb een paaar doelen die ik wil halen terug naar school lekker sporten dan heb ik weinig tijd voor een vriendin ben ik daarom zielig vindt ik niet.

    Maar ik vindt het wel zielig dat mensen single mensen uitbuiten vindt ik helemaal niet nodig.

    MVG Hendri

  • Waarom zie ik geen reacties van vrouwen? Is single zijn een beroep? Laatst vroeg een dame in Londen mij, ik was daar een weekend, of ik single was. Het ging over een nieuw tijdschrift. Nee, zei ik ik ben landschapsontwerper. Maar daar was ze niet benieuwd naar. Ik vroeg haar of ze single was. Dat was ze niet. Het bevreemd me steeds meer, die tweedeling. Wat zegt Oxford Student’s Dictionary over single: only one. De tegenstelling van single is dus: together, om maar wat te noemen. Hebben zij het op een of andere manier moeilijk? In de NRC van gisteren staan in de bijlage Economie twee artikelen over netwerken. Mensen eten met elkaar en praten over werk, studie en hobbies. Ze willen absoluut niet met een datingsite vergeleken worden. Het woord single nemen ze niet in de mond. De oprichters van twee sites gruwen ervan, omdat mensen zich dan anders gaan gedragen. Ik ga ze een keer uitproberen: shareabite.nl en socialdining.nl,
    groet,
    Leo

  • hmm, in mijn ervaring vinden vrouwen het single zijn zelf niet zo erg. je moet toch wel beschikbaar zijn wil je een vrouw veroveren. ik kan me niet voorstellen dat vrouwen alleen achter de bezette mannen aangaan.
    die bezette mannen moeten toch ook ooit single zijn geweest..?

    wel heb ik gemerkt dat ze wat problemen kunnen hebben als je nog geen vriendin hebt gehad.
    ik ben hier zelf het liefst eerlijk over, maar ben hierdoor wel eens in de friendzone beland. opzich niet erg, maar wel vervelend als het een vrouw is waar je echt iets in ziet.

  • @ Kenneth

    vrouwen komen er vroeg of laat waarschijnlijk wel achter dat je toch single bent. je kent het wel dan zoeken ze je op facebook of vragen ze over je aan vrienden, of ze gaan toch wel eens afvragen waarom ze je nooit met je vriendin zien.

  • @ Jeroen,

    Juist, beter gelukkig alleen dan ongelukkig met zijn twee.

    Uiteindelijk gaat het niet om single versus niet single. Beide horen bij het leven.

    En waarschijnlijk ga ik een artikel schrijven over ‘het moet van twee kanten komen’.

    @ Stefan,

    Ook in een relatie kun je niet altijd dingen samen doen.

    Sommige mensen verwachten/eisen een volledige versmelting tijdens de relatie, alsof een stel een individu is geworden. Dit resulteert in relatieproblemen. (De zogenaamde versmelting is altijd maar van korte duur 😉 )

    Je bent slechts twee jaar single? Laat het je niet weerhouden om vrouwen uit te nodigen, afspraakjes te regelen. Zenuwen horen erbij, leer ervan te genieten.

    Er is geen zekerheid, zelfs als een vrouw ja zegt of staat te trappelen voor jou. That’s life.

    Veel succes met stage! Grote kans dat in een straal van 3 kilometer er tientallen mensen zijn die er net zo alleen voor staan als jij, en wel vrij zijn wanneer jij dat bent.

    Overvloed aan vrouwen, vrienden en vriendinnen, plezier…

    Laat je ons weten wanneer je een vrouw hebt uitgenodigd? Ja heb je, nee kun je krijgen!

    Hier vind je meer vrouwen aanspreken tips:

    http://www.de-openingszin.com/vrouwen-aanspreken/

    @ Kenneth,

    Welnee, vrouwen vinden je geen sukkel of zielig als je single bent. Misvatting!

    Je hoeft absoluut NIET te liegen dat je een vriendin hebt. Ik heb jouw vraag hierover beantwoord in 2009:

    http://www.aantrekkingskracht.com/liegen

    Waarschijnlijk heb je deze niet gelezen?

    De ervaring leert dat vrouwen voor mannen gaan die aantrekkingskracht uitoefenen…

    @ Ruben,

    Dat klinkt als een geslaagde avond!

    Mannen onder elkaar doen nog wel eens alsof je elke vrouw moet nemen waarmee je omgaat. Onzin natuurlijk, maar het klinkt wel stoer en ‘mannelijk’.

    @ Hendri,

    Mee eens. Ik heb niets met mensen/bedrijven die er alles aan doen om de singles structureel onzeker te maken, in de hoop dat deze singles voor de rest van hun leven hun producten blijven kopen.

    Vooral vrouwen zijn de pineut wat dit betreft.

    @ Leo,

    Deze site is in de eerste plaats gericht op mannen, vandaar dat je (nog) geen reacties ziet van vrouwen bij dit artikel. Bij andere artikelen vind je wel degelijk reacties van vrouwen…

    Marketeers bijten zich stuk op het feit dat ‘de single’ niet bestaat. De groep singles is moeilijk te definiëren, behalve op het feit dat ze geen (vaste) relatie hebben.

    En zelfs op dat punt maken journalisten grove fouten. Zie het artikel:

    http://www.aantrekkingskracht.com/singles-hype/

    En laat je me weten wat je ervaringen zijn geweest met die sites?

    @ M.,

    Zelfs als je geen vriendin hebt gehad (ooit), hangt het er vanaf hoe je je opstelt. Je mentaliteit is uiteindelijk veel belangrijker dan ervaring.

    Je hoeft het niet ter sprake te brengen want het is niet relevant. Neem initiatief, maak plezier en voor je het weet… :-p

  • Single nadeel 8 : Inspiratieloos zijn. Dat heb ik nu vaak, telkens dat ik in contact met een dame, wat tegenwoordig meer en meer het geval is, dan weet ik nietmeer wat ik moet na de aanspreking en klein gesprekje. Het voelt zo echt leeg aan. Alsof je nietmeer intressant genoeg bent voor haar intresse te doen opwaaien.

  • @Victor

    Ik dacht een afspraakje te hebben totdat mevrouw op het laatste moment iemand anders uitgenodigd had (een andere maat van haar die ik ook wel ken die al een vriendin heeft)

    We zijn naar een musical geweest met zn 3en maar was nogal stil die avond. Telkens als hij even weg was waren het hele leuke gesprekken maar toen hij terug kwam was het weer stil. Ze zat meer met hem te praten en meer hem aan te raken dan mij.

    Vervolgens wilde ze me blijkbaar zsm weer zien dus vroeg of ik uit ging de volgende avond. Ik zei we’ll see en de volgende dag smste en belde ze een aantal keer. Heb hele botte reacties gegeven omdat ik haar manier van handelen erg raar vond van de avond ervoor (ze had zelfs een goede maat van me ook uitgenodigd buiten mij om)

    Sms reacties waren zo:
    ZIJ: Stefan wat zijn de plannen voor vanavond? *clubnaam*:d?
    IK: Drinken
    ZIJ: Waar?
    IK: Een pub
    ZIJ: De hele avond? Gaan jullie niet uit?
    IK: Misschien
    ZIJ: Ok dan gaan we wel uit op je verjaardag in nl (verwijzing naar de avond ervoor toen we erachter kwamen dat we bijna op dezelfde dag jarig waren en we wel bij elkaar wilden komen op elkaars verjaardag om te gaan stappen)

    Daarna meer dan een week geen contact meer gehad totdat ze vandaag reageerde op een FB post.

    Vrouwen..

  • Vrouwen… en mannen.

    Ik was er niet bij, dus het is moeilijk te beoordelen wat er speelt.

    Kan het zijn dat ze erg zenuwachtig was voor het afspraakje, en daarom hem had meegenomen omdat zij zich daardoor beter kon ontspannen? Iemand die ze vertrouwt, waarvan ze weet dat hij toch al gebonden is.

    Misschien hoopte ze wel dat je een beetje jaloers zou worden. Of ze wilde het er niet dip bovenop leggen dat het een ‘date’ was.

    Etc.

    Heb je totaal geen motivatie meer? Of wil je nog een balletje opwerpen?

  • @Stefan

    Het klinkt bij mij ook nog steeds als potentie 🙂

    Ik ken vrouwen die ook zo handelen. Ze zijn zeker wel geïnteresseerd in je maar het duurt langer om haar vertrouwen te winnen. En dat ze een vriend mee neemt is niet grappig. Maak het met zoiets gezellig met die vriend. Ze is volgens mij verlegen en zal daarna aan die andere vriend gevraagd hebben wat hij van jou vond.

    Laat je niet van slag brengen hierdoor. You can handle this!

  • @ Victor,

    Die nadeel dat ik hier had gezet, heb ik ondertussen zelf opgelost, ik zat er eerst een paar dagen mee in de knoop. Ondertussen heb ik een hulpmiddeltje gebruikt om er vanaf te zijn, het heet brainstorming, ideen om intressant te weer zijn.

    Momenteel heb ik een probleem van motivatieverlies maar die zal ik zelf wel oplossen, gemotiveerd zijn om te gaan veroveren ook al zal ik weer bot vangen. Kmag niet klagen, nu sukkel ik tenminste nietmeer bij het aanspreken en de kleine dialoog erna, juist die verdere stappen die ik nog moet ervaren.

  • @Victor

    Ja dat zou inderdaad ook kunnen. Heb jij enig idee hoe ik hiermee verder zou kunnen gaan? We gaan beiden terug naar NL binnenkort en dan is de afstand groter. Hij heeft wel in de gaten dat er iets is want die blikken van hem zeggen me ook genoeg. Zij gaat komend weekend weg en ik de week erop. Voorstellen om wat te gaan drinken kan ik doen maar ik krijg gewoon het gevoel dat ze dan straks weer mensen meeneemt onverwachts..

  • @ Stefan,

    Als ik je reactie lees, ik mis enthousiasme. Dat missen vrouwen vaak ook.

    Ja, nodig haar uit voor een drankje. “Even gezellig -met zijn tweetjes- bijpraten.” Luchtig een kader schetsen is meestal al voldoende.

  • @Victor

    Ik denk dat ik wel weer contact zoek als ik weer terug ben in NL. Ze is al naar huis en ik heb zelf van anderen afscheid genomen op een gezellige manier. 2 dagen feesten achter de rug is ook niet vervelend.

    Ik heb wel het idee dat gezellig met zn tween bijpraten iets is voor als je elkaar langere tijd niet gezien of gesproken hebt. We hebben op zich wel vaak contact. Maar altijd als het op wat doen aankomt dan neemt ze anderen mee. Aangekondigd of onaangekondigd.

  • Hmz van de 7 opgesomde nadelen ondervind ik als single alvast geen enig ongemak.

    Nu ik vermoed zelfs dat alle aandachtspunten van toepassing zijn voor tal van mensen die wel een relatie net als ze voor sommige singles van toepassing kunnen zijn.

    1. mijn consumptiepatroon wordt niet benadeeld door m’n single status;
    2. ik ben geen “pispaaltje”, in tegendeel mijn naaste vrienden en familieleden geven me groot gelijk dat ik me niet meer in een relatie stort na mijn ervaringen in het verleden. Sommigen zeggen openlijk dat ze jaloers zijn op mijn vrijheid;
    3. “Je moet zoeken en zoeken”, je moet het kaf van het koren scheiden, wat inderdaad tijd en energie vergt. Echter deze zoektocht is naar mijn bescheiden mening geen nadeel. Deze zorgt voor het in contact komen met tal van boeiende mensen, wat het netwerken en je carrière zelfs een boost kan geven. Als single ben je genoodzaakt sociaal te zijn … en dat heeft voor mij alleen maar een positief effect op mijn levenskwaliteit;
    4. we zijn allemaal incompleet, daarom dat we ons omringen met vrienden, geliefden en een partner. Voor mij vullen mijn vrienden me goed aan wat de noodzaak aan een partner minimaliseert;
    5. mijn EQ is sterk ontwikkeld, ik vermoed dat de zogenaamde armoede op dit vlak eerder te wijten is aan de opvoeding. Je relatiestatus lijkt me hier irrelevant;
    6. Nee daar heb ik geen gebrek aan. De frequentie is minder doorzichtig maar de kwaliteit lijdt er alvast niet onder (:
    7. Ik kan bij veel mensen terecht, maar mijn echte vrienden die ik op 1 hand kan tellen staan er dag en nacht voor mij, waarbij tal van partners me in de steek lieten bleven dezelfde steunpilaren present;

    Conclusie: ik leid een rijk leven als single. Na ca 1 jaar als vrijgezel geniet ik ten volle van mijn leven en heb ik niet het gevoel dat er iets mist.

    Grtz

    Kev

  • Eerlijk gezegd droom ik ervan om weer single te zijn zonder dat ik iets ontzettend mis. Ik heb nu 10 jaar achterelkaar een vaste relatie (verdeeld over een paar vrouwen). Ondanks dat ik het zelf iedere keer uit maak, is t erg moeilijk om het te accepteren om single te zijn. Ik zeg wel tegen mn zelf dat er weer een wereld voor me open gaat en dat is ook zo… maar voor het mn bedoeling is zit ik alweer in een nieuwe relatie die weer uitloopt naar een vaste relatie. Het komt er inderdaad op neer dat ik m’n vrijheid mis, maar het ook weer moeilijk is zodra ik die vrijheid heb. Ik kijk best wel op naar mensen die single zijn en daar goed mee om kunnen gaan.

  • Single nadeel 5 : Dat begint me stilletjes op te vreten. Ik heb het over persoonlijke vrouwelijke affectie.
    Uw advies van vrienden en familie is het niet dezelfde warmte, victor. Ook al sport ik veel de laatste, nu veel meer als normaal en dat begin ik wel te voelen, onfair …

  • Ik ben zo ongelukkig en zo eenzaam alleen te zijn. Ik heb een vriendin gehad, da we het goe kunnen hebben samen. Maar als iemand daar tussen komt is het om zeep. En nu zijn we al drie maanden uit elkaar. Opeens heeft ze mij gezien op een datingsite en twee weken later heeft ze een bericht gestuurd om naar haar gasstoof na te zien. Ik ben er geweest maar ik heb haar niet gezien. Daarna een paar dagen later, word ik uitgenodigd door haar zoon voor zijn verjaardag. Ik ben daar geweest en daarna als ik door ging heb ik gezegd da konten was om haar nog eens te zien. En ze antwoorde da ze ook conkten was om mij te zien. Vanaf toen heb ik ze regelmatig gehoord en gezien en dan vraag ze aan mij voor da zin heb om naar een rommelmarkt te gaan samen. Maar als vrienden, meer niet da heeft ze gezegd. Na da ik iets voor haar gekocht had krijg ik een kus op mijne mond en een knuffel. En als ik haar thuis heb afgezet heb dan krijg ik geen kus op de mond maar wel op de kaak en een lange knuffel. Wat moet ik daar van denken? Ik vraag goede raad van uw Viktor, help ik weet het nie meer.

  • Korte update :
    Ik heb nu minder last bij single nadeel 5, Ik sport nu wel een pak minder dan toen: reden de wintermaanden en dan sta ik letterlijk stil, geen zin om de koude weer te trosteren en ook in het donker is het niet aangenaam sporten buiten. Ik heb ook totaal geen zin om naar een fitness gym te gaan. Ik wacht wel weer begin februarie of begin maart om terug te beginnen te sporten tot eind oktober. Het effect van meer te sporten creert het gevoel dat je steeds iemand nodig hebt om meer te knuffelen en warmte te krijgen. Dit gevoel is wel verminderd maar is wel nog steeds aanwezig.

    Nu krijg ik wel last van nadeel nummer 6. Het oneerlijke gevoel van onmacht op dat gebied…

  • @ Rudy,

    Lijkt er meer op dat ze je graag ziet, als vriend. Niet als liefdespartner.

    Stel jezelf de vraag of je daar wel gelukkig mee kunt zijn. In veel gevallen is het beter om niet meer om te gaan met een ex, omdat het meestal moeilijker is om oude gevoelens en herinneringen los te laten.

  • @ Andy,

    Logisch, het is koud. Reizen gaat minder gemakkelijk en kost meer tijd.

    Toch is het niet goed om heel intensief trainen/sporten plotseling een tijd te doorbreken met niets doen.

    Ook op dit punt is balans noodzakelijk.

    Daarom is het beter om het rest van het jaar iets minder intensief te sporten en in de winter rustig door te blijven trainen. Doe desnoods een andere sport; een binnensport dichter bij huis.

    Ik trek nu ook baantjes in plaats van fitness. Volgend jaar ga ik weer verder op de sportschool…

  • Ik ben al heel mijn single, en ik haat het. Iemand om lief en leed mee te delen, was altijd al het enige wat ik zeker verlangde. De rest was een vraagteken.

    In de loop van mijn leven heb ik me vaak anders gevoeld dan “de rest”. Intenser, inquisitiever, dwangmatiger, zeer analytisch, complex, perfectionistisch, chaotisch, angstiger, eenzamer, neurotisch, … Nu weet ik dat ik Attention Deficit Disorder lijk te hebben. Niet bewezen, maar als de hele lijst klopt … Verder vind ik de meeste mensen traag van geest, gesloten, eenzijdig, oppervlakkig, … Als je een IQ hebt van 132 of hoger, kan dat betekenen dat je hoogbegaafd bent – hoogintelligent sowieso, maar er zijn bepaalde karaktertrekken nodig om in die Sonderkategorie te vallen – en dan kan – niet: zal — er wel het een en ander moeizaam verlopen, zoals studies, sociaal contact, een geschikte job, de liefde, … De kans dat ik ooit zal weten wat dat laatste is, is bitter klein. Tenzij ik erin slaag een vereniging voor mensen als ik op te richten. Indien internationaal, is 100 000 leden in theorie niet onindenkbaar.

    1. @ Gordiaan,

      Mijn excuses voor het late antwoord. Over je reactie heen gekeken…

      Fries zegt het al: trek zelf geen conclusies maar laat een professional naar je kijken. ADD is een breed begrip, en het kan heel wel zijn dat je totaal iets anders hebt of helemaal niets.

  • Waar wil je heen met je bericht? Zelf een diagnose stellen op basis van je eigen bevindingen zou ik niet doen. Laat je onderzoeken en ga desnoods in therapie. Zorg eerst maar eens dat je minder negatief bent, dat scheelt al een hele hoop. Zelf heb ik ook add, wel gediagnosticeerd en dat hoeft helemaal geen probleem te zijn.

  • Bedankt voor de reacties. Niet dat ik er wakker van zou gelegen hebben, maar toch is het vervelend genegeerd te worden.

    Mijn conclusie is juist. Je doet precies alsof ik niet kan lezen en interpreteren, vergelijken en vaststellen. Een professional zoeken is een daad, en daarvoor je moet iets beslissen, en laat dat nu hetgene zijn wat ik niet of moeizaam doe: uitstelgedrag. Trouwensd zijn de Dus eigenlijk een onlogisch voorstel. Als ik negatief ben, dan is dat niet voor niets. Het is hoe ik me voel, en daar ben ik eerlijk over. Het is alsof je in een bepaald spel altijd verliest, en daar word je nu eenmaal sikkeneurig van. Zeker als het niet ligt aan het toeval of gebrek aan talent, maar het onvermogen om de spelregels te volgen, omdat die nu eenmaal gebaseerd zijn op voorspelbaarheid, consensus en middelmatigheid.

    Het is tegelijk ook een test. Ben je voor nep en/of oppervlakkig en positief? De meerderheid van de mensen. En het juist daar waar sommigen ziek van worden.

    De meest empathische mensen weten wat lijden is, net zoals psychopaten geen medelijden kennen omdat ze ook geen echte angst kennen, of toch niet op dezelfde manier als de “normalen”. Net een programma op Canvas: “Te Gek”, waarin een psychiater het had over “vriendschap kopen”. Ben ik niet van plan. De ene ADD’er is trouwens de andere niet, dus gelieve niet te betuttelen en te zeggen alsof ik iets moet kunnen omdat het jou ook gelukt is. Een hoge intelligentie en een kritische angstvallige ingesteldheid t.o.v. de wereld zoals die is, een moeilijke vader, een schizofrene broer, hoge normen en het gevoel die niet te kunnen halen, een goedmoedig maar conservatief-conservatief karakter en de seriële ervaring dat ik daarvoor niet beloond word omdat ik nu eenmaal vrouwen aantrek die zowel emotioneel, moreel en intellectueel onbetrouwbaar zijn, een midlifecrisis die samenvalt met een existentiële crisis, … ja inderdaad, laat ik maar wat positiever zijn …

  • Getver, … ik heb weer wat fouten laten staan. Dat komt omdat ik zo snel mogelijk iets wil versturen, want als het herlees begin ik vaak te twijfelen, wil ik het herschrijven, stel ik het uit, verstuur ik het niet, … Verder wachten er meerdere televisieprogramma’s, sta ik rechtop, moet ik mijn peren gaan wassen, …

    “Met conservatief-conservatieve” bedoelde ik “conservatief-romantische”.

    Nog een ding: wie pijn lijdt, mag en moet klagen. We leven in een cultuur van verbergen, om niet zwak over te komen, maar dat vergroot juist de problemen. Ik ben genetisch en qua opvoeding voorbestemd tot 50 % negativiteit. De eenzaamheid versterkt de ADD-problemen, en polariseert mijn karakter, met een 75 % score op de N-schaal. Wie dat niet begrijpt, weet niet wat 30 jaar van frustratie, boosheid en er niet echt bij horen is. Als ik de juiste vrouw had ontmoet een jaar of 25 geleden, had ik mogelijk maar 25 %. Of: hoe een blaar leidde tot hinken, een asymmetrische groei, een wankel evenwicht, en wild zwaaiende armen om niet om te vallen.

  • Ik heb een vriendin die me ( volgens mij niet begrijpt of volgt ) ze is best vaak chagrijnig en elke keer als ze dat is moet ik het ontgelden ik hoef maar 1 ding te zeggen en ze is beledigd en/of kwaad voor de rest van de dag ze komt dan ook best vaak met pijnlijke woorden en op dat moment geeft ze me een rotgevoel ik ben zelf behoorlijk onzeker altijd al geweest en ik heb een hoop opgekropte gevoelens ik slaap slecht ik functioneer slechter heb een heleboel verantwoording over mezelf maar ook over talloze zaken en mensen en ik weet niet meer wat ik moet doen weet iemamd hier raad op? Ik voel me nogal nutteloos voor haar dus voor mij heeft et allemaal geen zin meer dus als iemand hier op kan antwoorden zou ik dat op prijs stellen. Bvd martijn

    1. @ Martijn,

      Dus je vriendin kwetst je geregeld, en trekt je als het ware naar beneden… Daarom, stop met jezelf af te vragen of je wel nuttig voor haar bent. Begin met je af te vragen of je wel een relatie moet aanhouden met haar!

      Mijn advies: lees de vele artikelen op deze site. Onder andere over foute vrouwen (hier), zelfvertrouwen (hier). Plus schrijf je METEEN in voor mijn gratis E-cursus VrouwVeroveren.

      En schaf meteen mijn Zelfvertrouwen-programma aan. Stap voor stap krijg je je zelfvertrouwen terug zodat je weer voor jezelf kunt opkomen. Het geeft je rustmomenten, zodat je tot jezelf kunt komen.

      Plaats ook vaker een reactie op mijn site, houd me op de hoogte. Ga ervoor, alles krijgt dan weer zin!

  • Hallo allemaal,

    Wat fijn om de diverse reacties te mogen lezen.

    Ik ben sinds 5 jaar bewust single vrouw en het gaat me beter dan ooit!
    Mijn leven hing aan een zijden draadje, telkens weer met een man aan mijn zijde, de afgrond was nog maar 2 meter van mij vandaan. Zal ook wel mijn keuze voor mannen zijn dan.

    Sex, dat hadden we zeer wild en uitgebreid..de gehele dag en nacht door en verlegden onze grenzen steeds weer.., we kwamen niet van elkaar af. Dat had ik trouwens met al mijn relaties. En ik weet zeker, dat stellen die jaren getrouwd en trouw zijn, die nooit wellicht nooit zullen meemaken. Die friemelen in het donker wat onder de dekens, om de druk ervan af te halen, meer is er niet.

    Ik kan goed leven, in mijn droge sahara. Ik mis niets. Het wordt na verloop van tijd zo’n knop die omgaat, je wordt gewoonweg niet meer koud of warm van. En een tijdje droog, is heus niet verkeerd. Als het weer eens zou komen bij mij, dan breken de dijken in Nederland.

    Tenzij ik een man ontmoet, per toeval zoals altijd, waarvan ik denk: wow!..die zou ik het liefste nu echt helemaal nemen! (mijn cv storingsmonteur onlangs). Maar helaas bleef met maar bij dat ene zakelijke bezoekje.

    Wat mij nu echt stoort is dat mensen om mij heen, diverse collega’s mij blijven attenderen: je moet een man! Dit meestal als ik in een heftige discussie zit of me ergens aan stoor en de wereld wil verbeteren en waar een hoop tegenslag krijg en ik dan echt agressief uit de hoek kan komen. Maar zo ben ik, ja, zo ben ik.

    Dan schaam ik me, omdat ik dus single ben, en hen kennelijk geen porno film van mijn eigen kan laten zien ofzo of wat willen ze dan? Vreselijk, schandalig gewoon. Echt Nederlandse onbeschofte vragen zoiets. Kan echt alleen een Nederlander op komen, excuseer mij, maar het is zo.

    Langzaam brokkelt mijn karige zelfvertrouwen al helemaal. Als ik naar buiten ga denk ik: IK BEN SIMPEL, WANT IK BEN SINGLE en als je single bent heb je geen sex, ga je kennelijk snel dood en hoor je er niet bij. Belachelijk!!! Ik heb mijn leven in crisistijden wel ZELF op de rails en het gaat me goed!

    Wie o wie heeft tips voor mij om van dit nare gevoel “alsof er iets mis is met mij” af te komen.

    Groet, Brigitte.

    1. @Brigitte

      Op financieel gebied hebben vrouwen inderdaad geen man nodig. Op seksueel gebied is een man maar een bonus ;p Maar waar mensen niet onderuit kunnen is dat we verbondenheid nodig hebben. We zijn eenmaal niet gemaakt om alleen te zijn. Maar vrienden en familie kunnen daar net zo goed voor doorgaan als een partner. En ik ken genoeg vrouwen die het beter vinden om verschillende vriendjes te hebben, maar geen vaste relatie willen. Sletten dus? Ik vind van niet. In deze moderne tijd moet t kunnen. Zolang het maar duidelijk is voor beide.

      Ik weet niet of je er beter door gaat voelen, maar zo denk ik er over.

  • Hallo John,

    Dank voor je reactie.

    Ja, ik denk er zeker ook zo over. Niet dat ik met meerdere mannen langs elkaar zou gaan rommelen, met het is me zeker ook wel eens gebeurd, dat ik ze allebei leuk vond en het was een geweldige tijd.
    Echter, toen was er nog geen crisis. Ik had tijd in overvloed, vaste goede aanstelling en het leven was een groot feest. Werken, thuis komen en de hort op!

    Nu draait bij mij alles om een baan. Ik heb een baan, maar dan moet je gelijk weer verder kijken en zoeken en zoeken en zoeken na daarna. Er blijft weinig tijd voor mannen sowieso, ik ga er dus niet meer naar op zoek. Ik zoek liever naar een baan, weet ik tenminste dat ik mijn rekeningen betaald krijg.

    Zeker, hebben we verbondenheid nodig. Maar het laat zich nu eenmaal niet afdwingen, tenminste niet bij mij. Ik zie zelden een man waarvan ik denk: wow, die is het, die maakt het echt allemaal in mij los! Anderen zitten er niet mee, als ze maar wat hebben voor in bed.

    Maar ik sta wel achter je stelling: vrouwen hebben in hun leven meerdere partners en geen heilige vaste relatie meer. Zo is het toch ook met de mannen. Die zijn toch ook niet meer serieus op zoek naar een vrouw en gezin voor het leven.

    Ik denk wel, dat er een verschil is met die mannen die mij die rot opmerking maakten: Ze zijn rond de 55 en 58 jaar. Ik ben 34 jaar en dus van een hele andere generatie. Die ‘ouderen’ zijn al zo opgevoed, kennelijk ook door het geloof. Je moet trouwen, kindjes krijgen, voor je vrouw zorgen en al dat gedoe. Voor hen is het onbegrijpelijk en dus beschamend te zien hoe mijn leven dus is.

    Ik denk dat als ik eens om zou gaan met mannen van mijn eigen leeftijd…er niet zo kloof zou ontstaan.

    Gr Brigitte.

  • Trouwen? Tegenwoordig hebben mensen de scheidingsplannen al klaar liggen voor ze getrouwd zijn.. Het heeft pas waarde als je daadwerkelijk bijelkaar blijft tot de dood je scheidt. Tegen vrienden of collega’s die gaan trouwen zeg ik ook altijd “Geniet er maar van jongen, je trouwt maar 3 keer in je leven”. En meestal moeten ze ook lachen, want we leven echt in zon tijd. Vroeger werd je bestenigd als je wilde scheiden, maar sorrie, vroeger was niet alles beter.. en mocht dat wel zo zijn.. vandaag wordt ook een keer ‘vroeger’?

    Maar ik moet wel zeggen.. mocht ik ooit kinderen krijgen.. overweeg ik wel om te trouwen, puur omdat dat voordelen kan hebben op papier (en om haar een plezier te doen dat ze in die jurk mag staan). Als je de stap voor kinderen hebt genomen, stelt die van trouwen ook niks meer voor. En kinderen nemen is niet iets wat je zomaar ff doet.. en helemaal niet als je met carriere bezig bent. Tenzij je een huisman vind die op de kinderen past. Maargoed, kan hier nog wel eeuwig over doorratelen 😀

    Komt er op neer, je mag best schijt hebben en je eigen pad bewandelen. Mensen die je leuk vind, mogen meelopen, die zijn dat waardig. Anderen mensen mogen misschien af en toe een keer kruisen, maar moeten t wel weer schoonmaken :p

  • Hoi John,

    Ja, inderdaad: nu wordt misschien weer eens als ‘vroeger’.
    Daar houd ik me dan maar eens aan vast.

    En ja, schijt hebben aan mensen die andersdenkenden niet accepteren.
    Want ik wil NOOIT kinderen, heb ik echt een schurft hekel aan. En het huwelijk heb ik altijd als een grote farce gezien.

    Ik heb vriendinnen die zijn getrouwd en hebben nooit sex! Die vent van hen is of overspannen en leest liever de Donald Duck ipv zich aan mijn mooie vriendin te vergrijpen en de andere kerel van die andere vriendin slaat haar bont en blauw als ze niet 20x per dag de benen breed doet voor hem. Verder hebben die vrouwen niets te zeggen en ook geen geld, buiten Euro 5,- per dag waar ze de boodschappen van moeten halen. Werken doen die vriendinnen niet: ‘ze hebben kinderen’ en zijn beschermde diersoort. (Ik tel ze in het nieuwe jaar ook niet meer tot mijn vriendinnen) En deze vriendinnen van mij hebben ook nog een hoop van die vervelende koters. Want dat doen die kerels wel: voor de kindjes zorgen (financieel) die zij zelf niet gemaakt hebben! Wat een farce!

    Dan ben ik liever blij met mijn droge sahara waar idiote mannen die op mijn voorhoofd zien staan: single,
    dan zo om moeten lachen.

    Helemaal perfect zal het zelden zijn, maar ik zoek niet en wil ergens ook niet gevonden worden. Mocht het zich ooit nog eens voordoen, dan geniet ik die tijd met volle teugen, voor zolang deze duurt.
    Want samen wonen en samen delen? Dat nooit meer voor mij!

    Want heel eerlijk gezegd: je komt alleen en je gaat alleen.
    En wie zichzelf op de rails heeft, toont in mijn ogen sterkte, zowel een man als een vrouw.

    Ik heb 3 hondjes, geweldige terriers! Die geven mij zo’n onvoorwaardelijke liefde, dat ik echt helemaal bekeerd ben. Ze liggen ook bij mij in bed, lekker warm! Daarnaast heb ik gelukkig ook nog leuke vrienden en mijn familie, leuke buren en kennissen en ook gelukkig collegas zowel mannelijke als vrouwelijke, die niet zulke domme opmerkingen maken.

    Want het feit dat iemand zich druk maakt, of ik wel een beurt gehad heb, zegt toch ergens ook iets over degene die dat vraag, denk ik maar zo.

    Groet, Brigitte.

  • ik ben een andersvalide man van 39 bijna 40 en ik heb het enorm moeilijk met het single zijn. ik heb al vijftien jaar geen relatie meer, ik leer mensen kennen, en toch blijft het altijd bij vrienden,. ik word er ziek van, maar die vrienden worden vrienden op afstand, tegenkomen in de winkel op straat, maar geen vrienden die je savonds een bezoekje kan brengen om eens te babbelen, of vrienden die je opbellen om iets te gaan doen. neen dat heb ik niet; ik word daar kierewiet van. groetjes dennis

    1. @ Dennis,

      Bedankt voor je reactie, welkom op mijn site.

      Dit is pijnlijk en moeilijk, begrijpelijk. En het gaat moeite kosten om verandering te brengen in je situatie.

      Eerste advies: leer je te ontspannen. Een relaxte houding helpt je om je open te stellen voor (nieuwe) contacten.

      Mensen die je ontmoet nemen dus op een gegeven moment meer afstand. Daarover heb ik 4 vragen:

      1. Wat doe je in het dagelijkse leven? Wat is je werk, wat zijn je hobby’s en passies?

      2. Hoe heb je deze mensen ontmoet? Hoe verliep het eerste contact?

      3. Hoeveel initiatief neem jij om contact te onderhouden?

      4. Wat denk je zelf hoe het komt dat mensen afstand nemen?

      Graag zie ik het grotere plaatje…

      Veel sterkte Dennis!

  • Ik ben sinds 10 jaar weduwnaar en had een gelukkig huwelijk. Mijn vrouw was 10 jaar jonger dan ik en is in 2e kerstnacht 2004 overleden. Sindsdien heb ik geen andere vrouw waar mee het klikte. Nu ben ik serieus bezig een vrouw te zoeken en het is 0,0. Moeten we ons dan naakt op een seksadvertentie plaatsen en waar?

    Ik zoek geborgenheid en weer liefde, zoals het was. Ik begrijp heel goed, dat je gaat vergelijken. Mijn Mary deed dit zo en mijn Mary deed zo, en daar moet je van afstappen. Maar hoe doen de weduwen het dan? Daar wil ik graag het antwoord, want mij is het niet gelukt.

    1. @ Jilt,

      Je achternaam heb ik verwijderd om je meer privacy te geven.

      Je hoeft je niet naakt te presenteren op een of andere seks-datingsite. In ieder geval niet als je zoekt naar geborgenheid en liefde.

      Het is begrijpelijk dat je tijdens de ontmoetingen met single dames je een vergelijking maakt met je overleden vrouw. Alleen het doet je liefdesleven geen goed, en het doet de nieuwe vrouwen te kort.

      Niet leuk om te zeggen: er bestaat geen vrouw zoals Mary. Niemand is te (eerlijk) vergelijken met je overleden vrouw. Elk mens is uniek, daarbij heb je unieke ervaringen met Mary. En die zal je altijd bij je dragen.

      Zodra je iemand, wie dan ook, vergelijkt met Mary, kun je niet met een schone lei beginnen. Je geeft het nieuwe contact geen kans om op haar eigen manier een speciale rol te laten spelen in je leven.

      Ik kan niet beoordelen in hoeverre je het verdriet hebt verwerkt. Rouw hoort erbij en is noodzakelijk om een nieuwe balans te kunnen vinden op onder andere liefdesvlak…

      Daarom geef ik voorlopig dit advies: ontmoet vrouwen voorlopig alleen omdat het gezellig, leuk, spannend, en/of avontuurlijk kan zijn. Richt je pijlen niet op een relatie of een huwelijk. Ga voor het plezier, laat ‘de rest’ even aan je voorbij gaan.

      Veel succes Jilt!

  • Alle 7 punten zo herkenbaar!
    Echter, ik zie ze niet als nadelen, maar als vooroordelen. De toon van de schrijver geeft mij de indruk dat hij dit ook vind.
    Mensen hebben altijd hun oordeel klaar over mij als single.

    -een magnetron maaltijd? Nah, dat kan echt niet hoor, dat is toch wel zo zielig.
    -voor één persoon koken? Ach, dat doe je toch zeker niet he, dat is zo’n gedoe.
    -in je eentje met je bordje op schoot op de bank? Of aan tafel? Dat kan ook echt niet, want dat is toch wel zo triest.
    Kortom, de single mag eigenlijk niet eens eten.

    -Alleen op vakantie? Ja, met zo’n singles reis zeker!
    Dé standaard opmerking wanneer je naar het reisbureau bent geweest. Terwijl alleen op vakantie gaan ook heel bevrijdend kan voelen. Daarnaast, moet je als single dan altijd maar bij vrienden en familie bedelen of er iemand zin heeft om met je mee te gaan?

    Over het algemeen heerst er bij veel mensen (onbewust, dat dan weer wel) het idee dat je als single maar in een hoekje moet kruipen, waar je pas weer uit mag komen wanneer je op wonderbaarlijke wijze een partner hebt gevonden, want dan mag je pas weer meedoen.

    Frustrerend is ook dat men ook denkt zomaar alles aan je te mogen vragen.
    -vind je dat dan niet vervelend? Zo altijd alleen zijn?
    -hoe doe je dat toch? Ik moet er niet aan denken hoor om zo lang droog te staan.
    In het geval van de single heeft men namelijk totaal geen benul meer van wat privacy inhoud. Dat en men gaat er maar van uit dat in jouw vrijgezelle leven de dingen precies zo zijn als zij denken dat ze zijn: oftewel, je bent single dus je hebt geen seksleven.

    Zo kan ik nog wel even doorgaan met opnoemen van frustrerende feiten uit het vrijgezelle bestaan.
    De enige conclusie die ik er uit trek is dat het vrijgezel zijn op zich niet eens zo frustrerend is (en ja, natuurlijk verlangt de single ook wel eens naar die persoon die gewoon naast ze zit op de bank, die luistert en die er is om mee te knuffelen, etc, etc. Net zoals de niet-vrijgezel zijn of haar partner op momenten wel eens zou kunnen missen als kiespijn), het frustrerende aan single zijn is eigenlijk meer de stempel die je door de maatschappij opgedrukt krijgt. Ik wil me niet hoeven verklaren, ik wil me niet hoeven verdedigen. Ik wil in mijn waarde gelaten worden en lekker mijn eigen ding doen en wie weet, kom ik tijdens dat proces ineens wel die ene persoon tegen die het waard is om afstand te doen van mijn single status.

    1. Bedankt voor je reactie Anette!

      Inderdaad, ik beschrijf vooroordelen. Heb je mijn ironie niet opgepikt? Ik maak dat extra duidelijk bij het kopje ‘Of is single zijn helemaal niet zo nadeling?’.

      Ik heb juist dit artikel geschreven omdat sommige mensen hun mening al klaar hebben over singles die liefdesadvies inwinnen.

      Terwijl alleen op vakantie gaan ook heel bevrijdend kan voelen.

      Ik spreek uit ervaring: helemaal een eens!

      Over het algemeen heerst er bij veel mensen (onbewust, dat dan weer wel) het idee dat je als single maar in een hoekje moet kruipen, waar je pas weer uit mag komen wanneer je op wonderbaarlijke wijze een partner hebt gevonden, want dan mag je pas weer meedoen.

      Eigenlijk projecteren ze zichzelf in de schoenen van de single. Zo zouden zij zich voelen als ze dezelfde leeftijd hadden als jij en geen partner (meer) hebben. Het is angst.

      Ik wil in mijn waarde gelaten worden en lekker mijn eigen ding doen en wie weet, kom ik tijdens dat proces ineens wel die ene persoon tegen die het waard is om afstand te doen van mijn single status.

      Mooi gezegd!

      Houd rekening met het feit dat er ook van alles en nog wat verondersteld en geprojecteerd wordt wanneer je een relatie hebt. Dat kan nog wel eens een gezonde relatie bemoeilijken.

      Er wordt altijd gepraat over wel of geen relatie hebben. Het is en blijft een gevoelig en interessant onderwerp…

  • Ik ben altijd bang dat ik een vrouw niet kan geven wat ze zoekt. Ik heb nooit een serieuze relatie gehad dus ook weinig ervaring.

    Ik weet nooit wat ik moet zeggen tegen vrouw en beland vaak in de “friendzone” Tips?

  • Alweer zal ik eens mijn menig over dit artikel geven.
    Ik reis niet, dus nadeel 1 is er niet.

    Bij nadeel 2, in het begin trok ik me dat aan, heel veel zelfs. Na een terugblik van mijn eigen progressie, begin ik met die nadeel te lachen. Zo erg is het niet, integendeel, de kracht van je eigen innerlijke blijschap wordt zwaar onderschat. Of ik bekijk het zo, omdat ik van mijn eigen zo energiek ben, lijkt het alsof ik wel een relatie heb maar infeite is dat niet zo maar daar bekommer ik me niet om. Het is niet dat single bent, dat je plots de zwakke bent, sterker nog hou dit gedachten ” jij bent diegene die veel te bieden heeft aan vrouwen”. Dat is op zich al een sterke uitgangspunt om je eigen zelfvertrouwen en sociale omgang te versterken.

    Nadeel 3, zoeken en zoeken, ja en nee. Nee, omdat je toch maar op 1 punt gaat focussen, dus resultaat gericht gaan zoeken terwijl juist belangrijker is om de stappen naar dat resultaat te bekomen veel belangrijker is dan de zogezegde shortcuts om naar een vrouw te leiden. Nee, zo simpel gaat het niet( hangt wel af welke stemming dat een dame zich bevind natuurlijk). Ja, omdat je toch een leuke dame naast jouw zijde wilt hebben en wilt koesteren. Met datingssites zoals badoo, zoosk, twoo en al de rest ervan. Ik lach daar puur mee, ik drijf zelfs een ironische spot als ik een profiel zie van een hoop eisen. Ik zeg meestal, zo moet daar nog iets op die waslijst staan? Hoge eisen stellen aan personen is al op zich een zware beproeving.

    Nadeel 4, je incompleet als single? Wie heeft dat nu weer verzonnen? Ik geef toe, zo dacht ik ook in het begin toen ik hiermee begon. Na een sterke zelfbeeld opbouw, vallen de meeste negatieve en onzekere zaken weg. Ik voel me juist wel compleet als vrijgezel, voor me zou het zelfs een bonus zijn als ik een harttochtelijke, sportieve dame en vooral gevoel voor humor zou hebben(dit is slechts mijn minimum aan eisen aan het ideale beeld van de vrouw). Waarom zou je niet meetellen? Omdat andere dat jou vertellen of zeggen, als dat zo is, dan ben je spijtig genoeg een volger en geen leider.

    Nadeel 5, 6 en 7
    Dit vond ik zich een moeilijke om ermee om te gaan. Ik kan er wel mee omgaan, de vraag is eerder hoever bereid je jouw eigen limiet om dat te kunnen verdragen? Bij me is het zo dat de lat nog maar eens hoger heb gelegd om te kunnen verdragen. Wanneer je een relatie hebt, dan vallen deze drie tenminste weg. Voor me als vrijgezel blijft er enkel deze drie laatste nog bestaan.

  • Ik ben het gewend om 38 jaar lang single te zijn! Ik heb nog nooit een liefdesleven en seksleven gehad! Het bestaat niet in mijn leven in Nederland! Want de vrouwen hier kijken alleen maar naar wat jij hebt en niet naar wie jij bent! Een eigen huis, mooie auto, goed betaalde baan ( liefst hoge functie ) en veel geld op de rekening moet de man hebben! Liefst geen kinderen, en nog veel meer!!! De vrouwen in Nederland kijken niet naar het karakter!!! De vrouwen in Nederland zijn niet sympathiek, spontaan, sexy en verzorgt!!! Het zijn gewoon een stel arrogante droogneukerige klapzeikerds die denken dat zij het helemaal zijn!!!

    Ik heb de juiste beslissing genomen door een een Zuid Amerikaanse jonge gezonde sympathiek hete meid te nemen die vele male leuker zijn en verder zijn gevolueert dan die hollandse vrouwen die sex schijnbaar vies vinden en de jonge meiden van 18+ zijn net kinderen van 13 die men totaal niet kan vergelijken met het rijke libido van de Zuid Amerikaanse meiden!!! Dus ja gek he dat die vrouwen hier singel blijven als men pas na 30+ eens gaat zoeken naar een partner ( maar niet voor intiem contact maar alleen iemand die fungeert als een soort broer om maar niet alleen te zijn ) DAT IS EEN ZIEKE CULTUUR!

    Dus als Nederlandse jongen van 18 had ik in het verleden al gelijk door dat het nooit wat zal gaan worden in Nederland met een meisje en verkering en relatie en laat staan dat ik aan mijn trekken zou komen hahaha!!! Dus ik bleef singel! Hier in Nederland heb ik een vrouw niks te bieden aangezien men materialistisch is!!! Als men geen vaste baan en goed salaris en woning heeft en aanzien dan kijkt niemand naar je.

    Gelukkig is dat hier in Brazilië en zeer veel andere culturen niet zo als in Nederland want men kijkt gewoon naar de persoon en het karakter wat het belangrijkste is!!! In Nederland ken ik genoeg vrienden van 30+ en 40+ die nog nooit een vriendin of sexrelatie of iets dergelijks gehad hebben en die verdoemd zijn tot het eigen hand werk tja das pas triest gold voor mij ook en heb het vele male tot op vandaag aan toe tegen vele vriendinnen in Brazilië verteld en uitgelegd dat Nederland gewoonweg een materialistisch droogneukers cultuurtje is! De Mensen zijn koud, bot, hard, afstandelijk en veel al niet vriendelijk.

    1. Daan, je ideeën over de Nederlandse vrouw zijn wel erg eenzijdig en negatief.

      Vrouwen zouden karakter niet belangrijk vinden en alleen voor een man met ‘veel geld’ gaan…

      Wat je gelooft dat zie je. Een kwestie van wereldbeeld, in die zin creëer je je eigen werkelijkheid.

      DAT IS EEN ZIEKE CULTUUR!

      Als er iets ziek zou zijn, dan is het jouw wereldbeeld / beeld van (Nederlandse) vrouwen.

      Vrouwen trakteren me geregeld op van alles en nog wat, vrouwen zijn gul. En ik heb in het verleden met oude kleding (inclusief gaten) ook vrouwen opgepikt. Vrouwen zijn lief en gaan juist voor de vonk, het contact, de aantrekkingskracht.

      Mijn beeld van vrouwen is totaal anders dan dat van jou. Uiteraard ervaar ik andere resultaten…

      Of je iets aan jezelf wilt veranderen is uiteraard aan jou. Hoe dan ook hoop ik dat je vriendelijk bent tegen (Nederlandse) vrouwen en mannen. (Zo niet, keer nooit meer terug op mijn Aantrekkingskracht-blog!!!)

    2. Daan, Daan, wat een frustratie.
      Om één of andere reden kun je niet aan de vrouw komen en dat is de schuld van de vrouwen.
      Ze willen een man met geld ( moet jij toch wel hebben als je altijd single bent geweest), ze willen een man zonder kinderen ( die heb jij ook niet als je nooit een vrouw hebt gehad) maar om één of andere reden moeten de vrouwen je niet.
      En daarom deugen Nederlandse vrouwen niet en heb je zo’n Zuid-Amerikaanse goudzoekster op je hals gehaald.
      Die doet tijdens de sex haar ogen stijf dicht en denkt aan haar grote liefde naar wie ze teruggaat als ze je kaal geplukt heeft.
      Maak jezelf niets wijs man, vrouwen zijn vrouwen en als een Nederlandse vrouw vind dat er wat aan je mankeert dan denkt een Braziliaanse er net zo over.

  • Toen ik van het weekend de term “kinderloze vrijgezel” voorbij zag komen, heb ik daar toch even om moeten glimlachen. Natuurlijk is het lekker om in het weekend wat later op te kunnen staan en eens lekker te ontbijten. Dat zal ik dan ook zeker niet ontkennen in dit geval. Al vraag ik mezelf dan wel af of dat dan alleen kan als kinderloze vrijgezel?

    Kinderloos en ook nog eens vrijgezel, plaatst men mij dan in een hokje? Het is een feit, en gelukkig besef ik mijzelf dat ik naast kinderloos en vrijgezel nog zoveel meer ben. Al zijn er ook momenten geweest in mijn leven, daar ben ik eerlijk in, dat ik mezelf dat stempel ook ooit eens heb gegeven. Tel je wel mee, als kinderloze vrijgezel, dacht ik dan. Inmiddels weet ik wel beter. Natuurlijk tel je mee! Dat heb ik de afgelopen jaren ook ervaren, in meer dan positieve zin.
    En daarnaast heeft het ook voordelen. Je kunt gaan en staan waar en wanneer je wilt, bent met vakanties niet gebonden aan schoolvakanties, hebt wellicht minder zorgen, je kunt nog eens lekker naar bijvoorbeeld Milaan en zo kan ik nog wel een paar voorbeelden opnoemen. De andere kant van het verhaal is simpelweg dat het niet altijd leuk is om na een dag werken alleen thuis te komen, de kat een aai over haar bol te geven, eten te maken en er vervolgens niemand is met wie je je verhaal kunt delen. Of die zijn/ haar verhaal met jou deelt. Of wanneer je even niet lekker in je vel zit, er even niemand is waar je tegen aan kunt kruipen, niet iemand waarmee je een ontbijtje deelt en zo zijn er nog wel legio voorbeelden te noemen. De voors en tegens van een kinderloze vrijgezel.

    Het heeft mij wel geleerd om ook alleen te kunnen genieten van kleine simpele dingen, de vrienden die je hebt nog meer te waarderen, niet bang te zijn om alleen op vakantie te gaan en dus ook het leven te waarderen zoals het is en komt.
    Al maakt het kinderloze vrijgezellen bestaan mij soms ook onzeker, brengt twijfels met zich mee. Het is al weer een aantal maanden terug dat ik met iemand had afgesproken. Al was het maar van korte duur, heeft dat mij best geraakt, en nog denk ik daar aan terug. Was het eten misschien toch niet lekker, mijn arm om haar heen na een avondje Rotterdam niet het juiste moment, wat was het dan dat zij mij niet zou kunnen geven, had ik iets verkeerd gezegd of gedaan, liep ik te hard van stapel, zou ik niet mijn eigen dingen kunnen blijven doen, was ik wellicht (onbedoeld) dominant of was het gewoon niet het juiste moment? Zo zijn er nog wel meer dingen die mij bezig hebben gehouden, waar ik ook heel veel bij mijzelf heb proberen te zoeken. Verantwoording bij mezelf gezocht.

    En dat is misschien niet realistisch, dat besef ik ook wel. Ik ben een man van vlees en bloed, probeer het graag goed te doen, vooral ook voor een ander, een man met gevoelens en emoties die ik ook heb uitgesproken. Wat ik voor haar heb gevoeld en wat ik van haar vond. Dat ik zo nu en dan nog aan haar denk zal ongetwijfeld vervagen en zijn weg wel vinden, zoals ook zij haar weg zal vinden. Heel even maar hebben we samen hetzelfde weggetje mogen bewandelen, daar denk ik dan ook graag aan terug. Ook al loopt zij nu het weggetje met iemand anders. Het beeld zal niet veranderen, ook ben ik niet anders over haar gaan denken, hoe naïef dan ook.

    Kinderloos en vrijgezel, geen bewuste keuze. Al heb je het dan ook niet altijd voor het kiezen, probeer ik er toch het beste van te maken. En dat gaat met horten en stoten….

    1. Beste Emiel, ik kom nu pas toe om rustig te antwoorden…

      gelukkig besef ik mijzelf dat ik naast kinderloos en vrijgezel nog zoveel meer ben.

      Juist! Mooi gezegd.

      De voors en tegens van een kinderloze vrijgezel.

      Genoeg singles kunnen zich in jouw beschrijving herkennen. Tegelijkertijd, genoeg mensen in een relatie ook. Bijvoorbeeld door relatieproblemen en dergelijke.

      Daarbij, een relatie is niet alleen maar voordelig. De voordelen die je opnoemt van het single zijn, die gaat inderdaad minder op voor mensen in een relatie.

      iets bang te zijn om alleen op vakantie te gaan en dus ook het leven te waarderen zoals het is en komt.

      Alleen met vakantie kan ideaal zijn. Of dat zo is, hangt af hoe je in het leven staat en in hoeverre je sociaal en onderzoekend opstelt.

      Zo zijn er nog wel meer dingen die mij bezig hebben gehouden, waar ik ook heel veel bij mijzelf heb proberen te zoeken. Verantwoording bij mezelf gezocht.

      Je hebt je zelfbewust opgesteld, goed voor persoonlijke ontwikkeling.

      Volgens mij heb je je nog niet ingeschreven voor mijn gratis E-cursus VrouwVeroveren:

      http://www.VrouwVeroveren.com/

      Je krijgt veel meer duidelijkheid over wat wel en niet te doen op liefdesvlak.

      Dat ik zo nu en dan nog aan haar denk zal ongetwijfeld vervagen en zijn weg wel vinden, zoals ook zij haar weg zal vinden.

      En ook jij zal je weg vinden 🙂

      Bedankt voor je mooie reactie Emiel! Hoop vaker van je te horen.

  • Hallo

    Ik ben een 61 jarige vrouw met zeeeeeer veel ervaring op relationeel vlak. Twee huwelijken van lange duur, een lange tijd als minnares van getrouwde man(nen) en sinds kort een lat relatie…….en ik voel me sinds ik “vrij” ben en alleen woon gelukkiger dan ooit. Toch heb ik blijkbaar last van wat men “bindingsangst” noemt. Dat ervaar ik nu in mijn latrelatie.

    Doodsbenauwd ben ik dat mijn vriend teveel beslag zou leggen op mijn integriteit en vrijheid en ik terug in de situatie van mijn vorige rotslechte huwelijk zou belanden. Lastig….ik heb behoefte aan intimiteit en sensualiteit maar gruw van totaal engagement. Ik hecht bovendien veel belang aan vriendschappen met vrienden, vriendinnen en mijn volwassen kinderen. Wat ik NOOIT meer wil is samenwonen als mannetje en vrouwtje onder 1 dak. Heb ik 40 jaar in totaal gedaan en heeft me nooit echt gelukkig gemaakt.
    Tot daar beknopt mijn verslag
    Grts

    1. Hallo Guette, bedankt voor je reactie. Hopelijk maakt deze het extra duidelijk dat ook zonder vaste relatie of huwelijk je erg gelukkig kunt zijn.

      Jij voelt je vrij, onafhankelijk. Je bent gelukkiger dan ooit… is er een geldig argument te bedenken waarom je je daarom per se moet binden? Nee!

      Geniet van het leven, zoals je dus doet.

      Ja, je zou van bindingsangst kunnen spreken. Wellicht is deze angst ontstaan door moeilijke periodes tijdens je huwelijken. Maar er is geen wet die je verplicht om deze angst aan te pakken. Je bent gelukkig, dus waarom zou je!

      Wel veronderstel ik dat je de mannen niet misleidt met het idee van een vaste relatie of huwelijk in het vooruitzicht. Klopt? Mooi 😀

  • Beste Victor,

    Ik lees de artikelen op deze site maar al te graag. In veel van deze onderwerpen zit een grote kern van waarheid.

    Wat mij het meeste is opgevallen is dat er vaak van mensen (met name in mijn leeftijdscategorie 14/15 – 25 jaar) wordt verwacht dat ze een relatie hebben. Het is een soort ‘must’ waar je aan moet voldoen. Ik zelf ben al 21 jaar single, en ik heb mijn kansen ook gehad. Heb al meerdere afwijzingen meegemaakt, en ben zelfs tijdelijk ‘gebruikt’ door iemand terwijl haar relatie nog gewoon bezig was.

    Daarnaast heb ik ook veel momenten afgewezen omdat ik er vanuit mij geen wederzijdse gevoelens zijn. Op zich niks mis mee, want enkele pijnlijke momenten hebben me wel sterker doen laten staan en ik ben me meer bewust waarmee ik bezig ben. Maar stiekem van binnen, knaagt het nog steeds dat ik onervaren ben in de stap die volgt. De voorpret is er dusdanig wel, maar vaak ontbreekt het aan een boost waardoor ik uit een ware visuele cirkel uit kom (leuke vergelijking: Ik ga wel naar de supermarkt, pak af en toe een product eruit, leg het terug (omdat het te duur is of niet naar mijn wens is) en kijk af en toe in het boodschappenmandje van iemand anders) Ik denk dat het grootste gevoel van mensen die in mijn situatie zitten of single zijn het gevoel is dat ze worden ‘overgeslagen’ of bang zijn dat er nooit (meer) wat van komt.

    (vanaf hier wijk ik enigszins af van het onderwerp, maar voor mij een persoonlijke vraag is hoe ik hiermee mee om kan gaan)
    Momenteel zit ik in een situatie die ik nog nooit eerder heb meegemaakt. Het veranderde eigenlijk van het ene op het andere moment nadat ik hoorde dat een oude ‘crush’ weer sprak op een feest net na de kerst. Ik wist echter dat ze al een 1,5 jaar een vriend had en heb met veel moeite (door o.a. ervaring) mezelf een moeten onttrekken aan de eerdere gesprekken die ik heb gehad toen ik haar voor het eerst ontmoette (begin 2014). Die avond vertelde ze dat het sinds een aantal weken uit was. We hebben hierna nog leuke gesprekken gevoerd op het feest de volgende dag kwam het initiatief (met name vanuit haar kant) en zo raakte we in gesprek. Het was voor mij een rare situatie omdat een situatie waar ik voorheen wel eens op hoopte (namelijk dat ik een kans kreeg, en dat het uit zou gaan) nu werkelijkheid werd. En dat terwijl ik haar al heel wat maanden uit m’n hoofd heb gezet.

    Al met al werd dit voor mij een redelijk emotionele rollercoaster, maar de gesprekken verliepen voorspoedig. Het voelde voor mij echter wel dat mijn gevoel zei; je moet de kans grijpen. En mijn verstand zei: doe rustig aan want ze is wellicht op zoek naar een tijdelijke opvulling van haar ex (soort rebound effect). Omdat ik dit laatste maar niet uit mijn hoofd kon zetten (en ik mezelf in bescherming wilde nemen) heb ik haar hiermee kort geconfronteerd.

    Het antwoord was niet al te overtuigend en ze zij dat ze niet precies wat ze nu wilde. Ik heb het daarom maar in het midden gelaten en geprobeerd het initiatief bij haar te leggen. (ik was echter bang dat dit de doodsteek zou zijn in de leuke gesprekken die we hebben gehad)
    Die doodsteek kwam er niet en de weken daarna tot aan nu zijn de gesprekken (whatsapp) met korte ups en downs nog steeds heel close. Hierbij valt me op dat ze in momenten erg flirterig bezig is, en ik hier zelf in beperkte mate in deelneem. Ze geeft zoals veel vrouwen doen vaak indirecte hints om elkaar nog eens te ontmoeten (in de afgelopen 1,5 maand heb ik haar maar één keer kort gezien (op afspraak).

    Het geeft me een zeer dubbel gevoel, en ik wil van mezelf zo snel mogelijk af van het whatsappen om gewoon een leuke real life afspraak te hebben. Het is voor mij heel erg aftasten hoe ze er nu naar kijkt. Zoals ik al zei lopen de gesprekken in grote lijnen zeer goed (aanvullend) en lijkt het alsof er een wederzijdse interesse is, maar op sommige momenten merk je dat het wat stroever loopt en ze met name serieuzer begint te praten. Mijn uiteindelijke vraag dan ook Is het verstandig om nu juist actie te ondernemen, en haar; bijvoorbeeld over een weekje, te zien? En hoe zou ik dit het beste kunnen aanpakken namelijk: wachten op het juiste moment, of gewoon heel plotseling vragen om iets te gaan doen. (en wat adviseer je daarbij om te doen)

    1. Sam, bedankt voor het compliment! 😀

      Er is gigantisch veel te zeggen op je lange reactie. Alleen ik denk dat je een duidelijke korte boodschap nodig hebt.

      Ben je 21 jaar? Het blijft onduidelijk in je reactie. Hoe dan ook, genoeg mensen zijn ook op jonge leeftijd single. Wat andere verwachten van mensen in een bepaalde leeftijdscategorie, dat is voor hun rekening. Wat zijn JOUW verwachtingen! Daar mag het om gaan in je leven.

      Je onervarenheid hoeft geen enkel punt te zijn bij het voortzetten van een Verovering. Althans, als je het niet laat weerhouden om een stap voorwaarts te nemen.

      Voor je het weet heb je een pak ervaring opgedaan… is dat wat je wil? Echt? Het is een feit dat je daarmee een stukje zekerheid opgeeft. Want afspraakjes, zoenen, vrijen, een relatie, dat doe je niet in je eentje maar met zijn twee.

      Boost: gaan met die banaan! Je zal hoogstwaarschijnlijk nieuwe pijn ervaren, maar ook veel mooie momenten en lekkere belevingen.

      Nogmaals, dat is de manier om ervaring op te doen.

      Wat betreft die oude crush. Je zoekt naar zekerheid. Je wilt voorkomen dat er geen rebound-effect optreed. Dat kun je echter niet 100% uitsluiten. Behalve als je je het contact met die crush volledig verbreekt.

      Kies je voor verder contact, misschien zit er dan inderdaad meer in. Misschien treed er geen rebound op. Of wel, en uiteindelijk kan het toch leiden tot iets moois voor de lange termijn. Of het loopt allemaal op niets uit omdat ze het niet op een rijtje heeft. Of ze blijkt veel minder leuk dan je nu wellicht denkt.

      Geen zekerheid wat dat betreft…

      Hoeveel zekerheid vind je in jezelf, zodat je (meer) risico’s kunt nemen? Hoe goed kun je tegen een stootje? Hoe handig ben je in ‘zelf-management’ wanneer een contact/relatie geen goede blijkt te zijn?

      Als dat goed zit, dan adviseer ik je om er voor te gaan. Actie! Nodig haar uit voor een drankje op een zondag. Je mag het ‘plotseling’ vragen. Jij mag de timing bepalen, je bent niet afhankelijk van de omstandigheden of wanneer ze weer eens een hint geeft.

      Veel succes!

      1. Beste Victor,

        Erg bedankt voor je interessante reactie op mijn verhaal! Ik heb het al een tijdje terug gelezen maar wil toch graag even op terugkomen aangezien ik nu weer iets verder ben.

        Het is me gelukt om elkaar weder te zien, het was een zeer gezellige avond (maar met veel ongemakkelijke momenten) uiteindelijk toch de poging gezet om me over m’n angst te zetten waarna we toch best lang flink hebben geknuffeld en ook gezoend. Iets wat ik voorheen alleen wilde doen met 100% zekerheid (had daarvoor nooit gezoend). Ik heb mijn grenzen dus eigenlijk verlegd, en iets gedaan wat ik nog nooit heb ervaren. Eigenlijk allemaal positief!

        Maar de dagen erna waren heel wisselvallig, van het ene momenten waarin ze constant contact zocht kreeg ik op andere momenten weer hele nuchtere en serieuze antwoorden. Het voelt allemaal heel dubbel, en dat gevoel van onzekerheid is voor mij niet prettig! Ik was toe aan duidelijkheid: Wat wil ze nu?

        Dus ik heb haar vorige week geconfronteerd om voor mezelf nou duidelijkheid te krijgen waarover ze nu twijfelt, of ze iets nieuws niet aandurft, aan mezelf als persoon of dat ze nog gedachtes heeft bij haar ex. Hier kreeg ik wederom geen duidelijk antwoord in en het neigde weer richting de ‘het zal wel’ te gaan.

        Sindsdien ben ik voor mezelf contact aan het minderen, ik wil immers niet dat ze me aan het lijntje gaat houden en vervolgens doodleuk met iemand anders ervandoor gaat. Dat heb ik op een vergelijkbare manier eerder meegemaakt, en wil ik niet nogmaals meemaken! Dit contact minderen klinkt heel makkelijk, maar is als gevoelsmens heel lastig! Je wilt immers de ‘hoop’ die je hebt niet kwijtraken.

        Mijn vraag is hiervan; is dit een verstandige keuze geweest of loop ik hierdoor wellicht een goede kans mis omdat de signalen (zie afspraak) er wel zijn geweest?

        Het is voor mezelf wel fijn om te weten waar ik aan toe ben, het voelt ondanks de pijn als een kleine opluchting! Ik heb de deur voor mezelf nog niet helemaal dicht gedaan, maar wel gedeeltelijk.

        1. Weer graag gedaan Sam! 😀

          waarna we toch best lang flink hebben geknuffeld en ook gezoend. Iets wat ik voorheen alleen wilde doen met 100% zekerheid (had daarvoor nooit gezoend).

          Haaaah goed man! Je hebt een stap voorwaarts gedaan in je ontwikkeling als man, als mens. Gefeliciteerd 😀

          Maar de dagen erna waren heel wisselvallig, van het ene momenten waarin ze constant contact zocht kreeg ik op andere momenten weer hele nuchtere en serieuze antwoorden.

          Moeilijk om goed in te haken op wat je hier zegt.

          Over het algemeen, vrouwen kunnen nogal wisselvallig zijn. Soms omdat ze ergens aan twijfelen, maar vaak genoeg komt het omdat ze humeurwisselingen hebben. Bijvoorbeeld, op het werk stellen ze zich (gevoelsmatig) anders op dan thuis. Ze hebben goede momenten, vervelende momenten, emotionele momenten, geile momenten, enzovoorts. Soms kan een bepaald gevoel een paar dagen aanhouden, dat verschilt per vrouw en levensperiode.

          Dus, vrouwen kunnen dus erg wisselvallig zijn. Daarom is het belangrijk als man om je niet te laten afleiden van het pad dat jij wilt bewandelen. Enige onverstoorbaarheid is belangrijk en aantrekkelijk.

          Ik was toe aan duidelijkheid: Wat wil ze nu?

          De enige mens die duidelijkheid kan geven ben jezelf, aan jezelf.

          Dus ik heb haar vorige week geconfronteerd om voor mezelf nou duidelijkheid te krijgen waarover ze nu twijfelt, of ze iets nieuws niet aandurft, aan mezelf als persoon of dat ze nog gedachtes heeft bij haar ex. Hier kreeg ik wederom geen duidelijk antwoord in en het neigde weer richting de ‘het zal wel’ te gaan.

          Het kan zijn dat ze ergens aan twijfelt dat niets met jou te maken heeft, maar dat ze dat niet met je wil delen. Juist omdat jij zo’n leuke man bent. Een probleem met jou delen kan maken dat jij afhaakt, zo kan haar angst zijn.

          Sindsdien ben ik voor mezelf contact aan het minderen, ik wil immers niet dat ze me aan het lijntje gaat houden en vervolgens doodleuk met iemand anders ervandoor gaat. Dat heb ik op een vergelijkbare manier eerder meegemaakt, en wil ik niet nogmaals meemaken!

          Ik kan niet beoordelen of ze je aan het lijntje hield. Zie jij een duidelijk signaal dat ze spelletjes speelt? Of dat ze een ander heeft ontmoet?

          Pas op dat je je niet laat leiden door je angst. Angst kan veel schade toebrengen aan je liefdesleven.

          Het is voor mezelf wel fijn om te weten waar ik aan toe ben, het voelt ondanks de pijn als een kleine opluchting! Ik heb de deur voor mezelf nog niet helemaal dicht gedaan, maar wel gedeeltelijk.

          Daarmee heb je duidelijkheid gecreëerd voor jezelf. Heel goed!

          Dit kun je trouwens vaker doen, ook wanneer je met een specifieke vrouw omgaat. Het komt neer op het hebben van innerlijke zekerheid.

          Je geeft aan dat de deur nog op een kiertje staat. Vandaar mijn vraag:

          Is er gepraat over een volgend afspraakje? Gaf zij aan dat ze dat wilde? En/of heb jij initiatief genomen voor een volgende afspraakje maar kon ze niet? Begin zij geregeld een Whatsapp-gesprek?

          1. Hallo Victor,
            Alweer bedankt voor je snelle reactie!

            Even kort op je vragen:
            1.
            Ik was voor mezelf heel duidelijk, ik laat het initiatief bij haar! Ik wist al helemaal wat ik wilde, namelijk meer dan alleen vrienden!. De duidelijkheid vanuit mezelf was er wel! De twijfel vanuit haar kant had/heeft invloed op mijn dagelijks leven. Op een gegeven moment weet ik niet meer wat ik moet doen, en daarom zoek ik naar duidelijkheid van haar kant waar die twijfel vandaan komt.

            2.
            Ik had al door dat ze met andere mannen bezig was, hier heb ik iets van meegekregen, maar dat was al een aantal weken geleden. Het valt me wel op dat ze aardig zelfingenomen is, en in beperkte mate interesse in mij toonde.

            3.
            Ze speelt naar mijn inzien geen spelletje maar het lijkt alsof ze onbewust iemand nodig heeft om zo mee te praten. Ze houdt me volgens mij ongemerkt aan het lijntje.

            4.
            Intenties voor nieuwe afspraken waren er wel! Het was voor mezelf wel duidelijk dat het alleen maar in mijn kringen kon plaatsvonden (dus in de buurt van mijn woonplaats). Ik heb het initiatief getoond om een nieuwe afspraak, maar ook hier weer onduidelijkheid. Enerzijds geeft ze aan dat ze het wil, maar als ik dan iets wil voorstellen om het (dit keer bij haar) te doen dan krabbelt ze terug.

            5. Ik heb mezelf voorgenomen om niet achter iemand aan te lopen. Dat wil niet zeggen dat ik al het initiatief bij haar neer leg, maar voornamelijk als er een stilte is. Meestal kwam ze dan na een tijdje niets te hebben gestuurd zelf weer met een onderwerp.

            Momenteel is het contact zeer slecht, na de derde keer aangegeven te hebben dat ik nu eens een duidelijk antwoord wil hebben die ik weer niet krijg praten we amper. Het initiatief om te praten komt zeer af en toe van beide kanten.

            Zoals je het wel eens vaker hebt over het denken in overvloed, die gedachte probeer ik enigszins terug te krijgen. Ik wil mezelf niet vastklampen aan iemand (die ik gevoelsmatig nog zie zitten) terwijl ik daardoor vele andere kansen misloop. Daarvoor heb ik momenteel geen zin meer om daar tijd in te steken, zoals ik in voorgaande mislukte pogingen bij andere vrouwen wel heb gedaan.

            1. Beste Sam, het lijkt erop dat je het goed op een rijtje hebt. En ik heb de indruk dat je haar echt een kans hebt gegeven.

              Wel wil ik je behoeden voor de toekomst: teveel willen uitpraten of vragen over hoe zij zich voelt, wat zij denkt, wat ze wil, kan juist averechts werken tijdens het Veroveren. Het spreekt voornamelijk het linkerhersenhelft aan; het vooral logische, lineair denkende deel van onze hersenen. Daarmee kun je juist twijfel en zorgen oproepen bij een vrouw. (Meer daarover, zie hoofdstuk 2 van mijn E-coachsysteem.)

              Je kunt je liefdesleven vereenvoudigen door het gedrag van een vrouw te observeren en meer bij jezelf te blijven. Dat is het belangrijkste wat ik wil aankaarten.

              Ik heb het initiatief getoond om een nieuwe afspraak, maar ook hier weer onduidelijkheid. Enerzijds geeft ze aan dat ze het wil, maar als ik dan iets wil voorstellen om het (dit keer bij haar) te doen dan krabbelt ze terug.

              Action speaks louder than words.

              Ongeacht wat voor reden ze aandraagt, haar twijfel of uiteindelijke terughoudendheid zegt meer. In die zin heb je al duidelijkheid voor jezelf.

              Een volgende stap kan zijn dat je afstand neemt en daarmee de duidelijkheid voor jezelf vergroot. In de zin van:

              “Als zij werkelijk wil afspreken, dan mag ze daar écht moeite voor doen. Al wens ik haar veel geluk toe, ik ben al onderweg naar mijn volgende avontuur!”

              Sam, ik krijg de indruk dat je grotendeels deze stap hebt genomen. Het is niet leuk, maar het is zeker de juiste richting.

              Verder geef ik het advies om niet meer te vragen om ‘haar duidelijkheid’, ze heeft die niet of wil deze niet met je delen. Loslaten en verder gaan (al mag er ook wel eens ruimte zijn voor verdriet). Door los te laten verwelkom je nieuwe mogelijkheden op je pad, inclusief veel mooiere avonturen. Proef en geniet van overvloed…

  • Ik bedacht mezelf dat als je van een ander wil houden moet je eerst van jezelf houden. Daar heb ik 20 jaar over gedaan (met de nodige psychedelische middelen;)). En toen bleek gewoon dat het voor mij helemaal niet hoeft ik kwam er achter dat ik introvert ben. Ik krijg energie van alleen zijn en zak in elkaar als ik met anderen praat. Vooral als die ander telkens over zich praat…….blehg daar lopen er helaas heel van rond. Doodmoe wordt ik daar van vooral als ik moeite doe om het gesprek te veranderen komt het alsnog vaak weer op een ander uit.

    Nee dan ben ik graag alleen ‘maar hoe blijf je sociaal’? Ik bedacht me om te gaan goochelen met kaarten omdat ik nu veel vrije tijd heb. En zo kon het gebeuren dat ik in plaats van een mobiel (vind dat ook maar een onding) met een pakje kaarten rond loop. Overal kan ik mensen verassen en bedonderen en je wordt nog populair ook.

    1. Bedankt voor je interessante reactie Spade 🙂

      Ik krijg energie van alleen zijn en zak in elkaar als ik met anderen praat.

      Op zich kan ik begrijpen dat het je energie kost om met anderen te praten, zeker als introvert. Maar zak je werkelijk in elkaar?

      Vooral als die ander telkens over zich praat…….blehg daar lopen er helaas heel van rond. Doodmoe wordt ik daar van vooral als ik moeite doe om het gesprek te veranderen komt het alsnog vaak weer op een ander uit.

      Dat zijn inderdaad geen goede gesprekspartners. Wegwezen!

      Natuurlijk mogen mensen over zichzelf praten, als ze ook een gezonde interesse hebben in andere mensen en onderwerpen. Dat zijn betere gesprekspartners. Er ontstaat een wisselwerking, een uitwisseling. Interessant en meer creatief.

      Nee dan ben ik graag alleen ‘maar hoe blijf je sociaal’?

      Wanneer je geen goed gesprekspartner treft, houd het (eenzijdige) gesprekje kort en ga naar de volgende. Zoals ik het noem: Filteren. (Hoewel ik ook een oefening adviseer voor jou…)

      Ik bedacht me om te gaan goochelen met kaarten omdat ik nu veel vrije tijd heb.

      Om goed (!) te leren goochelen heb je veel tijd nodig voor jezelf; extreem veel oefenen. De meeste mensen kunnen het geduld niet opbrengen.

      Daarbij, wanneer je een goocheltruc vertoont draait het om de beleving van je toeschouwer(s). Dat kan juist erg vermoeiend zijn.

      Ok, het is prima als een bron aan entertainment of als beroep. Maar om dat te doen in de hoop op populariteit… nee! Komt het niet enigszins overeen met de mensen die het alleen maar over zichzelf hebben? Stof tot nadenken beste Spade.

      Tegendraads-techniek als oefening: wanneer je iemand spreekt die het alleen maar over zichzelf kan hebben, doe je best om wat lol te maken. Spreek een aantal dingen tegen van wat de ander beweert. “Ik ben dol op tennis blablabla.” En dan domweg opperen dat hij/zij geen tennis-type is. Tafeltennis is een betere sport. En wat is het jammer dat hij/zij het niet kan, gemiste kans. Ze loopt haar roeping mis!

      Daarmee gooi je enige chaos in het gesprek. Doe het vriendelijk, zonder je vastberadenheid te verliezen. Laat die ander zich maar flink druk maken, zich verdedigen! Zowel entertainment voor jezelf als een oefening om je niet mee te laten zuigen in het egocentrisme van anderen. Plus, je leert gesprekken handiger om te buigen naar andere onderwerpen die je wellicht meer interesseren.

      Het is goed om als introvert je energie beter vast te houden, zodat je meer kracht over hebt om te socialiseren. Veel succes 😀

      1. Hallo victor verlon mijn energie raakt gewoon op als ik me lang onder mensen begeef. Ik kan na een lange tijd gewoon niet goed meer luisteren en verveel me dan gewoon maar om anderen dan niet tot last te zijn ga ik gewoon liever weg. Verder geef je aan dat ik beter een kort gesprek kan houden en dan een ander gesprek partner kiezen. Dat is een goeie tip en zal ik zeker onthouden.Ha ha de tegendraads-techniek lijkt me ook een leuke manier en ga ik ook zeker toepassen een goed idee waarvoor mijn dank.

        Verder goochel ik niet voor de populariteit maar dat is iets wat je gewoon er gratis bij krijgt het valt me gewoon op dat als ik mensen voor het eerst zie en dan bijvoorbeeld geen kaart truc doe er ook niks gebeurt (ok das logisch). Maar als ik wel een onbekend nader en een goochel truc doe en het mocht lukken dan volgt naderhand een kort gesprek (vaak probeer ik zo snel mogelijk weg te komen om de trick niet te verklappen) soms krijg ik een drankje aangeboden. En andere keren zijn ze zo verbaasd dat ik direct weg kan lopen. Maar als ik diegene weer tegenkom herkennen ze me vaak gelijk en zodoende bouw ik vriendschappen op, het gaat gewoon vanzelf.

  • @ Spade

    Toevallig ook nog een hoog IQ?

    Ik ben ook zeer introvert en zeer intelligent. Ik lees heel veel en ik bekwaam me op allerlei gebieden. Probleem is echter dat de gemiddelde mens meer geïnteresseerd is in boer zoekt vrouw en een programma over mensen die blijkbaar ergens talent voor hebben, hoewel ik ze dan nooit tegen kom. Ook een jurk die blauw of wit is houdt de gemoederen danig bezig. Ik kan echt niets met dat soort mensen.

    Overigens wil dit niet zeggen dat ik niet sociaal ben, ik kan me prima redden in gezelschap, ik heb er alleen niet zo’n behoefte aan. Koetjes en kalfjes gepraat is ook niet aan mij besteedt.

    En je moet wel degelijk van jezelf houden. Niet vanuit het oogpunt van: je kunt niet van een ander houden als je niet van jezelf houdt en die bla bla, maar om de juiste keuzes te maken in je leven, maar ook om het beste uit jezelf te halen. Het onderscheidt je van 99,9% van de anderen. Nadeel is wel dat je weinig vrienden zult hebben, want de meeste mensen voldoen simpelweg niet meer aan jouw standaard. Ik dacht vroeger altijd dat ik een hekel had aan domme mensen, maar dat heb ik bijgesteld, dom zijn daar kun je niets aan doen, maar desinteresse….. Als ik daar mee praat en ik merk dat daar sprake van is dan draai ik om en loop ik weg. Die wil ik niet in mijn leven hebben.

    En dan komen we op de krux van de matter. Zorg dat je een vent bent. Leef je eigen leven en stel je eigen eisen en doe het voor niets minder. Ben bereid om van iedereen weg te lopen als ze er niet aan voldoen, ook vrouwen. Ben de selector en niet de selectee.

    Heel die frustratie van die Daan mondt uit in de simpele conclusie dat de fout bij de man ligt en nergens anders: vrouwen zijn geëmancipeerd en wij zijn mee geëmancipeerd. Wij doen ons voor als de beste vriendin van de vrouw, maar die zoeken ze niet, ze zoeken een vent. Vind je het gek dat ze de man niet meer serieus nemen en dan geeft hij de schuld aan de vrouwen. Topteken van geen vent zijn

    Ben een kerel en dat wil zeggen: je mag best emoties hebben, maar emotioneel zijn.. dat is alleen als een dierbare overlijdt. De vrouw is de emotionele en man moet stabiliteit tonen. Verder, vrouwen zijn verschrikkelijk slecht in beslissingen nemen, dus neem beslissingen en draag de verantwoordelijkheid ervoor en zoek de schuld niet ergens anders. Zorg dat je jezelf goed verzorgt, maar dat betekent niet dat je meer smeerseltjes hebt dan de vrouw.
    Onzekerheid is niet erg, zolang je het maar niet toont. Onzekerheid is een vrouwending en zeer zeer onaantrekkelijk. Zeg wat je vind en sta er ook voor. Verontschuldig je nooit voor je mening of iets wat je zegt wat een ander als beledigend oppikt, terwijl dat niet je intentie is geweest. Dat zegt meer over de ander dan over jou. Bewust beledigen zegt dan weer meer over jou dan over de ander. Overigens is dat dan ook een van de eerste testen die de vrouw je geeft. Hoe reageer je als ze bijvoorbeeld beledigd reageert, wat ze bewust doet, want dat is de eerste manier om de jongetjes van de mannen te scheiden.

    En dan de allerbelangrijkste, waardoor een relatie die wat langer loopt, vaak naar de knoppen gaat: zowel mannen als vrouwen hebben de neiging hetgeen ze zelf nodig hebben te geven aan de ander. Met het gevolg dat we compleet langs elkaar heen geven en we voor ons gevoel nooit ontvangen, gevolg, het gevoel bloedt dood. Ofwel, vrouwen zoeken begrip en aandacht en mannen goedkeuring en waardering. Mannen moeten dan ook geen goedkeuring en waardering gaan geven, want daar reageren vrouwen niet op. We moeten begrip en aandacht tonen en dat is moeilijk, omdat die behoefte niet van nature in ons man zijn zit (behalve de geëmanicpeerde dan).

    Dit is overigens niets meer dan ze te laten praten even de de tv met sport af te zetten en te zeggen dat je het zo klote voor ze vindt. Geen oplossingen bieden dat werkt echt averrechts.

    Wel eens met een grietje een gesprek gehad en dat ze aan het einde zei: “ik vond het een gezellig gesprek”, terwijl jij nog geen twee woorden gezegd hebt? Vrouwen moeten praten, dat zit in hun DNA, vandaar de aandacht.

    Als je je zo opstelt dan hoef je ook allemaal niet versieren, want dan ben je alleen maar bezig met hoe je denkt dat die ander wil dat je overkomt en dat alleen al is niet aantrekkelijk, ook dat is voor vrouwengedrag. En als ze niet geïnteresseerd zijn, prima toch. Waarom zou je iemand willen die niet in je geïnteresseerd is?

    Als je haar uiterlijkfilter gepasseerd bent en je stelt je zo op, dikke kans dat je ze scoort, echte mannen zijn er ook niet veel meer. Dat is dan ook niet voor niets een veel gehoorde klacht van vrouwen.

    1. Je zei:

      dom zijn daar kun je niets aan doen, maar desinteresse

      Een mooie nuancering!

      Verder zie ik een aantal generaliserende opmerkingen wat betreft man- en vrouw-zijn, wat de vrouw nodig zou hebben en ‘jongen versus man’. Misschien dat ik er een of meer artikelen over deze kwesties uitbreng…

    2. Hallo jeroen, zo wat heb je er veel tekst neergezet. Ik weet niet niet eens hoe ik je volledig kan beantwoorden en dat brengt me gelijk op het antwoord of ik wel of geen hoog iq heb. Nee ik heb geen hoog iq sterker nog ik ben eerder dom, ik ben slecht in nederlands en kan totaal niet rekenen. Wel zie ik snel verbanden. Ik kan ook niet goed praten met mensen wie over koetjes en kalfjes praten. Ik kijk ook helemaal geen tv al die programma’s interesseren me niet dus het helpt niet om daar over te beginnen.

      Verder was ik altijd een buitenbeentje ik zag op jonge leeftijd ufo’s en dat heeft mijn leven enorm veranderd ik ben door iedereen waar ik het verhaal aan verteld heb voor gek verklaard (op 2 vrienden na). En dacht ik ook heel lang dat ik dat ook was. Ik ben denk dat ik daardoor meer in mezelf gekeerd ben dan de meesten om mij heen. Ook komt mijn kledingstijl niet overeen met de norm maar ja ik voel me er fijn in dus so what. Ik probeer zo eerlijk mogelijk te zijn naar iedereen mede omdat ik rare dingen heb gezien en niet als een gek wil overkomen maar toch vind ik dat ik die dingen door moet vertellen. Maar eerlijk is soms ook keihard dus probeer tegelijkertijd te denken dat iets wat ik bij mezelf niet leuk vind dat een ander ook niet aandoe.

      Ik ben totaal niet op zoek naar een relatie en vind het zo allemaal wel best ik denk grof gezegd alleen maar aan neuken, en dat kan niet de bedoeling zijn. Als ik met die gedachte een relatie begin ben ik bang dat het snel over is. Ik voel me ook niet eenzaam dus ergens zie ik ook totaal niet het nut er van in om ooit een relatie te beginnen althans nu niet wellicht verander ik nog…….de tijd zal het leren.

      1. Dan kan ik je een hand geven. Nou heeft intelligentie niet zoveel te maken met het feit of je ergens wel of niet goed in bent, dat is meer alpha/beta. Ik ben wel goed in taal en rekenen, maar ik snap dan weer niets van algebra en natuurkunde.

        Ik herken me in alles wat je schrijft. Alleen waar jij een buitenbeentje was, omdat je iets gezien hebt, was/ben ik dat, omdat ik meestal uit gegevens veel meer informatie haal dan andere mensen en als ik dat vertel dan staan ze me aan te kijken of ik gesnoven heb. Dus dat doe ik meestal ook niet meer. Mensen zijn nu eenmaal kortzichtig en erg geconditioneerd in hun gedachtengangen (zover ze kunnen denken).

        Ik herken vooral dat je in je hoofd een relatie begint en na 2 seconden denkt; “wat gaat dit eigenlijk aan mijn leven bijdragen?”. Ik ben ook zeer uiterlijk gericht, want ik kom zelden vrouwen tegen die iets interessants te vertellen hebben (dat kan ook aan mij liggen, want ik ben ontzettend rationeel, dus ik heb weinig met drama en roddels). Ik moet me dan ook echt fysiek aangetrokken voelen tot iemand, ander wordt het al helemaal niets (en ik vind maar zelden iemand echt aantrekkelijk).

        Ik vind de seks vaak ook niet echt interessant, de eerste keer is spannend, maar dan gaat de lol er snel vanaf (althans met iemand waar ik me niet echt toe voel aangetrokken).

        Verder ben ik ook ontzettend graag alleen en heb ik alles perfect voor elkaar en kan ik eigenlijk alles zelf wel. Het enige dat ik namelijk echt leuk vind is fitness en voeding en me met de beurs bezig houden en over dat soort dingen te lezen.

        Leuk om te horen dat ik toch niet de enige ben die zo anders is!

  • Hoi Victor,

    Het zijn generaliserende opmerkingen in de zin dat er altijd uitzonderingen op de regel zijn. Zo wordt wel algemeen gesteld dat vrouwen lieve mannen niet aantrekkelijk vinden, maar ook daar zullen wel uitzonderingen op de regel zijn.

    Verder ben ik ervan overtuigd dat vrouwen, over het algemeen, op dezelfde triggers reageren. Hetzelfde geldt voor mannen, alleen zitten wij wat simpeler in elkaar, oftwel uiterlijk gericht. Bij vrouwen is dat wat complexer. En wat mensen zeggen en doen daar zit vaak een wereld van verschil tussen, dus daar kun je ook niet echt op afgaan.

    Ik heb een jaar of 2 geleden eens geschreven dat ik een lange afstandsrelatie had met een vrouw uit Mexico, maar daar heb ik vorig jaar een punt achtergezet. Ik zie mezelf als niet zo oppervlakkig, maar feit is dat ook ik gewoon primair op uiterlijk val en ik was er gewoon niet echt toe aangetrokken. En voor mij gaat het dan niet werken. En verder was ze heel lief, maar ik heb gemerkt dat ik me dan heel snel ga vervelen dus dat werd hem ook niet. Jammer, want de burrito’s waren er erg lekker!

    Groetjes,

    Jeroen

    1. Citaat:

      Zo wordt wel algemeen gesteld dat vrouwen lieve mannen niet aantrekkelijk vinden, maar ook daar zullen wel uitzonderingen op de regel zijn.

      Het punt is dat de uitspraak ‘vrouwen vinden lieve mannen niet aantrekkelijk’ te ongenuanceerd is. Er is meer dan lief versus niet lief. Je kunt lief zijn maar ook geregeld stout. Of lief wanneer je met haar in bed ligt, maar niet in de keuken. Of lief op een dominante manier. Lief wanneer zij lief is, maar niet lief wanneer zij onaardig is.

      Ik kaart dit onderwerp graag aan, omdat te veel mannen denken dat ze domweg ‘te lief’ en daarom onaantrekkelijk zijn voor vrouwen. Dus gooien ze het over een andere boeg waardoor ze vrouwen kwetsen en uiteindelijk nog steeds niet het liefdesleven hebben waarvan ze dromen.

      Wat betreft de lange afstandsrelatie: begrijpelijk dat het over is. Het kan jammer en pijnlijk zijn, maar de deur staat nu ook open voor een relatie meer dichtbij 😀

      Bedankt voor je waardevolle reacties Jeroen!

      1. Ik denk dat het probleem “lief” tweeledig is:

        1) Mannen (eigenlijk mensen) zijn lief, omdat ze denken dat dat ze het meeste oplevert. Instinctief voelen we wel aan dat er dan iets niet helemaal klopt, aangezien altruïsme in de kern niet bestaat. Iedereen doet wat hij doet uit eigenbelang in welke vorm dat ook is.

        2) Een tweede reden waarom mensen lief zijn, is omdat dat het minste risico oplevert. De kans dat iemand je negatief benadert als je lief bent, is nu eenmaal kleiner dan als je dat niet bent.

        Ik kan me goed inleven in vrouwen wat dat betreft, want ik vind mensen ook ontzettend onaantrekkelijk en oninteressant als ze vanuit deze 2 punten acteren.

        Lief zijn op zich daar is niet mis mee, maar alleen wanneer jij vindt dat de ander dat verdient en niet, omdat je denkt er iets mee te bereiken.

        Wat betreft die relatie: dat was voor mij niet pijnlijk, wel jammer, want ik kon er wel goed mee opschieten, maar er was van mij uit eigenlijk geen aantrekkingskracht en dan is het niet voldoende.

        Ach, waar ik vroeger me als een klojo gedroeg, zodat zij het uiteindelijk uitmaakte, omdat ik het gewoon niet durfde, heb ik dat nu face to face gedaan, dus wat betreft ben ik weer een stuk meer mans en heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen, daar ben ik dan wel weer tevreden over.

        Voorlopig ga ik aan andere doelen werken en zit ik eigenlijk niet zo te wachten op een relatie, misschien met de tijd.

        En geen dank voor de reacties. Ik vind het leuke artikelen om te lezen en ik ben ambtenaar dus ik heb alle tijd van de wereld om te schrijven!

  • Jeroen, ik weet niet hoe oud je bent, maar je lijkt mij een zeer wijze man, daar kunnen er veel iets van leren, zo kom je er maar weinig tegen 🙂

  • Oud!!! 40 Ben ik maar liefst. Ach en wat is wijs. Net als velen heb ik ook een relatie gehad die op de klippen liep en mijn oplossing is lezen lezen en nog eens lezen tot ik een antwoord krijg op de vragen die ik heb. Die heb ik gevonden en dat heeft geleid tot de conclusie dat ze helemaal gelijk had om me te dumpen. Sterker nog, ik vind het knap dat ze het 10 maanden met me heeft volgehouden. Ik had mezelf na 2 dagen al op straat gebonjourd.

    Man man wat was is ik een slap aftreksel van mezelf geworden. En ik ben eerlijk naar mezelf toe: ze is zeer waarschijnlijk op me gevallen, omdat ik mijn eigen mening heb en me niks aantrek van wat anderen vinden, maar toen we iets hadden, toen werd ik lief, zocht ik goedkeuring, stond ik altijd klaar voor haar en tja dat was in feite niet waar ze op gevallen was, maar eigenlijk deed ik dat, omdat ik bang was om haar kwijt te raken, maar ook omdat ik dacht dat dat moest en dat ik daardoor uiteindelijk ’s avonds seks zou krijgen.

    Toen ik gedump was, heeft dat heel veel pijn gedaan, maar achteraf ben ik dolblij dat het gebeurd is, want het was dé trigger die ik nodig had om als persoon te groeien. Daar ben ik nu al 11 jaar mee bezig en steeds meer begin ik me te realiseren dat 99% van de mannen een relatie beginnen en echt geen idee hebben dat wat ze te wachten staat een beetje lijkt op een wedstrijd tussen een wereldkampioen zwaargewicht en een amateur vlieggewicht, ofwel ze hebben geen schijn van kans.

    Net als met veel andere zaken zijn er spelregels verbonden aan relaties wil je het langer volhouden dan ik deed. Deze site geeft veel tips voor het begin, het “versieren” van iemand, maar het onderhouden van een relatie vergt meer.

    Overigens ben ik echt ontzettend slecht in versieren. Dan moet ik een vrouw dingen gaan vertellen, waarvan ik denk dat ze die wil horen en complimenten geven en dat kan ik echt niet. Ik zit er gelijk bovenop en als iemand me mag, dan is het meegenomen en anders jammer dan.

    Ik kan wel uren doorgaan, maar over relaties hoef ik vrouwen verder niets uit te leggen, die zijn daar expert in.

  • 40 is nog jong, het nieuwe 30 zeggen ze toch 🙂 nu ja, jij hebt er dan iets uit geleerd, maar die ex van mij leert nergens van want hij heeft geen fouten, enkel ik ( en zijn exen) had fouten. Ik was niet om mee te leven en alles was altijd mijn schuld…….

    1. Geen idee of het het nieuwe dertig is, maar ik ben nog nooit zo goed in conditie geweest als nu en ook nog nooit zo slank. Ik heb me jarenlang verdiept in voeding en dat merk ik nu echt wel. Ook aandacht van de jongere vrouwtjes is geen enkel probleem.

      Klote is dat he, mannen met een ego. Alhoewel ook vrouwen daar wel last van hebben, Kijk als je één keer heibel hebt in relatie dan kan het aan die ander liggen, maar als dat 10x gebeurt, is het misschien wel eens tijd om eens naar jezelf te gaan kijken.

      Ik zie dat wel vaker in relaties, van die mannen die hun vrouw/ vriendin omlaag halen, om er zo zelf boven te blijven staan. Da’s lekker makkelijk en erg zwak, maar de vrouw die accepteert het en langzaam maar zeker brokkelt het zelfvertrouwen af. Herkenbaar??

      Tijdverspilling dat soort mensen. De kunst is om die ene te vinden, die zichzelf ontwikkelt en omhoog haalt en de ander in die ontwikkeling meeneemt. Dan blijf je toch boven de ander staan (en daar is op zich niets mis mee) en is het een win-win sitiuatie.

      Is de relatie van je al lang geleden beëindigd of is het nog vers?

  • Je zegt dat wel mooi “mannen met een ego”maar…… je zou niet zeggen dat hij dat heeft, meer wolf in schaapskleren. En inderdaad dat omlaag halen daar kon hij wat van, op alles kritiek hebben totdat ik dan weer eens reageerde daarop en hij weer kon zeggen dat alles aan mij lag en een relatie met mij niet mogelijk was. Ik lachte zelfs niet meer, kreeg angst- en woedeaanvallen enz.

    En dat zou je toch niet verwachten van een man van midden 40 , dan zou je toch gaan denken dat die volwassen horen te zijn, ook met zijn exen had hij dezelfde problemen en toen heb ik hem ook gezegd de oorzaak eens bij zichzelf te zoeken. Langs de andere kant moest hij nog naar zijn moeder luisteren, en dan stel ik daar ook mijn vragen bij.

    De relatie is nu iets meer dan een half jaar gedaan, maar ik vraag me nog steeds af waarom?Wat heeft iemand daaraan om een ander omlaag te halen om zichzelf daardoor beter te voelen?

  • Tja, net als vrouwen die vervelend zijn, staat dat helaas niet op het voorhoofd van mensen geschreven.

    Een wolfs in schaapskleren is het waarschijnlijk niet, maar het komt allemaal voort uit onvolwassen gedrag, oftewel hij is gewoon nog een jongetje, dus zo gek is het niet dat ie een mama’s kindje is. Daarnaast is onzekerheid ook meestal een factor en dat herken ik wel. Vaak als iemand gevoelens krijgt voor een ander dan wordt dat een issue, daarom merk je dat in het begin ook vaak niet. En leeftijd zegt helemaal niets in deze.

    Kijk en op basis van jouw opmerkigen denk ik ook dat “aantrekkelijke” mannen voor vrouwen vele malen zeldzamer zijn dan aantrekkelijke vrouwen voor mannen. Immers vallen mannen over het algemeen op uiterlijk en ik zie honderden knappe vrouwen op een dag. Voor vrouwen ligt het aantrekkelijke veel meer in het karakter van een man. En een combinatie van een zelfverzekerde man met een goede eigenwaarde en zelfvertrouwen die ook nog eens zelfcontrole, discipline en geduld heeft én nog eens een uitdaging is….. die zijn zeer zeer zeldzaam.

    Als je die kwaliteiten als man kunt ontwikkelen dan heb je de wereld aan je voeten!

    Die mannen hebben het ook niet nodig om anderen omlaag te halen. Weet je meteen dat die mannen die dat wel doen al niet aan de bovenstaande beschrijvingen voldoen.

    En waarom? Daarop zijn vele antwoorden mogelijk, maar verlatingsangst zal er zeker wel mee te maken hebben. Ondanks dat het wel pijn bij je zal doen, is het de vraag of je op termijn niet beter af bent.

    Sterkte in ieder geval met het verwerken. Neem daar wel ruim de tijd voor, want het is erg belangrijk.

    Groetjes,

    Jeroen

  • Waarom krijg ik dan altijd in heel mijn leven het worst case scenario? En het ergste is het wordt altijd nog erger. Ik zou toch wel eens een woordje met die kerel boven in de hemel willen praten, volgens mij haat hij mij of zo.

    Het gaat nooit eens vlekkeloos in heel mijn leven. Er is nooit een punt in mijn leven dat ik zeg: stop nu is het mooi. Op elke slak word zout gelegd, en alles wat je zegt wordt gecontroleerd, en niemand gelooft me, totdat ze het zelf zien.

    Bij hoger geplaatsen durft men geen geintje uit te halen, ik ben de pispaal iedere keer wat anders of telkens hetzelfde weer wat anderen ook niet leuk vinden want de sfeer lijd er onder. Waarom doe je het dan, denk ik. Maar dat ze mij niet geloven dat komt omdat ze mij niet geloven, waarom zou je iemand geloven? Ja waarom eigenlijk? En waarom is hij nou eigenlijk elke keer boos, verdrietig, depressief en/of kwaad? Ja, ach geef maar kalmerende zooi, dan gaat hij slapen, hij slaapt een gat in de dag, wordt daardoor extreem kwaad, kan niet meer genieten en die vrouwen, die kunnen barsten. Die hebben het in zijn ogen zo goed voor elkaar dat ze hem niet meer nodig hebben. En dan nog nee zeggen ook, nee zo is het niet, hoe dan wel? Vind je het erg dat ik mensen eigenwijs vindt ook al geven ze dat zelf niet toe?

    1. Beste zondebok (of moet ik zeggen, slechtste?),

      Je geeft geen concrete voorbeelden dus ik kan niet goed inhaken. Met welk doel heb je je reactie geplaatst? Wat voor antwoord wil je?

      Hoe dan ook, het is je vrijheid om te vinden wat je vindt, te voelen wat je voelt en te denken wat je denkt. Niemand, ook ik niet, kan dat van je afnemen.

      Weet wel dat hoe je omgaat met ALLES wat je meemaakt, uiteindelijk je levenskwaliteit bepaalt. In die zin heb je de macht over je levensloop.

      En nee, dat hoef je niet van mij aan te nemen. Het is jouw vrijheid om ook dit antwoord te verwerpen.

  • De 7 nadelen van single zijn vind ik zelf erg overdreven. Voor sommigen zullen deze nadelen misschien wel gelden. Voor mij in ieder geval niet! Zoals ik ook in artikel “Ik wil geen relatie beginnen” heb aangegeven, wil ik voor altijd single blijven met beperkt en klein sociaal netwerk!

    Ik wil graag vaak alleen zijn, maar ook heb ik behoefte om af en toe contact met anderen te hebben. In mijn “uppie” kan ik mezelf goed redden!
    De reacties die ik daarop heb gekregen, zijn over het algemeen positief in de zin van “niet vreemd” je eigen lifestyle (levensstijl) kiezen. Dat is ook de mening van Victor Verlon. Ik zal zeker niet van het door mij gekozen pad door meningen laten afleiden of afbrengen.

    Dat sommige mensen mijn levensstijl vreemd vinden, is hun mening en neem ik ook als kennisgeving aan. Kortom: nooit relaties gehad, geen behoefte aan relatie, voor altijd single willen blijven met beperkt en klein sociaal netwerk, vaak graag alleen zijn en soms behoefte aan contact met anderen.

  • In aansluiting op mijn reactie van hierboven heb ik nog een vraag.

    Zijn er meer mensen die zich in mijn levensstijl herkennen of ben ik een uitzondering??

      1. Zijn er nog meer reacties van mensen die wat van mijn levensstijl hebben?
        Of ik een “loner” ben of niet, weet ik niet, wel heb ik af en toe contact met anderen.
        Zoals gezegd is mijn sociaal netwerk beperkt wat mijn privéleven betreft.
        Als single ondervind ik zelf nauwelijks of geen flauwe grappen of opmerkingen.
        Ieder moet zijn of haar eigen leven indelen zoals hij of zij het wil, zonder egoïstisch te zijn!

        1. Bester jan-Anne,

          ‘Een loner’ is een label, zodat je mensen in een bepaald hokje kunt stoppen. In hoeverre is het belangrijk voor jou om jezelf te labelen?

          Hoe dan ook, er zijn genoeg mensen die jou levensstijl graag een naam geven, En er zijn ook genoeg mensen die min of meer dezelfde levensstijl hebben.

          Ik hoop dat je gelukkig bent… laat dat het belangrijkste zijn.

  • Ikke!

    Loner, introvert af en toe iets met vrienden doen om de sociale contacten enigzins warm te houden, maar verder heb ik niet zoveel met mensen. En ook zeker niet van wat zij allemaal vinden. Ik denk en handel vaak buiten de gemiddelde denkkaders en dat roept altijd weerstand op.

  • Ik ook! Ik ben ook iemand iemand die veel meer behoefte heeft om alleen te zijn dan de gemiddelde mens. Ik heb wel een label gekregen, namelijk Asperger, al wordt dat niet meer zo genoemd. Tegenwoordig spreekt men simpelweg van een autismespectrumstoornis. En dat woordje “stoornis” in die definitie stoort mij dus mateloos! Ik ervaar dat niet als stoornis, want het geeft me ook bepaalde sterktes mee. Ik weet dat ik sociaal wat minder handig ben, en ik heb het daar soms moeilijk mee. Maar daarvoor krijg ik (professionele) hulp. Verder heb ik niet het gevoel problemen te hebben in de omgevingen waar ik kom. Zo word ik op mijn werk zeker graag gezien, en heb ik ook wel vrienden. Ik ben inderdaad niet goed in de eerste contacten met mensen, want ik kijk altijd eerst de kat uit de boom. Het duurt lang vooraleer iemand mijn vertrouwen kan winnen. Maar zodra hij of zij het gewonnen heeft, ben ik een heel loyale vriend.

    1. Nou, aspereger is wel een label idd. Mijn benedenbuurman heeft dat, dat heeft niets meer met sociaal te maken, dat is gewoon erg vermoeiend. Veel herhalen, veel beloven, veel afzeggen. Introvert zijn uit zich idd met weinig contact zoeken met onbekenden en daar wordt meteen een label aan gehangen.

      Ik ben zelf ontzettend sociaal, maar ik toon weinig sociaal gewenst gedrag. Als ik geen zin heb om hoi te zeggen dan doe ik het niet. En ik pak in een grote groep net zo makkelijk een boek en dan sluit ik me af. Ik ben dan ook gewend dat de een met me wegloopt en de ander een gruwelijke hekel aan me heeft, maar ik trek me niet zoveel aan van anderen dus ik heb er geen last van. Maar ik houd altijd rekening met andere mensen, ik zal nooit dubbelparkeren, rotzooi op de grond gooien, afspraken niet nakomen etc.

      En idd eerste contacten, lastig. Ik heb zo’n ontzettende hekel en weerstand aan small talk dat ik daar niet aan begin. Gevolg is dat ik vaak als arrogant wordt bestempeld. Zolang het m.i. nergens over gaat dan zeg ik ook niets en zit ik vooral in mijn eigen hoofd en daar ga ik geen vrolijker gezicht van opzetten! En na een uur of 2 a 3 in een grote groep dan moet ik gewoon wegwezen en alleen zijn, want dat zuigt mijn batterij helemaal leeg, maar dat zul je dan ook vast wel herkennen??

      1. Dat veel beloven en veel afzeggen, dat heb ik niet. Als ik iets beloofd heb, doe ik altijd mijn uiterste best om dat waar te maken. En inderdaad, men labelt graag en de grens tussen “gewoon introvert zijn” en asperger is vaag. Dat bestaat ook in verschillende graden. Dat veel herhalen doe ik van nature wel, maar ik heb enkele jaren geleden een training gevolgd om dat te verminderen. Dat heeft wel enorm veel geholpen, dat is veel verbeterd. Ook oefen ik, al van kinds af, soms conversaties in mezelf. Dat blijkt ook iets typisch voor mensen met Aspergersyndroom te zijn. Maar dat trek ik me niet aan, integendeel dat helpt me zelf om communicatiever en socialer te zijn in de echte wereld.

        Ik probeer wel small talk te doen. Al ben ik er geen held in, ik probeer mijn vaardigheden met scha en schand te verbeteren en mezelf bij te sturen. Hoewel small talk niet mijn lievelingsonderwerp is, en het ook niet te lang moet duren, lukt het nog voor even. Ook hiervoor heb ik een cursus gevolgd. Ik ben graag bezig met (vreemde) talen, en dat helpt me ook bij small talk. Soms helpt het om te denken of te spreken in een andere taal, dat verlaagt de barrière. Ik zal dus ook sneller spreken met bijvoorbeeld buitenlandse toeristen, omdat je dan ook kan spreken over hun land. Vandaar dat ik het een rijkdom vind om vier talen te spreken, en binnenkort een vijfde te leren.

        Ik heb niet de indruk dat mensen een hekel aan mij hebben. Er zullen er wel zijn, maar iedereen heeft wel mensen met wie het niet klikt. Mensen vinden me vaak in het begin afstandelijk, maar dat verbetert naarmate ze me beter leren kennen. Omgekeerd is dat ook. In het begin heb ik een muurtje om me heen.

        Ja, grote groepen dat lukt me niet. Ik neem dagelijks de trein en heb ook regelmatig een hoofdtelefoon op met noise cancelling, zodat ik me kan afsluiten. Regelmatig, maar niet altijd. Ik heb een abonnement eerste klas genomen om niet tussen de menigte te moeten zitten. Maar ik verplicht me wel tot contact,al doe ik dat alleen als er veel habitués in de wagon zitten. Ik voel me veel meer op mijn gemak als het vertrouwde gezichten zijn. Zijn het veel onbekenden, dan gaat die hoofdtelefoon op. Het overvloed-concept van Victor is een concept dat ik gewoon niet aankan, dan gaat de energietank leeg. Maar ik probeer me toch enigszins te verplichten om binnen mijn grenzen me niet helemaal af te sluiten.

        Maar van mensen in grote groepen heb ik een panische angst, en binnen nog erger dan buiten. Voorbeeld: donderdag begint het grootste festival van België: Rock Werchter. De trein die ik naar mijn werk moet nemen rijdt naar Leuven (Werchter), en zal vol zitten met luidruchtige en grote groepen. Als ik die trein moet nemen, dan begin ik te hyperventileren en krijg ik paniekaanvallen. En ja, dat is in het verleden al gebeurd. Mijn oplossing: ik neem donderdag en vrijdag gewoon de stoptrein naar mijn werk. Die trein doet over een traject dat normaal 1 uur doet meer dan 2 uur, maar het zij zo. Ze hebben mij ooit eens van zo’n “Werchter-trein” moeten halen omdat ik geen lucht meer kreeg en hartkloppingen had. Allemaal van angst van groepen mensen. In een discotheek krijgen ze mij met geen stokken naar binnen.

  • @ Glenn

    Nou, ik vind dat je heel erg goed bezig bent. Je bent bezig met jezelf te verbeteren en je bent je bewust van het proces, dus ook het effect van je eigen handelen op een ander. Dan ben je al veel verder dan de meesten.

    Aspereger is er in verschillende gradaties en het zal ook niet echt helpen dat mijn benedenbuurman, doordeweek 3 liter bier per avond en 3 joints naar binnenwerkt en in het weekend een veelvoud en dan heb ik het nog niet over wat ie eet.

    Ik houd niet van grote groepen, maar ik raak er niet van in paniek. Het lijkt of je een social anxiety disorder hebt of iets in die richting, want jouw reacties zijn wel erg extreem.

    Ook “de kat uit de boom kijken” en je prettiger voelen met vertrouwde gezichten is heel herkenbaar.

    “Het overvloed-concept van Victor is een concept dat ik gewoon niet aankan, dan gaat de energietank leeg.”, die is heeeel mooi geformuleerd, ik word er al moe van als ik denk dat ik 2x per week met iemand op date moet laat staan dat ik 2 vrouwen of meer zou moeten daten.

    Ik heb geen enkele moeite om te zien wat het effect is van mijn opstelling tov vrouwen, maar de gedachte dat ik mensen moet gaan aanspreken, waar ik eigenlijk al geen zin in heb, en dan nog eens over koetjes en kalfjes moet gaan praten, brrrr laat maar….

    1. Nee, zijn drank- en drugsgebruik zullen hem zeker niet helpen. Dat is een feit. En dat is heel jammer, want dat zal hem zeker niet verder helpen. Ik vind dat vooral spijtig voor hem. Asperger is geen ziekte, en heel veel zaken zijn te leren. Bij mij was het inderdaad een twijfelgeval tussen Asperger en sociale fobie, en het zal beide zijn. Toch is men voor de diagnose asperger gegaan, omdat uit testen bleek dat ik veel dingen met mijn verstand doe die normaal vanuit het gevoel moeten komen. Er is dus gebleken dat ik het “sociale spel” niet zo goed aanvoel. Mijn redeneringsvermogen heeft echter veel gecompenseerd, en ik heb me een aantal sociale zaken aangeleerd. Zo heb ik het soms behoorlijk met een timing in een gesprek, en weten wanneer je het woord mag nemen. Ook dat is typisch Asperger, maar dat is ook te trainen. Kijk, mijn moeders been is geamputeerd en zij moest leren lopen met een prothese. Laat ons zeggen dat mijn redeneringsvermogen mijn prothese is voor mijn Asperger. En dat lukt me aardig goed. In een vertrouwde omgeving, draai ik aardig mee. Vrouwen kunnen mijn vertrouwen wel sneller winnen dan mannen, maar dat komt vooral omdat ik als kind fysiek en psychisch mishandeld werd door mannen. Ik ben ook vooral bang van de chaos die groepen meebrengen, en ik voel me overweldigd en bang. Ook dat heeft mogelijk te maken met het feit dat die “mannen” het leuk vonden om mij in groep voor schut te zetten.

      Wat vrouwen betreft, is het minder. Ten eerste voel ik me niet zo vaak aangetrokken tot vrouwen. Dat gebeurt wel, maar dan ken ik de vrouw in kwestie al wat. Dan is die eerste fase al voorbij. Op dit gebied voel ik aan dat die social skills wél echt vanuit het gevoel moeten komen, en dat je dat niet kan “beredeneren”. Je loopt regelmatig tegen de muren aan. Timing bijvoorbeeld, maar ook speels overkomen en dergelijke, gaan niet vanzelf. Zeker wanneer ik iemand pas ken is dat niet makkelijk. Ik kom nogal afstandelijk en pedant over, maar probeer hierop te letten.

      Tot voor enige tijd wou ik ook dit aspect verbeteren en aanleren, en zo ben ik ook op deze blog terecht gekomen. Nu heb ik dat wat laten varen. Ik vrees dat de prothese hier niet voldoet. In het begin had ik het daar moeilijk mee, maar nu is dat verbeterd. Ik probeer me nu te focussen op andere dingen, ik heb weer een aantal projecten op privé- en op professioneel gebied op stapel staan. In september start ik bijvoorbeeld met mijn taallessen Russisch in avondschool (dat is dus die vijfde taal waarover ik het had). Op het einde van volgend schooljaar, zou ik graag in staat zijn de weg te vragen en een hotel te boeken. Na drie jaar zou ik me graag al wat uit de slag kunnen trekken in het Russisch, en na vijf jaar zou ik graag een deftige conversatie kunnen doen en een Russische krant kunnen lezen.

      Ik blijf hier wel wat lezen, maar meer uit nieuwsgierigheid dan om er actief iets mee te doen naar vrouwen. Over enige tijd had ik wel iemand ontmoet, en leren vertrouwen, tot wie ik me wel aangetrokken voelde. Dit was de derde keer in mijn leven (ik ben 32). Ik moet zeggen: ik heb mezelf overtroffen, en toch proberen initiatief te nemen. Ik heb haar gegevens kunnen vragen, en gekregen. En ik heb haar daarna gemaild, en voor iets uitgenodigd. Helaas kwam er plots geen reactie meer aan telefoon of mail. Misschien moet ik toch nog eens proberen, al vrees ik dat respons nihil zal zijn (Victor?).

      Jeroen, hoe sta jij eigenlijk t.o.v. vrouwen?

  • Aspereger is een neurologische afwijking, waardoor sociale- en gevoelsprikkels niet zo goed binnenkomen. Als ik jouw eerste alinea lees dan heb ik ook Aspereger, maar ik weet toch zeker dat dat niet zo is. Ik ben gewoon rationeel opgevoed en ik heb een zeer hoog iq dat helpt ook niet echt, want dat houdt eigenlijk per definitie in dat ik een laag EQ heb.
    Als iemand iets ergs verteld dan probeer ik altijd een hart onder de riem te steken, maar ik heb er eigenlijk nooit gevoel bij. Vraag me niet waarom, maar het is er gewoon niet, zeker niet aan zaken waar ik me niet aan kan relateren. Dat hart onder de riem steken is ook aangeleerd gedrag.

    Zo is het heel klote dat je zo benaderd bent in je jeugd door een paar eikels die het zo nodig vinden om een ander te beschadigen om zichzelf beter te voelen en het lijkt me geen pretje, maar ik heb echt moeite om me daar in in te leven. Het zou ook maar eens zo kunnen zijn dat heeft gemaakt tot wie je nu bent en niet zozeer Aspereger, want die diagnose wordt gemakshalve om de haverklap gesteld.

    Ik voel het sociaal (gewenste) spel wel aan, maar ik doe dat zelf eigenlijk niet. Als ik geen zin heb om iets te zeggen doe ik het niet. Ik laat me niet zo leiden door wat anderen vinden wat ik moet doen.

    Ik heb zelf 13 jaar geleden een relatie gehad en die was voor mij heftig en toen zij het uitmaakte heeft me dat heel veel liefdesverdriet opgeleverd. Ik ben toen heel veel gaan lezen om antwoorden te vinden op mijn vragen (ik ben een nerd en ik zoek alles tot op de bodem uit als ik iets wil weten) en ik kwam na een jaar of wat eigenlijk tot de conclusie dat er iets goed mis was met mezelf, in de zin van volwassenheid, eigenwaarde, zelfvertrouwen etc.

    En ik ben daar aan gaan werken, dag in dag uit, niet zozeer bewust, maar met veel lezen, nadenken dingen proberen, om de zoveel jaar zelfreflectie heb ik mezelf inmiddels behoorlijk ontwikkeld. Eigenlijk zover dat ik me niet meer kan relateren aan het gros van de mensen (vandaar dat ik zo introvert geworden ben).

    Dat brengt me op je vraag: de vrouwen. Ik heb moeite om ze aan te spreken, puur en alleen omdat ik zo;n hekel heb aan small talk. Ik ben verder niet bang voor ze en ik heb geen hekel aan vrouwen, maar ik voel me ook zelden echt aangetrokken en als dat al zo is dan moet ze me ook nog eens prikkelen en dat is nog zeldzamer. Ik heb 2 jaar geleden nog een relatie gehad in Mexico, maar ik was eigenlijk niet fysiek aangetrokken en voor de rest was het ook niet veel en ik was in een paar maanden uitgekeken.

    Ik was bijvoorbeeld gisteren op de sportschool en daar werkt een grietje en die loopt er al een jaar rond en die heeft wel iets. Ik heb één keer iets aan haar gevraagd (niks persoonlijks) en toen had ik haar naam al verkeerd. Dus ik zeg ach de derde keer komt het goed. Gisteren stond ze bij het koffiezetapparaat en ik zeg “sta jij voor iedereen te tanken?”, Ja zegt ze, ik zeg doe dan maar een cappuccino. Ja, maar daar ben ik hier niet voor en bla bla. Ik zeg, jij biedt het aan! Ja zegt ze dat was sarcasme, ik zeg, ik heet sheldon, dus schiet nou maar op.

    Nou leuk, maar vandaag kwam ze aankakken en stond ze me aan te kijken en ik kijk op van mijn magazine en zeg ja? Ja zit je nou alweer te wachten tot je koffie krijg, zegt zet?? Dat was maar eenmalig hoor! Ik zeg nee natuurlijk niet, ik heb de stofzuiger al klaar staan, djus wanneer kan ik je verwachten.

    Nou dat ging zo ff door, beetje prikkelen, maar dit soort conversaties dan word ik zoooooo blij. Ik houd van sarcastische vrouwen. Lekker bijdehand, snelle reacties, dat zegt veel over ze, daarom begin ik altijd met een zeikopmerking, kijken hoe ze reageren. Had ze een of andere suffe vraag gesteld dan had ik waarschijnlijk beleefd geantwoord en uitgestraald: “einde gesprek!!”. Ik heb zo’n hekel aan aardige mensen, daar word ik niet warm of koud van.

    Maar heel simpel, als ze niet geïntrigeerd was dan had ze dat niet gedaan. Dus ik weet precies of iemand me leuk vind of niet dat heb ik wel geleerd (voordeel van introvert zijn, ik zie details erg goed als ik me er op focus). En ik weet zeker dat ik in haar hoofd zit. Alleen al omdat ik totaal niet ben wat ze verwacht had (bijna iedere vrouw denkt namelijk dat ik saai en verlegen ben, terwijl het tegendeel waar is) en dat trekt aan. Nou dan wegwezen en wachten tot ze gaat nadenken en eens kijken of ze binnen een paar weken gevoel ontwikkeld heeft. Jammer is dat ze te jong voor me is (ik ben 40).

    Nou een heel verhaal, maar dat vind ik eigenlijk het leukste deel. Beetje klieren enzo. Seks heeft niet echt een hoge prioriteit voor mijn leven dus daar hoef ik het niet voor te doen.

    Maar ik heb zelf idd net als jij dat ik iemand pas echt leuk kan gaan vinden als ik me er echt vertrouwd bij voel. Het is wel super dat je al over je eigen angst ben heengestapt en op iemand afgestapt bent! Boeien dat ze niet reageert, dat kun je toch niet beïnvloeden. Ik zou het persoonlijk niet nog een keer vragen, als niet antwoorden is het duidelijk en blijven vragen is echt needy, en dat is zooooo niet aantrekkelijk!

    Leuk dat je trouwens ook op andere vlakken initiatief neemt. Er is niks leukers en niks geeft meer voldoening dan met je eigen ontwikkeling bezig zijn op welk gebied dan ook. Welke talen spreek je trouwens naast Nederlands (en Engels neem ik aan)? Russisch is wel moeilijk. Acht naamvallen, cyrillisch schrift. Ik ben er 15 jaar geleden eens aan begonnen, maar ik had niet de intrinsieke motivatie om door te zetten. Zelfde met Japans, ook al zo lastig.

    Wat doe je eigenlijk voor werk?

    1. Ik spreek naast Nederlands ook nog Duits, Frans en Engels. Ik ben heel jong met talen in aanraking gekomen, ik was nog maar vijf jaar oud. Ik wou het gisteren niet zeggen, maar één van die mannen die me mishandelde was mijn vader. De andere waren ook familieleden van hem. Toen ik vijf was werd mama ziek, en “vader” wilde me niet omdat ik een visuele beperking heb. Dat is ook de reden waarom hij zo naar deed tegen me. Omdat mama niet meer voor me kon zorgen, werd ik bij mijn grootouders (langs moeders zijde) geplaatst. En zij woonden voor het werk van opa in Duitsland. Ik verhuisde dus naar daar, en volgde daar de gewone Duitse Grundschule. Op mijn 11 jaar zijn we dan terug in België komen wonen, maar mijn grootouders zijn me wel tweetalig blijven opvoeden. Daarna kwamen er Frans en Engels bij. Voor Frans heb ik bij de Belgische federale overheid een tweetaligheidsattest behaald, waardoor mijn Nederlandstalig diploma in België wordt gelijkgeschakeld met een Franstalig diploma. Ik heb ooit in mijn vakgebied ook nog cursussen gegeven in het Frans aan Franstaligen, en ik werkte in een tweetalige omgeving. Ik heb daardoor dus nog wel enkele Waalse vrienden, met wie ik soms afspreek. En ik werk in Brussel, dus ik kom dagelijks in contact met Frans. Voor Engels haal ik, volgens een test die ik vorig jaar aflegde, het niveau C1 van het Europees Referentie Kader, dus een goed operationeel taalvaardig gebruiker zonder moedertaalspreker te zijn. Voor Russisch zal ik maar beginnen op basisniveau, maar ik hoop toch uiteindelijk niveau B2 of C1 van het ERK te halen. Ik kies er ook bewust voor om het in een avondschool te volgen, niet zomaar via een cursus op het internet bijvoorbeeld. Dat doe ik juist om het vol te houden. Als ik die cursus op mezelf zou volgen, zou het niet altijd in de timing passen en geef je op. In avondschool moet je zien dat je mee blijft. Die naamvallen zullen wel lukken, ik ben dat gewend uit het Duits. Bovendien zal de leerkracht dat wel stap-voor-stap begeleiden. En talen boeien me zo, dat ik het wil volhouden. Hoe meer talen je kent, hoe ruimer je blik op de wereld. In Brussel kom je trouwens de halve wereld tegen.

      Mijn oma en opa zijn ondertussen overleden, mama is er nog. Die woont ook niet ver bij mij uit de buurt. Ik heb ook altijd mee voor mama gezorgd. En tijdens mijn twintiger jaren, heb ik opgegeven mensen twee oude mensen en een zieke vrouw verzorgd. Ik ben daar best wel fier op, maar dat betekent ook dat ik een stuk van mijn leven heb laten passeren. Naar vrouwen keek ik niet echt om. Nu voel ik soms aan dat het “te laat” is en dat ik een serieuze achterstand heb op social skills.

      Deze gebeurtenissen zullen zeker zijn sporen nagelaten hebben op mijn persoonlijkheid, en je krijgt ook wel een muur om je heen. Als je eigen vader, toch een persoon naar wie je zou moeten opkijken, je telkens zegt dat je een stuk ongeluk bent in zijn ogen. Ik was wel altijd op mezelf gericht, en dat kon hij niet aan. Ik moest voetballen enz. Dat voetbal interesseert me echt geen moer, en dus las ik een boek als ik met hem mee moest. Tot hij mijn boek voor een hele tribune aan flarden scheurde, en me verplichtte als een man naar het voetbal te kijken. Hij peperde me toen al in dat meisjes nooit iets in mij zullen zien, omdat ik een echte sukkel was in zijn ogen.

      Wat jij doet met dat meisje in de sportschool, dat zou ik niet kunnen. Ik blijf altijd ernstig, ik kan me gewoon niet losmaken. Die ernst zorgt voor mij een beetje voor bescherming. Natuurlijk is dit nefast naar vrouwen, zoals Victor aangeeft. Of nee, ik kan wel vriendschap sluiten, maar voor een potentiële liefdespartner is dat nefast.

      Ik werk als informatiebeheerder bij de Vlaamse overheid. Concreet betekent dit: beheer van informatiestromen, beheren van archieflokalen, advies geven over bewaartermijnen, meedenken over digitale informatiesystemen en collaboratieve omgevingen, zoals Microsoft SharePoint. Daarnaast geef ik nog juridisch advies in de openbaarheidsdossiers (vgl. met de WOB in Nederland). Tot slot doe ik ook nog wat algemene ICT-ondersteuning. In mijn vorige job was in academisch onderzoeker en doceerde ik ook nog enkele colleges aan de universiteit i.o. van een prof.

      Qua relaties sta ik nergens, ik heb er nog nooit één gehad. Wel eens een friend-with-benifits, die het zielig vond dat ik geen vrouw had omdat ik voor zieke familieleden moest zorgen. Zij wou mij dan wel aan seks helpen. Achteraf bekeken was dat ook geen goeie zet. Ik was daar beter niet op ingegaan. Dat loopt altijd verkeerd af zoiets. Ik was beter gewoon naar de hoeren geweest, dan had er daarna niet zoveel wederzijds verdriet geweest en was de vriendschap niet stukgegaan. Ik begon dus gevoelens te krijgen, zij niet. Seks ja, dat is toch niet het belangrijkste in het leven. Misschien moet ik binnen enkele jaren wel eens in Rusland proberen, zodra ik wat Russisch ken ;-).

      Of het Asperger is, of een gevolg van traumatische ervaringen, het resultaat is hetzelfde. En er moet gewerkt en aan getraind worden, en dat vraagt tijd. Ik heb toch een aantal eigenaardigheden (zie vorige posts) die aan Asperger doen denken. Ik voel ook minder aan, en heb minder snel door of iemand me leuk vindt of niet (zoals jij). Heb je dan in Mexico gewoond of gestudeerd?

      Hoe jong is dat meisje van de sportschool dan? En wat is te jong? Hou ons zeker op de hoogte van eventuele vorderingen.

      1. Jeetje, wat een lul van een vent zeg, je eigen kind kleineren en afslaan, wat een zwaktebod zeg. Ik vind het knap dat je er zo goed mee om bent gegaan en het toch nog in je hart hebt kunnen vinden om hulpbehoevende mensen te helpen, dat is er niet veel gegeven. Ik kan me ook voorstellen dat het een hele diepe kras op je ziel heeft achtergelaten en dat die nooit meer zal verdwijnen, dat lijkt me heel naar.

        Het is wel leuk dat je een uitdaging hebt gevonden in talen. Het verbind je idd makkelijker met andere mensen en het is vaak makkelijker contact maken met buitenlanders. En het mooie is dat je er ook nog een goeie baan aan overgehouden hebt. Dat is natuurlijk niet alles in de wereld, maar wel een stukje dat je in je leven hebt, waar je je iig niet druk over hoeft te maken.

        Ik heb zelf niet Mexico gewoond, maar ik was haar tegengekomen tijdens een vakantie in playa del carmen. 4 dagen hokken in een hotel en toen had ik zoiets van ach, het klikt wel, laat ik het eens proberen, maar ik heb eigenlijk nooit echt aantrekkingkracht richting haar gehad, dus dat was gedoemd te mislukken.

        Ik moet zelf ook zeggen dat seks echt overrated is. Of misschien is dat alleen echt leuk met iemand waar je hotel de botel op bent. Ik heb een paar one night stands gehad, maar daar werd ik ook niet vrolijk van.

        Ik zei dat ik van sarcastische vrouwen houd, maar ik moet eigenlijk zeggen, bijdehande. Dat zegt veel over de lef en het intellect van iemand. Nou, die van de sportschool had dat. Dan word ik meteen wakker. En ergens in de conversatie komt een moment wat alles bepaalt en of je in haar hoofd kunt gaan zitten. Er komt een moment dat ze iets zegt dat je gaat testen en dan is het de kunst om geen enkele onzekerheid te tonen. Op dat moment wordt de dominantie bepaald en verandert het gesprek ook. Ik zag ze eerder vandaag. Ineens is ze fanatiek aan het sporten, maar ze keek wel de hele tijd mijn kant op, dat zegt nog niks natuurlijk, want ze kan naar van alles kijken, maar mocht dat zo zijn dan is me dat gelukt en zit ik in haar hoofd. Maar zoals gezegd, ze is veel te jong, 23. Het had bijna mijn dochter kunnen zijn.

        Maar het blijft wel leuk om daar mee bezig te zijn. Het heeft mij ook jaren gekost om mijn zelfvertrouwen weer op te bouwen en daarmee ook zelfwaardering en ik kan toch echt wel zeggen dat ik tegenwoordig echt van mezelf houdt en dat ik heel blij met mezelf ben en dat groeit echt met de dag nog en dat steek ik echt niet onder stoelen of banken. Ik heb niet zoveel met bescheidenheid, daar wordt de wereld echt niet beter van.

        Ik hoop in ieder geval dat je wel een leuk leven hebt verder, want dat is natuurlijk erg belangrijk en wellicht kom je nog eens een leuke vrouw tegen (als je daar op zit te wachten ten minste). Prettig weekend in ieder geval!

        Groetjes,

        Jeroen

  • Ik ben bijna 37 en heb nog nooit een relatie gehad. Ik vind dat ansich achteraf niet zo erg, maar zou natuurlijk wel een lief knuffelvriendinnetje willen om me heen hebben die hetzelfde ervaart als ik; warmte, troost, geborgenheid. Iemand die ook niet echt een vaste relatie wil, maar dat je elkaar wel kan helpen en steunen en het leven wel wat extra kleur geeft aan elkaar. Iemand die ook geen kinder-of trouw wensen heeft, en dus ook geen vaste relatie behoeft en dus gewoon ieder onze vrijheid behoudt als dat op momenten nodig is. Zelf mis ik wel die liefde (soort moederfiguur) en er zullen vast ook vrouwen bestaan die iets missen maar toch geen vaste relatie willen. Eigenlijk op zoek naar een aanvulling en knuffelvriendin.

    1. Bedankt voor het reageren Patrick!

      Zelf mis ik wel die liefde (soort moederfiguur)

      Het missen van een moederfiguur is wat anders dan het gemis aan knuffelvriendin of iets dergelijks. Grote kans dat vrouwen ergens aanvoelen dat je ‘een moeder’ zoekt, vermoedelijk schrikt dat vrouwen af.

      Hopelijk zet ik je aan het denken.

      1. Nee gelukkig niet. Deze vrouwen bestaan wel, maar daar hoor je nooit echt over. Zelf ben ik ook niet echt op zoek naar een trouwerij of een kinderwens maar wat ik er vooral mee bedoel is ook juist meer een knuffelvriendin, die ook niet echt vastigheid zoekt qua huisje boompje beestje. Meer zeg maar een zielsverwante realatie, wellicht leg ik het zo iets beter uit. Iemand die hetzelfde een beetje ervaart als ik. Meer een emotionele band, maar tevens ook in elkaars vrije leven plezier kunnen maken. Meer zo’n soort relatie.

  • En er bestaan ook vrouwen die het moederlijke van nature wel in zich hebben. Maar ik ben wel van wederzijds liefde delen, en te geven. Niet alleen om te ontvangen.

      1. Wellicht. Er zijn ook jongere vrouwen weet ik. Niet dat ik daar echt iets mee wil, of om te verheerlijken, wel om te laten weten dat ze toch bestaan zowel jonger als ouder. Ik ken wel een paar jongere meiden persoonlijk die dat ook in zich hebben. Ach en eenieder heeft wel iets gelukkig :). er zijn genoeg Vrouwen zelfs en mannen die (deels) een vader of moedefiguur zoeken in een relatie en dat ook accepteren. Daarmee wil ik niet zeggen dat niet beweerd wordt dat ze niet zouden bestaan hoor :). Alleen om mededeling, zowel jonger als ouder 🙂

  • Gelul…een mens is niet gemaakt om alleen te zijn. Die vooringenomen cliché uitspraken ken ik nu ondertussen wel…het is gewoon een feit dat wanneer je mensen alleen in een oerwoud laat voor een aantal weken ze wel anders piepen. Bovendien is het ook bewezen dat mensen die zich alleen voelen ook nog eens vatbaar zijn voor Alzheimer. Je zit in een spiraal en komt er niet uit, en wanneer je dan denkt iemand te hebben ontmoet kan je je eraan vastklampen en dat hoeft nog niet eens zo zeer bewust te gaan, onbewust pikken “normale” mensen die signalen op – ook al doe je nog zo je best zo normaal mogelijk te doen. Droevige mensen kunnen mensen gelukkig maken omdat ze weten wat het is om waardeloos te zijn, en ze niet willen dat anderen dat ook zijn. En wanneer het zo is word je bang om gelukkig te zijn want wanneer dat zo is dan gaat het fout, en dan wordt het een cirkel…verlatingsangst.

    Makkelijk praten voor anderen die niet weten wat het is om eenzaam te zijn – ècht eenzaam en je je levenlang altijd overal alleen te voelen…ook wanneer je omgeven bent met vrienden en familie….

    1. Hoi ‘Koud’,

      Je hebt gelijk. Over het algemeen heeft een mens anderen nodig om goed te overleven.

      het is gewoon een feit dat wanneer je mensen alleen in een oerwoud laat voor een aantal weken ze wel anders piepen.

      Dat hangt er vanaf of die mensen getraind zijn om te overleven in hun eentje. Er zijn wel degelijk mensen die jaren leven in het oerwoud, alleen!

      Het wordt een ander verhaal als het om een relatie gaat. Je overleeft prima ook zonder een relatie. Het is geen zaak van leven en dood.

      Bovendien is het ook bewezen dat mensen die zich alleen voelen ook nog eens vatbaar zijn voor Alzheimer.

      Dat klinkt alsof je doelt op een bepaald onderzoek. Wat is de bron, welk onderzoek? Interessant!

      Verder beschrijf je verdrietige scenario’s. Het is me niet helemaal duidelijk wat je bedoelt. Dus daar kan ik niet op reageren.

      Hoe dan ook, weet dat alleen zijn iets anders is dan het gevoel van eenzaamheid. Genoeg mensen voelen zich eenzaam in gezelschap. Genoeg mensen die alleen zijn voelen zich niet eenzaam.

      Kortom, het ligt genuanceerd. Feit blijft, je kunt wel degelijk gelukkig zijn zonder een relatie. Als je geen behoeft hebt aan een relatie dan mag dat ook. En het doel van mijn artikel is dat mensen elkaar minder onder druk zetten met de veronderstelling dat als je geen relatie hebt, je per definitie ‘zielig’ bent.

    2. Er is een begoorlijk verschil tussen eenzaam zijn en eenzaam zijn. De eenzaamheid die hier wordt geschetst is een heel ander soort eenzaam zijn dan de eenzaamheid op liefdesrelatiegebied in de bewoonde wereld. De een komt simpelweg niet aan eenpartner en de ander kiest er juist weer voor. En dan heb je ook nog een vorm van eenzaamheid omdat niemand naar je omkijkt of gepest wordt. De ene eenzaamheid is de andere niet.

    3. Bovendien heb ik ook in zo’n negatieve spiraal gezeten. Met iets meer contact te hebben gevonden kom ik er nu eindelijk een beetje meer doorheen. Ik weet precies hoe eenzaamheid voelt als er niet om gevraagd is maar het je overkomt.

      Voor mij is het zeker niet makkelijk praten, ik heb er middenin gezeten. Ik begrijp hoe dat voelt. Dat soort eenzaamheid is inderdaad geen goede eenzaamheid omdat je er niet voor kiest. Als je er bewust voor kiest is dat natuurlijk een heel ander verhaal. Waarom denk je dat ik geen vaste relatie wil? Juist omdat ik geen bemoeienis van een partner nodig heb in mijn leven. Ik heb al genoeg ellende gekend.

  • Bovengenoemde punten zijn naar mijn mening niet op mij van toepassing. Zeker niet de volgende punten:
    punt 4 incompleet als single: zo voel ik me niet, ook al is voor altijd single zijn mijn zeer bewuste en definitieve keuze. Als ik een kring bezoek heb ik het gevoel van niet compleet zijn ook niet.
    punt 7 geen steun en toeverlaat: Ik heb géén vrienden en ben ook géén mensenmens. Vaak ben ik alleen.
    Als ik hulp nodig heb, ken ik wel iemand die mij kan helpen. Gelukkig kan ik me redden.
    Misschien denken jullie er anders over.

    1. Jan-Anne, dit artikel zit vol ironie. Ik vind dat de opgesomde nadelen (op basis van wat er vaak in de media verschijnen) erg overdreven.

      Dus ik ben blij dat de punten ook voor jou niet opgaan. Mooi zo! 😀

    2. Wat betreft de mainstream mensen heb ik ook helemaal niets. Het is heerlijk om niks van al die nepmensen aan te trekken. Ik ben op een enkeling na ook geen mensenmens. Ik ga liever ook mijn eigen gang. Wat betreft de hulp: Dat beleef ik precies zo. Ik heb een paar mensen wie ik om hulp kan vragen als het nodig is.

      1. Natuurlijk Patrick, als je ‘mainstream mensen’ generaliseert en het label ‘nep’ geeft, is er geen wens om met ze om te gaan.

        Verder is het prima als je liever je eigen gang gaat in het leven. Je moet helemaal niets, je bent vrij.

  • Kan nog wel meer.
    Geen koophuis (in je uppie te duur)
    Geen mogenlijkhijd ooit vader/moeder te worden.
    Geen sexleven.
    De eeuwige bemoeizucht van ouders.
    in verhouding duurdere boodschappen.
    Derde wiel zijn.
    Vrienden hebben nog slechts af en toe eens tijd, en de kids is dan vaak het enigste onderwerp.
    Sommige mensen denken dat ik stiekem homo ben.
    Geen vakantie partner.

    1. Beste ‘ik’,

      De essentie van mijn artikel is dat het leven is wat je er zelf van maakt.

      Bijvoorbeeld, je kunt als single wel degelijk een seksleven hebben. En juist omdat je geen partner hebt en geen kinderen, heb je meer tijd voor werk, hobby’s sociale contacten.

      Je kunt en mag genieten van het leven!

      1. Meer tijd wil niet altijd persé zeggen dat je sociale contacten hoeft te hebben. Als je teveel op jezelf bent aangewezen en/of mensen niet vertrouwd of snel teveel zijn. En als contact maken om welke reden dan ook niet lukt, dan kies je er niet voor, dan overkomt het je.

  • Hallo allemaal, en victor,
    Ik ben een vent van 38, wat mensen van mij vinden als single man zijnde daar heb ik eigenlijk niet zoveel boodschap aan. Leven ze mijn leven? nee. Doen ze de dingen/kunnen ze de dingen die ik wel doe en kan? ook niet. Oftewel voor een buitenstaander is het eigenlijk alleen maar oordelen vellen maar ik ben degene die weet hoe het werkelijk zit. Ik voel me eigen ook anders dan anderen, dat heb ik al heel mijn leven. Wat er boven me beschreven wordt door Jeroen daar herken ik heel veel in.

    @ Jeroen, Alleen; intelligentie meet zich in verschillende hersenonderdelen laten we zeggen van de mens. Zo heb ik zelf een radar ontwikkelt die mensen feilloos aanvoelt en geloof me dat is echt niet altijd leuk. Maar ik ben niet iemand die de moeilijkste algebra voor je oplost. Je hebt namelijk EQ en IQ, laatstgenoemde is de standaard die maatschappelijk geaccepteerd is maar die eerste die kent eigenlijk niemand goed…. Maar laat dit nu degene zijn die je overal in het leven kan brengen en eigenlijk veel belangrijker is. Of iemand 140 scoort op zo’n IQ test; heel knap;… maar hoe is die persoon zijn empathie/ kan zich inleven in anderen. maw; hoe is je gevoelscentrum ontwikkeld?? Want juist het grappigste is dat de grootst geleerden vaak de allergrootste miskleunen zijn op gevoelsgebied/inlevingsvermogen. En dat heb ik dus wel en daar prijs ik mij rijk mee, ik kan “alles” voor elkaar krijgen bij iedereen en hoef er niet eens echt mijn best voor te doen. Maar als het om vrouwen gaat, die zijn voor mij onpeilbaar. Het is juist wat vrouwen niet tegen je zeggen wat belangrijk is, heeft een goede vriend ooit weleens gezegd tegen me 🙂 OP relatiegebied ben ik een miskleun en vond het wel leuk om al deze reacties te lezen. Ik ben nooit een persoon geweest wat persé anderen nodig heeft om te kunnen slagen in het leven. De meesten heb ik zien afdraaien en rare afslagen nemen en ik rijdt nog steeds op de highway die het leven heet, mét of zonder haar zal dat niet veel verschil maken voor mij > mijn koers staat vast. 🙂

    1. Vertel mij wat. Ik heb een hoog IQ, maar een EQ van 0. Mijn SQ dat gaan dan nog wel.

      Ik weet niet of je de Meyers Briggs test kent, maar ik ben een ISTP. Een dominant introvert denker met extravert sensing als ondersteunende functie. Mijn onderontwikkelde functie is extravert voelen.

      In de praktijk komt er dat op neer dat ik niks heb met gevoel. Ik kan er niet op vertrouwen en invoelen ken ik al helemaal niet. Ik begrijp logisch gezien best dat mensen verdriet hebben van bijv het overlijden van een ouder en ik vind het heel lullig, maar ik voel er zelf niets bij.

      Ik denk dat empathie ook niet bestaat, want het is technisch gezien onmogelijk om te voelen wat een ander voelt. Ik heb wel geleerd dat je met een keer een arm om iemand slaan en er wat aandacht besteden al heel veel bereikt. Maar emoties in zijn algemeenheid daar heb ik niets mee.

      Ik voel mensen dus ook niet aan, omdat ik dat letterlijk niet kan. Ik ben echter wel zeer goed in staat om logisch te kunnen redeneren of bepaald gedrag klopt in bepaalde situaties en daar handel ik naar.

      Ik heb verder ook geen enkele moeite om te zien of een vrouw mij leuk vindt en ik heb aandacht zat,
      maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik mensen an sich niet echt interessant vind. Ik vind problemen oplossen en skills “leren” leuker. En dit alles gebruik ik bij de dingen die ik echt leuk vind om te doen en dat is trainen en bezig zijn op de aandelenmarkten.

      Ik heb verder mijn leven prima op orde, maar ik leef heel anders dan de gemiddelde mens ene enige vorm van relatie die ik zou kunnen tolereren is een LAT en dan moet de persoon ook echt interessant zijn, naast dat ik me voel aangetrokken tot haar (en dat gebeurt al zelden). Daarnaast stel ik vrijheid en onafhankelijk zeer hoog in het vaandel en dat is niet echt handig in relaties.

      Conclusie is dat ik zo beter af ben en eerlijk gezegd mis ik het ook niet echt. Af en toe een beetje plukken aan elkaar, maar dat is het ook wel. En wat iemand denkt van wat ik doe, daar heb ik me nog nooit druk om gemaakt, ik vind het veel belangrijker wat ik zelf vind van wat ik doe…

  • Als ik om me heen kijk en werkelijk zie hoeveel gelukkiger mijn omgeving is geworden na het hebben van een relatie is dat ook echt niet zaligmakend… Er zijn relaties die ik zie waarvan ik denk dat ik godsblij ben dat ik daar niet inzit. Maar je hebt er ook waarvan je denkt; dat zou ik ook wel willen. Helaas is geluk maar een moment en duurt het niet zolang zoals al die gelukkige stelletjes ons willen doen geloven in onze directe omgeving en de media; oftewel de maatschappij. Wat ik daarmee wil zeggen is dit: staar je niet blind op het hebben van wel/geen relatie want de basis van ieders levensgeluk begint en eindigt ook weer bij jezelf! Jij bent degene die jezelf het beste kent, laat je door niemand anders wijsmaken dat je een relatie nodig zóu hebben om juist te kunnen functioneren zoals de maatschappij dat nodig acht… 🙂

    1. Je spreekt over de maatschappelijke druk (en bijkomende illusies die worden opgedrongen) om een relatie aan te gaan. En je roept op om vooral je eigen weg te bewandelen. Daar ben ik het mee eens Geerd 🙂

  • Zijn er hier nog vrijgezellen mannen 🙂

    ik schreef mijzelf eens een lijstje wat ik graag deed, met de vraag heb ik hier nu een lief voor nodig?

    Neeeeeeeeeeeeeee, het kan ook met een vriend, maar ook alleen kan leuk zijn. Vermeng je vooral met lotgenoten en alles valt wel mee. Als single is het leven zelf spannender. Komaan.

    Het enigste wat ik zou kunnen missen is mijn hart luchten, maar dat kan ik ook bij mijn vrienden. Of samen slapen, maar uiteindelijk slaap ik beter zonder die snurker.

    En dan hebben we nog seks, heel gemakkelijk te krijgen voor vrouwen. Als je liefde en seks bij de man apart houdt dan blijft die zelf slapen.

    Maar dan nog kunnen we iets missen. Die Drugs = Liefde die we kregen toen we op aarde kwamen. We hebben nooit geleerd alleen te zijn, altijd liefde gehad. Nu komt er een tijd, dat je het zal moeten leren. We kunnen moeilijk zonder liefde omdat we verslaafd zijn.

    Weet de moment je afgekickt bent, voel je vrijer dan te voren. Bewustwording, je losmaken van de maatschappij. Zij geven je ook een slecht gevoel, het lijkt dat je abnormaal bent. Haloooooow we hebben ook een neus en oren

    Wij willen allemaal aanvaard worden!!!! Weet dat het geluk in eigen handen ligt, niet bij een ander. Als jij het leuk vindt, om alleen een tasje koffie te gaan drinken, dan geniet je er maar lekker van.

    Dus al bij al doe ik het goed, maar toch die drugs blijft aantrekkelijk, maar ben bewust waarom.

    Ps voor de vrouwen met een biologische klok, BAM, bom kan ook maar denk goed na. Dit is een heel moeilijk moment waar veel vrouwen in de toekomst voor komen te staan 🙁

    1. Hallo Isabel,

      Ja, die zijn er nog :-).

      Voor het grootste deel ben ik het eens met wat je een je bericht schrijft. Je hart luchten kan inderdaad ook bij je vrienden, en samenslapen mis ik hoegenaamd niet. Integendeel, ik zou het er moeilijk mee hebben. Zo weiger ik ook kamers in hotels te delen met groepsgenoten, als die er zijn. Ik betaal wel de single-toeslag.

      Ik sta je ook bij als je zegt dat je net zo goed alleen een tasje koffie kan gaan drinken, of iets anders. Zo ga ik meestal helemaal alleen op reis, zalig! Ik ben iemand die me alleen perfect kan vermaken. Van die Drugs, om in jouw terminologie te spreken, was ik zeer snel afgekickt. Mijn vader was een alcoholverslaafde, die me niet wou om mijn beperking (zie verder). Mijn moeder is wel een goeie persoon, maar die werd 4 jaar na mijn geboorte ernstig ziek en ze kon niet meer voor mij zorgen. Ik ben dan bij familie in Duitsland onder voogdij geplaatst. Direct een nieuwe omgeving, een nieuw land en een nieuwe taal. Voordeel: ik heb twee moedertalen, en voel me zowel Belg als Duitser. Nederlands is dan wel niet mijn eerste schrijftaal, en als ik zenuwachtig ben komt er nog wel eens Duits woord tussen. Maar dat lukt wel. Dus ook al had ik die “Drugs” niet, ik had wel voordelen.

      Je zegt dat seks voor vrouwen makkelijk te krijgen is, al zou ik daar soms aan durven twijfelen (zie verder). Voor mannen is dat echter veel minder het geval, want i.t.t. voor een relatie gaat het bij occasionele seks meestal enkel over het uiterlijk. Als je dan de pech hebt dat je uiterlijk minder is, kan je het schudden. Zo vallen de meeste vrouwen op grote mannen bijvoorbeeld en als je dan (zoals ik) klein bent en geen adonis slinken je kansen. Ik heb dan ook nog eens een fysieke (visuele) beperking. Ik heb dus twee bokaalglazen op. Daarnaast heb ik meestal ook nog eens een witte stok bij, want zelfs met dikke brilglazen heb ik een te slecht zicht om me in het verkeer te redden. Ik kan je verzekeren dat dit beeld nu niet bepaald vrouwen aantrekt. Ok, als man kan je dan altijd nog een prostituee bezoeken, en voor mensen met een beperking is er zelfs een speciaal aanbod, maar de gedachte dat je altijd zal moeten betalen opdat er iemand met je seks wil hebben is nu ook niet bepaald een mooi vooruitzicht. En ook daar zit je met een drempel, je stapt daar niet zomaar eventjes naar binnen…

      En ook voor vrouwen is dat denk niet altijd gemakkelijk, denk ik. Want volgens mij, al heb ik daar geen hard bewijs voor, worden vrouwen sneller aangekeken als ze occasionele seksuele contacten hebben met mannen. Dit kan voor hen een drempel zijn.

  • Ik ben 49, en heb moeite met het leggen van contact. Overal om me heen zie ik mensen contacten initieren (in de buurt, op het werk) , maar mij lukt dat niet. Ik heb de indruk dat men mij een beetje eng vindt, hoewel ik niet afstotelijk ben. Maar het lijkt of men contact met mij mijdt. Of ik ben niet uitnodigend op een of andere manier. Ik heb nooit een serieuze relatie met een vrouw gehad, en ik heb maar weinig vrienden die ik enkele keren per jaar zie. De overige tijd zit ik alleen thuis. Ik werk (uiteraard) in de IT, en het kantoor zijn de enige sociale contacten die ik heb buiten die enkele keren per jaar dat ik die vrienden ontmoet. Op dit kantoor werken sowieso geen vrouwen.

    Dus men kan wel zeggen, geniet van je vrijgezellenbestaan en trek erop uit, maar bij mij is dat laatste niet eens mogelijk!

    1. Hans, goed dat je reageert. Je bent van harte welkom!

      Dus je hebt grote moeite om contact te maken. Dat is niet vreemd, dat hebben meer mensen. Trek echter niet daarom de conclusie dat anderen je eng vinden of het contact met je mijden.

      Belangrijkste vragen: Lijkt het je leuk, een actiever sociaal leven? Wil je meer contact met vrouwen? Wil je genieten van je vrijgezellenbestaan?

      Nergens in je reactie zie ik iets dat aangeeft dat je je leven wilt veranderen…

      Ach, je bent het niet verplicht uiteraard.

  • Ben nu 2 jaar single en sommige momenten heb ik het lastig, andere momenten vind ik het zalig. Wat ik mis zijn de momenten met een vriendin, samen leuke dingen doen, serieuze gesprekken voeren, knuffelen, vrijen enz. Ja soms mis ik mijn ex wel. Maar de vraag is: mis ik mijn ex als persoon of mis ik gewoon een geliefde???

    Sommige dingen kan je moelijk met gewone vrienden doen. Het lastigste van vrijgezel zijn vind ik het gebrek aan sex. Ik heb soms wel eens gedacht om naar een prostituee te gaan, maar het lijkt me allemaal zo fake en om eerlijk te zijn, het kan mij niet echt boeien of opwinden. Ik zou graag een sexbuddy hebben. Niet alleen om te sexen maar ook om andere leuke dingen te doen. (Praten, samen gaan sporten…) Maar die vinden is niet evident, vrouwen zijn wat dat betreft een tikkeltje moeilijker. (Lees: meer eisen!!!)

    Het voordeel van vrijgezel vind ik: de volle vrijheid. En beslissingen kunnen nemen zowel op prive en professioneel vlak zonder met iemand anders rekening te moeten houden. Ik ga binnenkort verhuizen. Wel,ik kan kiezen waar ik ga wonen zonder rekening te moeten houden met de afstand die ik zou moet afleggen om mijn vriendin te zien of omgekeerd. Mijn baan zeg ik binnen een aantal maand ook op. Ook weer een voordeel zonder teveel rekening moeten houden met de partner die dat al dan niet ziet zitten.

    Maar om eerlijk te zijn: ik hoop toch het vrijgezelle bestaan weldra vaarwel te zeggen. Vind het leven toch wel iets meer hebben als je het kan delen met iemand. De band met een geliefde is toch altijd een tikkeltje dieper dan met je beste vriend/in.

    1. Dus Danny, je wilt wel de lusten en niet de lasten en dan vindt jij de vrouwen veeleisend??? Persoonlijk vind ik jou dan een egoist!

      Daarom blijven de vrouwen waarschijnlijk ook liever vrijgezel 🙂

      1. Beste Gena,

        Zijn reactie wekt een andere indruk. Hij beschrijft zijn gedachten over zowel de voor- als nadelen van het hebben van een vaste partner, en van single-zijn. En elke lifestyle kent zijn mindere kanten en zijn uitdagingen.

        Dat iemand liever de lusten heeft dan de lasten, is dat per definitie negatief? Maakt je dat een egoïst? Of geldt dat alleen op liefdesvlak?

        Willekeurig voorbeeld van mijn guilty pleasure: ik ben dol op aardbeiengebakjes. De combinatie van de fruitige aardbeien, het frisse van het room, het knapperige van het bladerdeeg, ik kan het serieus de hele dag door eten. Genieten! Maar het nadeel is dat ik op termijn mijn bed zich onder mijn gewicht bezwijkt. Dus ik eet alleen op speciale momenten een aardbeiengebakje.

        Misschien is de mens in de kern egoïstisch?

        1. Viktor , ik citeer * Ik zou graag een sexbuddy hebben. Niet alleen om te sexen maar ook om andere leuke dingen te doen. (Praten, samen gaan sporten…) Maar die vinden is niet evident, vrouwen zijn wat dat betreft een tikkeltje moeilijker. (Lees: meer eisen!!!)* Hij wil dit en hij wil dat en dan vind hij dat vrouwen een tikkeltje moeilijk oftewel veeleisend zijn?

          Tja dan vind ik hem toch moeilijk en veeleisend, hij wil dus van alles doen maar noemt dat liever geen relatie?

          En om een vrouw te vergelijken met een aarbeien gebakje? 😮

          1. Beste Gena

            Wat ik wil zeggen met meer eisen: sommige willen direct samenwonen, kinderen hebben omdat hun moederklok tikt, meegaan naar familiefeestjes omdat ze mij wil voorstellen en wat weet ik nog allemaal. Ik heb ooit iemand gekend die al meteen een relatie met mij wou (desondanks ik haar nauwelijks kende) maar ik moest wel bij haar wonen, samen met haar zwaar gehandicapte zus (dat kwam er ook eens bij). En dan vroeg ze of ik dat allemaal zag zitten. “Tuurlijk niet, zei ik, want zoiets zet een relatie al serieus onder druk, zeker in het prille begin” en dan was ze beledigd. Tja, blij dat ik geen relatie ben aangegaan met haar, ben niet gek!!!

            Misschien heb ik het wat verkeerd verwoord. Ipv sexbuddy beter een LAT relatie waar ieder toch nog zijn eigen ding kan doen, thuis kan komen in alle rust en daar geen verantwoording moet voor afleggen. Het gewoon allemaal vrijbljvend houden, daar hou ik van. Voor heel wat vrouwen komt dit over alsof ik een excuus zoek om vreemd te gaan. Tuurlijk niet! Heb nog nooit iemand bedrogen.

            1. Ik snap jou helemaal. Ik gruwel ook aan de gedachte van het standaardplaatje.

              Ik ben van mening dat een ieder verantwoordelijk is om er voor te zorgen dat zijn behoeften bevredigd worden in een relatie en zijn grenzen te bewaken.

              Als een vrouw vindt dat wat ik zoek in een relatie niet hetgeen is dat zij zoekt in een relatie, dan staat het je vrij om verder te zoeken. Te vaak denken mensen (veelal vrouwen): “dat accepteer ik nu en dan verander ik het later wel”. Als dan later blijkt dat dat niet lukt, zijn ze verbolgen en is het de schuld van de ander.
              Vaak zie je dat als een man zegt: “ik wil geen relatie” en vrouwen er van alles van maken, behalve de letterlijke bewoording.

              Mijns inziens staat het een ieder vrij om te komen en gaan wanneer hij/zij wil, maar ik heb wel geleerd geen slaaf te zijn van mijn emoties en daar gaat het toch vaak fout. Te veel externe fixatie en te weinig introspectie en niet los kunnen laten.

            2. Bedankt voor je waardevolle bijdragen Danny!

              Je bent niet de enige man die graag een LAT-relatie zou willen. Sterker nog, er zijn ook vrouwen die hetzelfde wensen. En niet iedereen zal het eens zijn met wat jij graag zou willen. Maar je hoeft in het leven niet iedereen een plezier te doen 😀

          2. Gena, ik begrijp wat je bedoelt. Het komt hier op neer: Danny is van mening dat vrouwen veel eisen stellen, meer eisen dan hij. En jij vindt dat hij als man veeleisend is.

            Het is slechts een verschil van opvatting…

            Of hij egoïstisch is betwijfel ik. Ik zie in zijn reactie geen blijk van dat hij niet niet de verlangens van de vrouw wilt bevredigen.

            Wat betreft het aardbeiengebakje: ik wil slechts aangeven dat de mens met alles, los van partnerkeuze, graag gemak en comfort heeft en de vaak bijbehorende lasten liever vermijd. Keur je het af dat iemand om zijn eigen welzijn bekommert?

            En nee, ik vergelijk een vrouw niet met een aardbeiengebakje. Maar je brengt me wel op leuke ideeën! 😉

            1. Haha leuk 🙂 beter een aardbeien gebakje dan een (zure) pruimentaart Victor. Ik keur dat zeker niet af, ik begrijp nu ook wat hij bedoelt en kan dat alleen maar beamen, ik moest er ook gene meer in huis hebben.

              Leven en laten leven he 🙂

              1. Precies: leven en laten leven, het is een levensinstelling die veel rust kan brengen.

                Je kunt in je eentje niet de wereld veranderen. Begin met je eigen tuintje… En geniet van je vrijheid 🙂

  • Graag wil ik op het bovenstaande reageren.

    Als je voor een relatie kiest, dan vind ik, dat je ook voor de volle honderd procent daarvoor moet inzetten. Zowel voor een relatie als voor vriendschap geldt geven en nemen!
    Ik zelf heb géén relatie en ook géén vrienden. Dat is mijn zeer bewuste en definitieve keuze. Mijn sociaal netwerk is dus beperkt. Wel ga ik ongeveer drie keer per maand naar een kring of vereniging en praat ik daar ook met mensen.
    Als ik ergens voor kies, sta of ga ik daarvoor!
    Mensen die mijn hulp nodig hebben, help ik uiteraard. Ook maak ik af en toe een praatje met iemand.
    Goede doelen, waar ik achter sta, steun ik.
    Vaak ben ik alleen, maar zelden eenzaam, ondanks het feit dat ik single ben en géén vrienden heb.
    Hopelijk vinden jullie mij niet egoïstisch. Iedereen heeft recht om te kiezen, wel of geen relatie enz.
    Het is fijn om verschillende verhalen/reacties enz. op deze website te kunnen lezen en te weten, wat er zich afspeelt.

    1. Precies Jan-Anne! En nee, dat maakt je niet een egoïst (in de zin van de verwerpelijke egoïsme waarbij je je behoeften bevredigt en daarmee totaal geen rekening houdt met de verlangens van een ander). Dat je je om jezelf bekommert is gezond…

    2. heel mooi! ik hou mijn vriendenkring bewust erg klein (minder dan 5 personen) en ik vind het prima zo. we hebben de keuze, laat ons die keuze maar grondig en bewust maken! ik kan niet anders zeggen dan: proficiat!

  • Ik ben toch ook gelukkiger met zen tweeen ze, enkele voordelen je hebt iemand om te praten en is totaal anders dan via pc te chatten ofzo.

    Ten tweede je hebt iemand om je geluk mee te delen. Ten derde je hebt uitlaatklep als het op vrijen en sex aankomt. Ten 4e idd naar supermarkt gaan is dan ook makkelijker, en kan nog tijd doorgaan maar je mist veel als single. En intss wordt weer eens tijd dat ik terug verkeer want heb genoeg te bieden.

  • Ik ben a seksueel, en al mijn hele leven alleen. Vroeger irriteerde me aan dat soort opmerkingen, je mag toch offichieel het allemaal zelf weten, we moeten toch tolerant zijn enz, maar als het puntje bij paaltje komt. efin, ik ben heel gelukkig alleen en ik vind sex, relaties en erotiek allemaal gelul en zonde van mijn tijd.

    1. Dat is jouw persoonlijke vrijheid Lex. Je moet helemaal niets.

      En inderdaad, heel wat mensen hebben een (andere) mening of veronderstellen van alles en nog wat. Dat speelt trouwens ook voor niet a-seksuelen. Vrijwel iedereen loopt daar wel eens tegenaan…

      Bedankt voor je reactie 🙂

  • Ik ben nu 32 en nog noit een vriendin gehad. Toch doe ik er van alles voor, uitgaan, sportschool, internetdatesites wel een stuk of 10. Voel me er niet gelukkig bij. Teveel afwijzing word een mens verbitterd van en ga je automatisch onzeker worden en onhandig in gesprekken, omdat je niet weet wat te zeggen en denkt dat het toch fout afloopt.

    En zeggen dat altijd al single bent heeft een negatief effect op vrouwen, hoe eerlijk dat ook is. Zeg ik dat ik net vrijgezel ben werkt het al heel anders en zijn ze ineens geintresseerd in je leven. Dus ja liegen over je vrouwen status werkt positief in mijn geval… dan heb je toch iets van een gesprek. Vrouwen vallen gewoon op mannen die iets hebben meegemaakt in een relatie. Dus als single voel ik me best kut en en heb geen zin meer om uberhaupt nog een vrouw aan te spreken. Omdat het toch slecht uitpakt 999 van de duizend keer en die ene keer lieg ik over bepaalde dingen en dat schijnt dat ineens goed te werken. Dus ja dood ongelukkig ben ik in de jaren geworden.

    1. Met de sportschool en met de zogenaamde date-sites vind je weinig.
      Het kost geld.
      En met ”liegen” om zogenaamd belangrijk gevonden te worden kom je ook niet verder.

      Hoe je er uit ziet is niet heel belangrijk.
      Het innerlijk moet goed zijn.
      En zit er dan ”een mooie verpakking omheen”, dan is dat alleen gunstiger.

      Je bent single.
      Zal wel een eigen optrekje hebben wat je schoon moet houden.
      En iedere avond uit eten gaat ook vervelen.

      Gooi het op de pluspunten die je hebt.
      Ik weet als single man hoe het huishouden werkt.
      Ik kan als single man ”lekker” koken.
      Ik heb leuk werk waar ik voldoening in vind, al is het achter de vuilniswagen.
      Maar doe je zeker niet beter voor dan dat je ben.
      Blijf gewoon, dan is er echt een vrouwtje wat op jou zit te wachten.

    2. John, bedankt voor je reactie. Misschien dat ik je reactie gebruik voor een toekomstige artikel. Dan antwoord ik uitgebreid.

      Sowieso geef ik niet het advies om te liegen. Laat dat duidelijk zijn.

      Wat is volgens jou de belangrijkste oorzaak dat je tot nu toe nog geen relatie hebt gehad in je leven?

      Dus als single voel ik me best kut en en heb geen zin meer om uberhaupt nog een vrouw aan te spreken. Omdat het toch slecht uitpakt 999 van de duizend keer

      Wat bedoel je met ‘slecht uitpakt’. Vertel vooral meer over wat er gebeurt…

  • Dag John, als je niet gelukkig wordt van hetgeen je doet, waarom doe je het? Ik geloof dat je wel met mensen kan praten, want we praten elke dag: in de winkel tegen iemand wiens kar in de weg staat, tegen collega’s… en als je niet weet wat zeggen, dan laat je gewoon de ander spreken. Zeggen dat je altijd al single bent, kan je ook anders verwoorden: je hebt de ware gewoon nog niet gevonden, en dat is toch prima! Je hebt het recht om kieskeurig te zijn, je gaat jezelf er nog dankbaar voor zijn!

  • @John.

    Ik weet niet of single zijn bij een man echt zo’n probleem is.
    Ik ken mannen die niet gebonden willen zijn, die iedere week/maand een ander liefje hebben.
    En dat zijn echt niet de minste vrouwen, daar zijn een Silvie Meis of een Doutzen Kroes lelijk bij.

    Het gaat er ook niet om of je geld hebt, zodat ze kunnen ”plukken”, of een leuke auto.
    Het gaat er niet eens echt om hoe het velletje eruit ziet.
    Hoe kom je over.

    Ik ken persoonlijk een man van 51 die in de bijstand zit.
    Maar bij hem thuis is het veel net of de meiden van ”Victoria secret” er zijn.
    Maar hij is leuk, heeft humor en zit er totaal niet mee dat hij ”geen liggende gelden” heeft.
    Hij zegt altijd: ze kunnen me plukken tot de bijstand op is.
    Maar het gekke is: hoe mooi de vrouwen ook zijn, ze plukken hem niet, ze onderhouden hem.
    Ze gaan de stad in en hij plukt de dames want ze betalen alles voor hem.
    Maar hij doet zich al niet beter voor dan hij werkelijk is.
    En daar vallen vrouwen (het kapitaal) ook voor.

    1. John, ik ben 34 en altijd al single geweest. Eerlijk gezegd weet ik niet of ik een relatie nog zou aankunnen, want ik ben nu zo zelfstandig en gewend mijn zin te doen dat ik het héél zwaar zou vinden dat er iemand zich in mijn leven mengt. Ik weet echt niet of ik dat nog aan zou kunnen of willen. Zeg natuurlijk nooit nooit, maar simpel zou een relatie niet zijn.

      1. Je hebt verschillen in relaties..zou een LAT-relatie ook “onmogelijk” zijn? Ik snap het “zich mengen” heel goed, alleen zijn is echt zo erg nog niet als velen denken.

        1. Ik weet het niet eerlijk gezegd. Zoals ik op de post van Rianne hieronder zei, ik ben van nature nogal een eenzaat. Ik heb moeite om aan te passen, en eigenlijk ook om een ander toe te laten. Ik besef dat geven en nemen belangrijk is, maar voor mij is dat niet evident op dit moment. Reizen bijvoorbeeld doe ik het liefst helemaal alleen. Als ik in een LAT-relatie genoeg ruimte heb voor mezelf, dan misschien wel. Maar dat moet ik de bepaalde situatie bekijken. Als je toch zoveel ruimte wil voor jezelf, kan je meteen ook de “meerwaarde” van een (LAT-)relatie in vraag stellen.

          En nee ik vind alleen zijn helemaal niet erg. Dat vinden vooral anderen.

  • Het ligt er helemaal aan hoe je tegen een relatie aan kijkt.
    Maar is je ”eisenpakket” (waar de ander aan moet voldoen) niet te hoog?
    Ik snap echt wel dat als je een HBO opleiding hebt gehad, niet gaat voor een ander met een BLO opleiding.

    Maar je schrijft al: mijn zin te doen.
    Dus in plaats van beiden aanpassen moet de ander zich maar aan jou aanpassen.
    Met die instelling kan je een relatie al vergeten.
    Het is nog steeds: een beetje geven en een beetje nemen.

  • Hoi Rianne,

    Zo’n hoog eisenpakket zou ik niet hebben. Ik ben zelf universitair geschoold, maar dat wil niet zeggen dat de ander dat ook moet zijn. Ze zou wel een beetje brede interesses moeten hebben, maar ik ken mensen met alleen een diploma secundair veel intelligenter zijn dan sommige universitairen. En ook qua uiterlijk ben ik niet echt zo veeleisend, ik heb zelf een beperking.

    Ik heb ook nooit gezegd dat ik eraan twijfelde dat men in een relatie een beetje moet geven en een beetje nemen. Ik onderken dat direct. Alleen kan ik dat geven (op dit moment) niet opbrengen, dus vind ik het ook normaal dat ik geen relatie zal beginnen. Niet kunnen geven en alleen maar nemen is niet ok. Ik ben er ondertussen achtergekomen dat een relatie mij (op dit moment) niet gelukkig maakt. Het is ook wel zo dat ik van nature wat een eenzaat ben.

    Wat de toekomst en mijn evolutie brengt, dat weet ik niet. Ik wou hier aan John duidelijk maken dat als iemand al zo lang alleen is of nog nooit een relatie had, dat het dan moeilijker wordt om je aan te passen. En daar ben ik nog altijd van overtuigd.

    1. Glenn.

      Ik weet niet wat voor ”beperking” je hebt.
      Ik heb wel in de gaten dat je ”de beperking” er wel erg dik bovenop legt.

      Ik doe een universitaire opleiding, kan mij aanpassen aan de omstandigheden, heb een heel brede interesse en kan, als het niet al te diep gaat leuk meepraten over de meeste onderwerpen.

      Aanpassen moet je samen doen in een relatie.
      Of je moet echt gaan zoeken naar een onderdanig persoon, een soort van slaaf.

      Ik heb in mijn vrienden- en kennissenkring ook van die figuren zoals jij.
      Ze hebben een pakket aan eisen waar de partner aan moet voldoen.
      En hebben ze dan een partner gevonden, dan klikt dat weer niet omdat de partner te zelfstandig is.
      Dat is na een paar dagen/weken weer ”toedeledokie” en tot nooit weer.

      Wat ik hierboven al schreef in een reactie, ik heb een oomzegger die al jaren van de bijstand geniet.
      Die is internationaal chauffeur geweest, (in ieder stadje een ander schatje) 100% afgekeurd vanwege een val van de silo/bulkoplegger en heeft het gewoon goed in de bijstand.
      Daar komen vrouwen op bezoek/slapen met hoge eisenpakketten.
      Dan vraag ik weleens aan die vrouwen: wat zoek je bij hem, hij voldoet totaal niet aan je eisenpakket?
      Krijg ik als antwoord: hij is zo lekker gewoon.
      Maar omdat hij verder niet past in hun eisenpakket komt er geen relatie.
      Dat is niets anders dan vriendschap.

  • Ik heb nergens gezegd of bedoeld dat ik verlang dat de ander zich aanpast aan mij. En ja, aanpassen moet je samen doen in een relatie, daar ben ik het met je eens. En dus kies ik heel bewust voor geen relatie. Het zal dus niet zijn zoals bij die “figuren” toedeloedoki, want ik begin er gewoon niet aan. Vroeger wou ik het wel proberen, zo ben ik ook op deze site gekomen. Nu lees ik alleen nog af en toe, want vrouwen veroveren staat bij niet bovenaan mijn prioriteitenlijstje. Ik heb daar geen zin in of behoefte aan. Ik heb 15 jaar met veel toewijding voor zieke familieleden gezorgd en nu is het me-time. Bovendien heb ik nog ambitie om via het werk naar het buitenland te emigreren. Maar ik vraag niet dat een ander zich aanpast in een relatie, ik neem er gewoon geen. En vind het niet hebben van een relatie dus niet erg, maar anderen rondom mij bekijken me daar soms scheef voor. Die vinden het niet zoeken naar een relatie raar, maar dat is hun probleem, niet het mijne. Maar misschien komt het moment ooit wel dat ik klaar ben voor een relatie, en dat ik me wel zal aanpassen. Ik heb geen glazen bol.

  • ”*En dus kies ik heel bewust voor geen relatie*”
    Zit ik toch goed met mijn schrijven?

    Dat je geen relatie (meer) wil is jou keuze.
    Maar dat je toekomst een relatie in de weg staat, daar kan ik niet bij.
    Er zijn er genoeg die het avontuur aan willen gaan.

    We zijn stiekem allemaal op zoek naar die ene speld ala Silvie Meis/Doutzen Kroes en/of Brad Pitt/Douwe Bob.
    Maar je kan ook de lat te hoog leggen.
    Ik ben naar iets op zoek wat in mijn ”cirkel” niet te vinden is.

    Ik kwam 2 jaar geleden gewoon op straat mijn ”Douwe Bob” tegen.
    9 jaar ouder, chauffeur/laadmeester op de vuilniswagen.
    14 dagen later waren we verloofd, en dat zijn we nu nog steeds.
    Trouwen wil hij niet, dat is zo ”passe” zegt hij, dus een samenlevingscontract opgesteld bij de notaris.
    Maar we wonen wel al een jaar samen op de zolderetage van mijn ouderlijk huis.
    En zijn nu een maand of 4 ”aan het zoeken” naar een betaalbaar huis (wat echt nog wel te vinden is) in het centrum van Amsterdam.

    Bij jou lees ik alleen maar IK, IK, IK en IK.
    (ook in je oudere berichten)

  • Ik vind singles zijn heerlijk, je kan zelf bepalen wat je wilt eten, hoe jij je avond of weekend gaat indelen, dus ik zie het bestaan van singles zijn lang niet zozeer nadelig als de meeste mensen denken, het is maar hoe jezelf er mee omgaat natuurlijk. Net als sommige mensen heel graag alleen willen zijn, en andere mensen weer 24 uur per dag mensen om hun heen hebben, maar dat is niet aan mij besteed. Natuurlijk is het wel zo dat als je wat ouder wordt dat het soms wat eenzaam kan overkomen, maar ik denk dat als je vanaf jongs af aan altijd al alleen bent geweest dat het best meevalt en er goed mee valt te leven.

    Natuurlijk heb ik zelf wel een paar korte relaties gehad, maar voor nu even lekker alleen zijn vind ik op dit moment heerlijk, maar natuurlijk zou ik op een latere moment in mijn leven ook wel weer openstaan voor een fijne relatie maar ik ga niet zoeken, als het op mijn pad komt dan zie ik dat vanzelf wel weer hoe dat gaat,

    Dus ik denk dat single zijn of een relatie hebben in beide gevallen voor en nadelen hebben, het is maar wat jij het beste bij jouw vind passen.

    1. Beste Paul,

      Jouw reactie spreekt mij heel erg aan en komt bijna overeen met mijn levensstijl. Echter in tegenstelling tot jou, heb ik géén enkele behoefte aan een relatie. Ook nooit een relatie gehad.
      Zoals je in mijn eerdere reacties op deze website kunt lezen, heb ik ook heel bewust gekozen voor een beperkt sociaal netwerk. Ik heb géén vrienden, wel bezoek ik af en toe een kring of vereniging.

      Ook ik ben heel vaak alleen en net zoals jij ook al vanaf jongs af altijd alleen geweest. Aan het altijd alleen zijn ben ik erg gewend. Een “mensen-mens” ben ik dus niet. Net zoals jij vind ik het single zijn heerlijk. Eenzaam heb ik me nooit echt gevoeld.

      Groeten,
      Jan-Anne

  • Ik heb twee mislukte relaties gehad. 1ste van 2009 tot 2010 en de 2de van 2013 tot 2015 en ik vraag mij af of het mij überhaupt gegund is om gelukkig te zijn, want ik houd constant rekening met de ander maar misschien cijfer ik mijzelf daardoor weg. En ik denk dat mijn seksuele niveau hoger is dan mijn vorige relaties. Want ik ben nu 28 en er is binnen die paar jaar geen man geweest die met mij wou vrijen of mij seksueel aantrekkelijk vond. Dus ben ik nog groen achter de oren en ik ben zo volwassen dat ik er meer verstand van heb dan mijn exen.

    Ik zoek echt iemand die niet alleen lief en betrouwbaar en gezellig is en humor heeft. Maar ook echt een man die mij de hoeken van de kamer kan laten zien en vooral voelen wat orgasmes betreft, want nu ik al 28 jaar droog sta wordt ik er niet gelukkiger op.

  • Happy single hier,

    #1. Waarom een hotel boeken, boek veel liever bij een backpackers hostel, daar boek je gewoon 1 bed in een gemeenschappelijke ruimte, zoiezo veel goedkoper als hotels, nog steeds van alle gemakken voorzien en je maakt veel makkelijker aanspraak met andere mensen als je alleen reis als in een groep/met een partner.

    #2. nooit last van, en anders ik ben wie ik ben, en dat zul je maar moeten accepteren anders pech voor jou.

    #3. eenzaam? nee hoor, ik heb toch vrienden en huisdieren. Heerlijk niet altijd een verklaring af hoeven te leggen wat je hebt gedaan of waar je bent geweest/naar toe gaat.

    #4. incompleet als singel? Neehoor, als daderlijk mijn kindje(via een zaaddonor via kunstmatige inseminatie) er is dan ben ik helemaal compleet. red me prima zonder partner.

    #5. ongelukkig in de liefde? Net hoe je het ziet, ik heb veel liever de liefde van mijn dieren op het werk, waar ik met heel veel liefde werk. en de liefde van/naar vrienden. geen partner voor nodig lijkt mij.

    #6. geen seksleven? Hoezo niet? Genoeg mannen/vrouwen die ik maar een berichtje hoef te sturen of ze een avondje zin hebben en geregeld. Zat keus dus, en hoef lekker niks te doen wanneer of wat ik niet wil om maar aan de lusten van een partner te kunnen voldoen. Heerlijk zou niks liever willen.

    #7. geen steun en toeverlaat? Waar heb je dan vrienden voor. met sommige van mijn vrienden kan ik ook echt over alles praten en zijn een enorme steun. dus nergens een relatie voor nodig als je het mij vraagd

  • In mijn zeer lange loopbaan heb ik meer eenzaamheid gezien in huwelijken dan bij de eenzamen zelf.
    Uitspraak van Kardinaal Simonis in een televisieprogramma. Ik ben dit nooit meer vergeten, en daarom nog steeds tevreden alleen.

  • Hoi

    Mijn relatie is nu net gedaan. Nu jah, relatie is eigenlijk veel gezegd. Mijn ex was een vrij egocentrisch iemand. Was eerder in haar eigen emoties geinteresseerd en vroeg me bijna elke dag of ik haar mistte ( ben veel weg voor het werk). Was eerder om zelfbevestiging te krijgen. En als er iets misliep in de relatie wees haar vingertje altijd naar mij. Na veel tralala van aantrekken en afstoten heb ik besloten om er een punt achter te zetten. Was haar gedrag gewoon beu. Zij wilde wel vrienden blijven maar ik was haar liever kwijt als rijk, zo hoog zat het bij mij. Toen ik haar vertelde dat ik haar telefoonnummer ging blokkeren, reageerde ze ronduit furieus. Mijn emotionele uiteenzetting interesseerde haar nooit geen moer….maar haar nummer blokkeren….ho maar!! Dan was het kot te klein. Heb het toch gedaan en voel me echt opgelucht en vooral: VRIJ!!!!!! Vrij in mn doen en laten, bevrijd van mn ex die mij niets meer kan maken en die mij geen slechte momenten meer kan bezorgen. Zij was echt een stomme fout van mij, tijd en moeite verspeeld.

    Ik ben nu vrijgezel, verlost en voel me ontzettend goed. Vrij om weer met mn eigen plannen door te kunnen gaan, tijd te kunnen investeren in mn vrienden, dingen kunnen doen zonder rekening te houden met mn wederhelft. Het voelt gewoon echt goed aan. Het leven als single is echt zo slecht niet. Wil ik sex, daar zijn genoeg oplossingen voor. Wil ik single blijven? Nee, maar die andere zal nu echt wel de moeite moeten zijn!

    A happy single.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *