Lipstick afdruk op overhemd: gevolgen vreemdgaanDe gevolgen van vreemdgaan… een pijnlijk onderwerp. Die ik absoluut moet aansnijden. Nee, ik heb niet de illusie dat door dit artikel mensen op miraculeuze wijze nooit meer zullen vreemdgaan.

Helaas, dat zou mooi zijn. Het zou talloze relaties en huwelijken kunnen redden. Of in ieder geval, veel van het leed zou bespaard blijven. Want al lijkt zo’n geheime liefde, relatie of eenmalige seksuele escapade lekker spannend, het kan pijnlijk verkeerd uitpakken.

Ik hoop dat door dit vreemdgaan-artikel, meer mannen zich bedenken. In ieder geval mijn trouwe bloglezers…

In willekeurige volgorde, de mogelijk gevaarlijke gevolgen van vreemdgaan zijn:

Je krijgt schuldgevoel door vreemdgaan

Omgaan met vreemdgaan
Zie dit boek over wat te doen na vreemdgaan bij een affaire.
Het verlangen naar een ander, de lust naar seks, kan je verblinden voor de eventuele gevolgen van vreemdgaan. Maar bedenk je van tevoren: waarschijnlijk voel je je zeer schuldig na dat ene spannende avontuurtje!

En wil je je schuldig gaan voelen?

Na het vreemdgaan proberen sommige mannen het gevoel van schuld ‘af te kopen’ door hun vriendin of vrouw cadeautjes te geven. Meestal werkt dat niet, naast het feit dat dit bijzondere gedrag hen juist verdacht maakt van vreemdgaan.

Je wordt betrapt

Wat ga je doen als je betrapt wordt tijdens het vreemdgaan? Dit is een worst-case-scenario dat wel degelijk op de loer ligt.

Bijvoorbeeld. Wanneer jij denkt dat je het huis voor jezelf hebt met je geheime minnares, komt je vrouw toevallig vroeger thuis van het werk.

Want onderschat het vrouwelijk intuïtie niet. Vrouwen zijn over het algemeen veel beter in het lezen van lichaamstaal dan mannen.

Wanneer ze het vermoeden hebben gekregen dat je een schuinsmarcheerder bent, gaan ze geregeld op onderzoek uit…

Je leidt een dubbelleven

Wanneer je vreemdgaat wil je uiteraard niet betrapt worden. Dus je probeert te voorkomen dat je partner argwaan krijgt.

Je probeert je te gedragen alsof je geen buitenechtelijke avontuurtjes hebt of geen geheime liefde hebt, zodat alles normaal lijkt; hopelijk verberg je daarmee het vreemdgaan

Een paar willekeurige voorbeelden:

  • je verwijdert de spannende SMS-jes en Whatsapp-berichtjes van je geheime vlam, direct na ontvangst
  • je probeert rekeningen van stiekeme etentjes te verbergen.
  • je werkt vaker over, zogenaamd.
  • etc…

Met andere worden. Je gaat moeilijk doen, je leidt als het ware een dubbelleven. En het is lijden, want dat geeft veel stress en zorgen. Geen aanrader!

De uiteindelijke gevolgen van vreemdgaan: relatiebreuk

Overspel en vreemdgaan kan uiteindelijk leiden tot een relatiebreuk. Je krijgt last van schuldgevoel en je kunt gemakkelijk betrapt worden ook al probeer je het overspel te verbergen.

Wanneer de waarheid bovenwater komt, is het vaak een keiharde klap voor je liefdesrelatie. Voor je het weet is het uit en krijg je veel spijt. Ik ontvang geregeld hulpverzoeken van mannen die zoeken naar de ‘ultieme ex terug methode‘. Vaak is de relatie niet meer te redden.

Voel je de verleiding om vreemd te gaan? Nu is het nog niet te laat, bedenk goed wat de potentiële gevolgen van vreemdgaan zijn.

Het voordeel van internet is dat je anoniem kunt reageren op mijn Aantrekkingskracht-blog, als je dat wilt.

Ben je ooit vreemd gegaan? Heb je moeite om je in te houden? Of ben je zonder moeite trouw aan je vriendin of vrouw? Plaats nu je reactie hieronder!

Gerelateerd:

  • Wat is vreemdgaan? (De meningen verschillen!) (9)
    Wat is vreemdgaan precies? Een vraag waarvan het lijkt dat deze gemakkelijk te beantwoorden is. Maar wanneer je er wat langer serieus aandacht aan besteed, blijkt het niet zo simpel te liggen. Vreemdgaan is en blijft een […]
  • Waarom geen nieuwe relatie aangaan? (5)
    Mijn blogartikelen zijn onder andere bedoeld om nieuwe relaties te laten ontstaan. Daarom geef ik antwoord op belangrijke liefdesvragen en geef ik adviezen wat betreft aantrekkingskracht, versieren en relaties. Toch is het […]
  • Relatieprobleem: niet meer verliefd (24)
    Herken je dit relatieprobleem: de verliefdheid is vervlogen. Dan kan de relatie op losse schroeven staan! Belangrijk probleem om zo snel mogelijk op te lossen zodat jullie de relatie kunnen redden. Wat er vervolgens […]
  • Hoe huwelijksproblemen oplossen? (24)
    Ieder huwelijk kent wel huwelijksproblemen, deze relatieproblemen hoeven echter geen serieus gevaar te vormen. Maar wat als jullie minstens 7 jaar zijn getrouwd, en nu blijkt plotseling dat je partner het huwelijk echt niet […]
De gevaarlijke gevolgen van vreemdgaan
Trefwoorden:                 

171 reacties op “De gevaarlijke gevolgen van vreemdgaan

  • Val altijd op vrouwen die een relatie hebben of een relatieprobleem. Dus ik ben meer de minnaar dan de vreemganger. Ook al filter je nog zo goed…vreemdgangers vallen nauwelijks op voor de minnaar. Bedenk dat je deze persoon ook kunt kwetsen als je vreemd gaat.

  • @ Mick,

    Wanneer je het vermoeden krijgt dat ze een partner heeft, vraag je er dan ook naar? Zeker als je merkt dat je de verkeerde vrouwen aantrekt, wees eerder direct…

    Bedankt voor je reactie!

  • Ik heb m’n ex dus betrapt op vreemdgaan en niet te zuinig ook. Na een tijdelijke rustpauze besloten we verder te gaan maar ik merkte dat als ik naar bepaalde zaken vroeg ze boos wegliep, ik me niet moest aanstellen, afwezig, stiekem gedoe etc. etc.

    Had haar namelijk al een keer betrapt door onaangekondigd bij haar langs te gaan en daar lag ze op de bank, lekker een filmpje te kijken met iemand.. Heb toen de eer aan mezelf gehouden door haar een sms te sturen met “betrapt!”. Op hangende voetjes kwam ze toen terug en aangezien ik ook niet helemaal zuiver ben geweest in de rust periode (hier ben ik overigens eerlijk over geweest naar haar toe) besloten we er toch voor te gaan, verder te gaan en bepaalde afspraken te maken.

    Aangezien ik niet op m’n achterhoofd ben gevallen merkte ik de komende maanden als ik aan haar vroeg: “wat is er toch? wat durf je niet te vertellen?” dat ze m weer flipte en ik degene was die gek was. Deze periode zag ik echter om bewijs te verzamelen en dat is me gelukt.. Niet netjes misschien maar heb haar online accounts gecheckt en toen kwam de aap uit de mouw.. Niet 1 niet 2 maar 3 gasten met wie ze de slet speelde… Ik heb haar hier letterlijk mee geconfronteerd en de “slachtoffers” ingelicht, hun wisten niet beter dat ze al een jaar vrijgezel was (dat vertelde ze hun in haar web van leugens) dus kan hun vrij weinig kwalijk nemen. Neemt niet weg dat alles op een rijtje gezet ze een duidelijke stoornis heeft en eigenlijk doet me dat nog meer pijn dan wat ze me geflikt heeft.

    Maar wat ik me nu afvraag, zou ze hier schuldgevoel aan over houden nadat ik haar zo uit heb gespeeld met deze payback actie door alles op straat te gooien?

    1. Dennis,

      De kans is eerder klein dat ze hierover schuldgevoelens heeft. Reken er alvast niet op! Helpt het jou overigens vooruit mocht je weten of ze wel schuldgevoelens hebben? Als het éénmalig of sporadisch zou gebeuren ligt dit enigszins anders lijkt me. Hoeveel mensen kunnen werkelijk zeggen dat ze nooit in de verleiding komen en/of daadwerkelijk de stap zetten? Kan me niet precies de bron herinneren, maar volgens recent onderzoek zou 77% van de mannen een schuldgevoel overhouden aan een slippertje, waar dit bij vrouwen slechts 45% zou zijn.

      Mijn inziens zijn er evenveel vrouwen als mannen die vreemdgaan. Tenzij er veel meer alleenstaande vrouwen dan mannen zouden zijn. Heb persoonlijk al van meerdere vrouwen gehoord dat een slippertje moet kunnen maar dit niet zouden accepteren van hun partner.

      Mijn mening: Op vlak van “vreemdgaan” zijn vrouwen in wezen niet zo verschillend dan mannen. We zijn allemaal mensen van vlees en bloed. En dat vrouwelijk vlees kan wel eens even “zwak” zijn als bij mannen.

      Waar het in essentie over gaat is dat we eerlijk en open leren communiceren met onze partner… dat het voor beiden duidelijk is waar de relationele en aanvaardbare grens voor beiden liggen.

      Last-but-not-least….als één van beide er niet over kan of wil praten en duidelijk geirriteerd geraakt bij het aansnijden van gevoelige onderwerpen, dan heeft deze duidelijk al problemen met een open communicatie en kun je je afvragen hoe het in zo’n situatie mogelijk is om “afspraken” te maken, laat staan te weten wat je aan elkaar hebt.

      Jan

      1. Bedankt voor het reageren Jan!

        Wat de werkelijke cijfers zijn van vreemdgaan mag de vraag zijn. Het is moeilijk te onderzoeken omdat mensen liever hun geheimen niet prijs geven, zelfs al verloopt het onderzoek volledig anoniem voor de respondenten.

        Heb persoonlijk al van meerdere vrouwen gehoord dat een slippertje moet kunnen maar dit niet zouden accepteren van hun partner.

        Vermoedelijk hebben mannen dezelfde mening. Zij mogen zelf wel vrijen met een ander, maar willen niet dat hun partner van bil gaat met een ander.

        Waar het in essentie over gaat is dat we eerlijk en open leren communiceren met onze partner… dat het voor beiden duidelijk is waar de relationele en aanvaardbare grens voor beiden liggen.

        Eens! En juist daar wringt de schoen vaak. Het is zo’n taboe onderwerp waardoor gevaarlijke geheimen al in een vroeg stadium ontstaan, nog voordat er daadwerkelijk vreemdgegaan wordt.

        Op zich niet onlogisch deze tragiek. De Westerse cultuur wijst vreemdgaan af.

      2. Als je een intiem avondje hebt gehad met een party organisator. En zijn vrouw komt erachter en je persoonlijk bericht stuurt op social media en zegt dat je niet meer op zijn feesten mag komen, wat dan? Mag dit?

        1. Beste Anoniem, zijn vrouw mag natuurlijk een persoonlijk bericht sturen naar jou via social media en je het bevel geven om niet meer op zijn feesten te komen.

          Maar waarschijnlijk bedoel je je vraag anders… Toch? Wat is je echte vraag?

    2. Goedendag.. ik weet niet hoelang geleden jij dit bericht heb gepost.. wellicht ben je weer bij haar terug en wellicht ben je al lang verder met je leven..

      Maar ik kom uit een relatie van 5 en een half jaar waarvan ik en mijn vriend ook een half jaar pauze hadden zonder contact. Hij was spontaan van de ene naar de andere dag verdwenen naar een relatie van half jaar en hij was een half jaar spoorloos. Hij was compleet uit mijn leven zonder dat ik de kans had on te vragen waarom enz.. het enige wat ik kreeg was een vaag smsje met dat het over was. Na 4 jaar een relatie te hebben gehad was ik er echt kapot van.. voor dat ik op dat Amsterdam kon reageren had hij zijn simkaart al eruit gehaald en kon ik geen a of b tegen hem zeggen.

      Na een half jaar heb ik toch nog via de mail contact geprobeerd op te zoeken en voor dat we het wisten had ik hem vergeven en waren we verder gegaan met onze relatie tot vorige maand.

      Ik ben altijd goed voor hem geweest en dit had mij zo kapot gemaakt dat ik op ten duur verliefd was geworden op een andere jongen en ongeveer een maand naast mijn relatie met hem ging en vreemd was genoeg.. mijn vriend was toen in die maand super lief voor me en ik deed alleen maar chaggo en boos (herkenbaar in jouw verhaal ook).

      Na 2 maanden was mijn vriend erachter gekomen en hij heeft per direct de relatie beëindigd.

      We wonen nog samen omdat wij een huis hebben maar per november zal hij vertrekken.

      Ik moet zeggen dat dit de ergste fout was van mijn leven.. Ook al voelde het in die tijd terecht door wat hij me had aangedaan..

      Vreemd gaan bij iemand van wie je houdt is het ergste wat er is en met de dag van vandaag ben ik bang dat ik mijzelf nooit meer normaal in de spiegel kan aankijken met de schade die ik allemaal heb aangericht..

      Elke dag weer hoop ik en wil ik dat ik de tijd terug kon draaien zo dat ik dit nooit had gedaan.. maar helaas

      Elke dag weer heb ik schuld gevoelens en het lijkt er niet op dat het slijt..

      Veel mensen begrijpen mijn situatie en zeggen dat ik niet voor niets ben vreemdgegaan en dat ik een goede reden had omdat ik zo als stront werd behandeld toen hij me verliet..

      Maar ik ben gewoon niet een persoon die vreemdgaat normaal gesproken en ik weet dat ik 4 jaar lang vol trouw en liefdevol voor hem ben geweest..

      Elke dag weer kijk ik naar hem en zie ik hoe erg hij teleurgesteld is en hoe pijn hij heeft omdat ik in die maanden toen wij weer bij elkaar terug kwamen, en in die maand toen ik een andere man had, zag hoe hard mijn vriend voor mij vocht en hoe gemeen ik naar hem toe was.

      Elke keer breek ik weer als ik hieraan terug denk en ik kan geen oplossing bedenken om dit af te sluiten en om mij ooit beter te voelen..

      Met deze woorden wil ik alleen maar zeggen dat aangezien jouw verhaal op de mijne lijkt (ook al had ik er geen 3 gasten maar 1). Kan ik je garanderen dat zij echt spijt heeft.. en net zoals mij dat dit iets is waar zij elke dag aan herinnerd zal worden..

      Ik denk dat ik deze topic openbaar wil maken omdat ik echt toe ben aan reacties van andere mensen.. zelf weet ik mij echt geen raad mee wat ik moet doen.

  • Hoi,

    Ik ben vreemd gegaan, ik heb een affaire gehad. Deze heeft ongeveer een half jaar geduurd waarin we elkaar een 4 of 5 keer gezien hebben. Thuis ging mijn gewone leventje door. (circa drie jaar daar voor stond ik op het punt vreemd te gaan, gelukkig heeft mijn vrouw dit toen op tijd ontdekt) Onze relatie zat in een stevige dip. Ik was redelijk overspannen door de slechte relatie maar ook zeker door de omstandigheden op mijn werk. Dit heb ik niet bemerkt. Ik was boos omdat ik thuis niet meer aan mijn trekken kwam. Gaf haar de schuld van haar lage libido. Zonder in de gaten te hebben waar het probleem nu echt zat. Het heeft ook geen enkel probleem opgelost, langer dan de tijd die ik bij haar was.
    Mijn vrouw heeft dit ontdekt en mij geconfronteerd. Liegen heeft dan voor mij geen zin, dat kan ik niet, ook omdat zij dat aan mij kan zien na 30 jaar samen zijn.
    Wat heeft het mij tot nu toe gebracht. Een relatie die op het knappen staat, mijn vrouw, kinderen en ook ik zelf hebben veel verdriet, pijn, en stress. Voor de anderen komt daar ook de woede nog eens bij. Voor mij een schuldgevoel die nauwelijks te verdragen is. Schuldgevoel naar mijn echtgenoot, naar mijn kinderen en ook naar mezelf. Hoe had ik zo stom kunnen zijn.
    Jullie begrijpen dat dit zeer recent gebeurt is, ik heb ook nog geen idee hoe dit uit gaat pakken. Het vertrouwen in mij is kapot. Vertrouwen de basis voorwaarde voor een relatie. Kan ze het mij vergeven, kan ze het een plaats geven zodat we samen verder kunnen. Eigenlijk verdien ik dat niet, en als ik heel eerlijk ben verwacht ik dat ook niet.
    Ik kan alleen maar vertellen. Als je de kans hebt, en je twijfelt…. DOE HET NIET. bepraat je probleem met je partner. Maak het bespreekbaar. Ik kan nu alleen hopen op een goede afloop. Veel wijsheid voor all de anderen.

    John

    1. Hoi John,

      Bedankt voor je openhartige reactie. Ongetwijfeld herkenbaar voor de vele bezoekers op mijn site; waaronder mannen en vrouwen die ook zelf zijn vreemdgaan (of dat niet/wel willen).

      Hoe had ik zo stom kunnen zijn.

      Wil je serieus jezelf beter leren kennen, is het van belang om geen waardeoordeel te vellen over je gedrag. Ja, het is ongewenst gedrag, alleen het komt voort uit een behoefte.

      En nee, dit hoeft niet specifiek de behoefte aan seks (afwisseling) te zijn. Ook hoeft vreemdgaan niet voort te komen uit een relatie die niet goed zit (al kan dat wel).

      bepraat je probleem met je partner. Maak het bespreekbaar.

      Eens! En ik hoop dat partners zich daarvoor durven open te stellen, zodat ze samen dit soort problemen voorkomen.

      Voor jullie is het te laat wat dat betreft. Het vertrouwen is serieus geschaad. Toch kan het misschien nog goed komen.

      Want niet alleen vertrouwen is belangrijk, ook bijvoorbeeld, warmte, aandacht, liefde, gezamenlijke interesses, zorgzaamheid horen bij de mix. Ik hoop dat jullie op dit soort elementen goed scoren!

      Vergeef het jezelf (!) en doe je uiterste best. Ik wens jou en jullie veel sterkte toe.

    2. Hoi John,

      Mijn vrouw heeft 4 jaar geleden een ‘affaire’ gehad van een paar maanden met een collega, volgens haar zeggen zijn ze twee keer samen geweest. Ik ontdekte het, en confronteerde haar er mee.
      Werkelijk blinde paniek was haar deel, en riep dat alles kapot was.
      Wat ik toen deed verbaasde me toen, en nu nog steeds, ik bleef ijzig kalm, beseffende dat ik haar helemaal niet kwijt wilde raken. Vrij snel heb ik haar inderdaad kunnen vergeven, dat had ik nooit van mezelf verwacht. Het voelde alsof ik in mijn gezicht was gespuugd, zo vernederend.
      Het heeft bijna een jaar geduurd voor we weer als geliefden door het leven gingen, en heb het haar nooit meer voor de voeten geworpen.
      Vrij recentelijk is mijn vrouw overleden, vlak voor overlijden betuigde ze ‘out of the blue’ nogmaals haar enorme spijt. Wat kon ik anders dan haar tranen drogen en een kus te geven op haar sterfbed…
      De ontdekking destijds voelde voor mij werkelijk als een hartaanval die 3 uur duurde, ik had echt hevige pijn in mijn hart. Bij leven heb ik het goed kunnen hebben, nu bij overlijden merk ik dat de boosheid terugkomt, boos om het feit dat het gebeurd is.
      Ben het dus volkomen met je eens, als je de kans hebt om het NIET te doen, doe het NIET!
      Ik heb de intense spijt en schaamte bij mijn vrouw gezien, en de vreselijke pijn bij mezelf gevoeld.
      Uiteindelijk enkel verliezers dus. Ja, ook die collega, die heb ik goed en lang laten zweten!

      Groet, Hans

      1. Mijn vrouw heeft mij ook bedrogen, ik was er klaar mee. Toen kreeg ze kanker, toen kon ik ook alles vergeven. 2 maanden later overleden.

        1. Het blijven (zowel de heren als de dames) toch jagers. Maar ik weet wel dat vreemd gaan meer kapot maakt dan je lief is.

          Het gaat tegenwoordig ook zo makkelijk met allerhande soort site’s en apps waar je vreemd kan gaan.

          Ik heb zoiets van: ben je getrouwd en ga je dan vreemd, of hou je er een 2de buitenechtelijke relatie bij, (wat ook genoeg gebeurt) dan heb je toch de ware niet gevonden.

          1. Ik heb een aantal jaren geleden iets doms gedaan. We hadden een moeilijk leven wat geen excuus is. Maar een vriend van mijn partner begon mij te berichten en ik ben er in meegegaan. In een dronken bui is er meer van gekomen. Mijn partner zijn ego was erg gekwetst en hij dacht dat hij 2de keus was, maar dit was niet zo.

            Nu zijn we een 6 tal jaar verder en heeft mijn partner de relatie stopgezet. Hij beweert dat hij het niet kan verwerken maar hij heeft wel iemand anders leren kennen in het buitenland.

            We hebben een gezin samen en ik wil hem niet kwijt maar voorlopig ziet het er uitzichtloos uit. Hij is mijn zielsverwant. We kennen elkaar al 20 jaar. Zou er nog hoop zijn?

            1. Beste S.,

              Volgens mij speelt er meer dan wat je beschrijving in je bericht. Het is moeilijk om daarom voldoende zekerheid te zeggen dat het te redden valt.

              Feiten op een rij:

              • 6 jaar geleden ben je vreemd gegaan. Hij wist dat en heeft het zich persoonlijk aangetrokken.
              • Hij geeft aan dat hij het niet kan verwerken.
              • Hij heeft een ander leren kennen…

              Nee, dit klinkt niet goed S. Ik zou je graag iets anders vertellen.

              Belangrijkste: zorg goed voor jezelf en het kind / de kinderen. Dat mag je eerste zorg zijn. Neem je verantwoordelijkheid zo goed als je kunt. En vermoedelijk is het ook een aanrader om de verstandhouding met je ex goed te houden. Al is het maar voor jullie kinderen.

              En dat je vreemd bent gegaan… nee, dat is niet mooi. Al is het menselijk, genoeg mensen gaan wel eens de fout in. Nu is het belangrijk om je fout te erkennen en ervan te leren. (Onder andere: ‘drank kan meer kapot maken dan je lief is.’) Stel jezelf geregeld de vraag: wat kan ik leren van mijn fouten?

              Zet je schouders er onder. Het verdriet, de teleurstelling en (wan)hoop horen er nu bij. Je kunt hier doorheen komen!

              Veel sterkte.

  • Tja.. ga gewoon voor een open relatie. Dat is leuk, veranderend, spannend en toch je vaste partner! Ik heb dat en ik vind dat heerlijk.

    Ik vind het heerlijk die spannende dates te hebben ook samen met mijn man en een ander stel. Ons liefdesleven is verrijkend, heerlijk, altijd spannend! En samen hebben we daarna nog betere seks.. waarom? Omdat het opwind heerlijk is en nooit saai!

    Ik kan het iedereen aanraden. Geen gezeik, stiekem gedoe of wat dan ook maar leuk spannend en sexy!

    1. Mooie reactie Lizzy!

      Strikt genomen, volgens het woordenboek, gaan jullie vreemd (zie dit artikel). Maar het woordenboek kent vermoedelijk het principe van de open relatie niet. Tja…

      Of het voor iedereen een aanrader is dat mag de vraag zijn. Sommige mensen kunnen niet omgaan met eventuele jaloerse gevoelens. Genoeg mensen zijn ook heel gelukkig met een monogame relatie.

      Ik vind het belangrijk dat mensen hun eigen keus mogen maken over de relatievorm die ze aangaan!

    2. Het idee dat je je partner verbiedt, een relatie of zelfs leven lang, het instinct naar het andere geslacht te onderdrukken vind ik onsympathiek. Je eist je partner op, voor jezelf alleen? Ik zou niet durven. Monogamie kan werken voor sommigen, maar voor velen niet. Wees eerlijk, en sta open. Liefde is ook loslaten, gunnen.

  • Ik heb 7 jaar een relatie gehad waarvan 6 jaar samen gewoond. En een kindje van 4.

    Ex meerdere malen betrapt op pogingen vreemdgaan. Zij ontkende alles. Ik was blind van verliefdheid, bang voor het onbekende om alleen te zijn en alles kwijt te raken. Tot de betreffende 15 december afgelopen jaar.

    Na 1 compleet stressvol jaar met diverse gebeurtenissen kwam ik thuis en trof in de badkamer een string van me ex vol sperma aan. Ik draaide compleet door. Ik heb haar hier mee geconfronteerd, zogenaamd ongesteld waren de excuses. Een dag laten was ze compleet vertrokken met spullen, kind en al. En ze trok in bij een man die de beste vriend van haar zus bleek te zijn. 13 jaar ouder als haar. Ik werd zo erg dat ik moest de waarheid achterhalen. Op elke mogelijk manier dan ook. Tot ik met mensen in contact kwam die wel raad wisten. Door middel van computers en laptops kwam ik in haar telefoon terecht en via eigenlijk via de meest simpele manier die er te bedenken was de gps-gegevens. Hieruit bleek inderdaad dat ze vreemd ging, al maanden lang.

    Ik die veel overwerkte om geld te sparen om een huwelijks aanzoek te doen, was te blind door te merken dat ze een compleet dubbelleven leiden. Het was bijna een dagelijks ritme van der geworden. Ik ging werken, zij bracht de kleine naar school en ging naar hem toe. Ik was klaar met werken en zij was net thuis voor ik thuis kwam. Achteraf blijkt door middel van google en andere zoekmachines met de de vele tags die je kan maken door iemand ze naam of bijnamen te combineren, je vele dingen te weten en te vinden komt. Dingen die tot de dag door haar ontkent worden.

    Maar de rechter volledig toegekend heeft en haar voor veroordeeld heeft wegens het belazeren van een relatie en gebruik te maken van iemand zijn goedheid en geld.

    1. Beste Geoffrey,

      Dat klinkt heftig en pijnlijk. Tegelijkertijd, gelukkig heb je dit ontdekt nog voordat je met haar zou trouwen. Dan was het drama vermoedelijk vele malen groter geweest.

      De rechter is ook in actie gekomen… geen idee hoe dat precies zit en waarom. Hoe dan ook, ik wens jou en je jonge kind veel sterkte en succes toe!

    2. Ik heb net ontdekt dat mijn vriend al maanden vreemd gaat. Graag zou ik meer willen weten over de manier waarop jij eea hebt kunnen ontdekken.

  • Ik heb nu al ruim 6 jaar een relatie met mijn vriend. Ik was nog heel jong toen we een relatie kregen en hebben nu inmiddels 2 kinderen.

    In principe heb ik alles wat ik maar kan wensen. Mijn vriend is ook ontzettend lief voor me en hij doet alles voor me. Maar toch heb ik heel sterk de neiging om vreemd te gaan. Mijn vriend heeft me al 2 keer betrapt toen ik op het punt stond om vreemd te gaan. Gelukkig kon hij me dit zo goed als vergeven.

    Tijdens een ruzie komt het nog wel eens naar boven jammer genoeg, maar ik begrijp hem wel! Ik wil hem echt niet kwijt en mezelf en hem niet zo kwellen door vreemd te gaan maar toch blijft de behoefte. Wat kan ik hieraan doen? Met hem bespreken is niet echt een optie..

    1. Beste Tanja,

      Dus je neigt naar vreemdgaan. Heel wat mensen herkennen die neiging!

      Je verlangt naar een ander mannenlichaam… Toch? Is dat puur om de seks? Of om te zoenen? Of is het nieuwsgierigheid? Verlang je naar meer of ander soort aandacht?

  • Eerlijkheid duur het langst.
    Eerlijk je verhaal doen en al schrijf je het op.
    Ik zie het met me eigen ex ik ga er zelf kapot aan.
    Door alle leugens en het ontken maar na maanden toch toegeven:

    Gewoon duidelijk aangeven wat je dwars zit.
    Waarom je dat voelt.

    1. Bedankt voor je reactie Geoff. Waarschijnlijk antwoord je op het verhaal van Tanja?

      Het is maar de vraag of eerlijkheid het langst duurt. Het uiten van de behoefte aan seks kan de relatie (nog meer) in gevaar brengen. Het mag daarom de vraag zijn of een relatie hebben wel het juiste is.

      Eerlijk naar jezelf toe zijn, plus je verantwoordelijkheid nemen, waarschijnlijk doet dat veel aan het plezier in het leven…

      Hoe dan ook, wat erg wat je hebt meegemaakt met je ex. Ik wens je extra veel sterkte toe!

  • Hallo allemaal,

    Ik heb recent mijn partner ontdekt dat hij meerdere malen sex wil hebben met een ander. Ik heb ermee geconfronteerd de dag zelf!

    Dag 2 ging hij op de biechtstoel zitten en verteld dat dat fout was en dat hij hulp gaat zoeken! Hij vertelde verder 5 jaar geleden na even rustig aan te doen dat hij verliefd was op een ander, en dat ze gevreeën hebben. In die tijd heeft hij niks gezegd nu hem betrapt te hebben met andere mail contacten verteld hij dit. In die 5 jaar tijd heb ik 2 dochters gebaard.

    Ik heb nu afstand gedaan van hem, maar weet niet of ik met hem door wil gaan? Heeft dit nog zin voor een relatietharapie? We hebben een relatie van 18 jaar. Ik voel gekwetst en zit in ontkenningsfase, van ongeloof afgewisseld met diepe teleurstelling en woede!

    Ik weet niet meer wat ik moet voelen! En wat ik hiermee moet! Hadden jullie hier nog tips in?

    Vriendelijke groet,

    Tammara

    1. Hallo Tammara,

      Wat vreselijk dat je dit nu meemaakt. Hem betrappen en ontdekken dat hij met andere vrijt.

      Het punt is, bij lange relaties komt het wel vaker voor dat een van de partners verliefd wordt op een ander. Dit hoeft niet een signaal te zijn dat de relatie slecht is, zeker niet.

      Als hij/zij dan toch blijft kiezen voor de relatie en zich niet laat leiden door de verliefdheid (erg moeilijk vaak), dan kan de relatie gered worden en weer lange tijd meegaan. Ondanks de uitdagingen en verleidingen… nog steeds bij elkaar. Een hechtere band.

      Maar zo is het helaas niet gegaan. Hij heeft je bedrogen, en zoals ik nu begrijp zelfs meerdere malen.

      Het is moeilijk te zeggen of relatietherapie o.i.d. echt verandering gaat brengen. Het hangt van hem af, en in hoeverre jij je er nog ‘overheen’ kunt en wilt zetten.

      Ik weet niet meer wat ik moet voelen!

      Jij voelt je zoals je voelt. Er is geen moeten. Dat je dit alles geregeld probeert te ontkennen, dat je het niet kunt geloven, plus teleurstelling en woede, is gezond.

      Suggestie: schrijf het op wat je voelt en wat je gedachten zijn. Zo kun je je hart luchten en het helpt je om de boel op een rij te zetten. Wellicht heeft het wat meer tijd nodig, maar dan kom je wel sneller op het punt dat je besluiten kunt nemen over hoe nu verder.

      Veel sterkte Tammara!

    2. ik hoop dat je die klootzak de straat op hebt geschopt
      dat doet veel pijn
      maar daar was je nu al wel overheen

      Terwijl als je het niet gedaan hebt je je hele leven wantrouwen blijft houden

      Geloof me
      ik zit zo te kijken in mijn relatie

  • Ik wil toch graag even reageren. Ik ben zelfs na 25 jaar bedrogen en helaas ben nu jaren verliefd op een getrouwde man. Alhoewel we (na al die jaren) nog niet met elkaar naar bed zijn geweest, heeft die allang zijn grenzen overschreden. Hij heeft hier in de buurt een goede baan en woont een uur hier vandaan. Ik geloof niet dat het thuisfront het weet, want hij is uitgekookt. Hij neemt nooit contact op, ik heb zijn nr ook niet, maar zie hem om de paar weken, ook al is hij verhuisd hier met zijn werk. Het is zo onwerkelijk, zelfs bedrog mee gemaakt en nu dit.

    Je kunt mij nog meer vertellen, maar iets is er in je relatie (of met je zelf niet goed) want iemand waar je om geeft of waar je van houd, kun je bij thuis komst met liegen of zwijgen niet in de ogen kijken met bedrog. Hij is ook al jaren getrouwd, en dan zeggen dat meesten nog, we kunnen elkaar door en door, laat mij niet lachen. Als je over sommige tekortkomingen niet kunt praten, leg je dan neer bij dingen die er nog wel zijn of ga uit elkaar. Ik heb met deze man al zoveel gepraat en gezegd dat hij thuis aan tafel moet gaan zitten, maar helaas, hij zegt nooit iets over thuis, heeft geen kinderen trouwens. Iets zal er wel zijn, want hij blijft bij haar.
    Is niet ongelukkig, maar of hij gelukkig is, hij kan in ieder geval heel goed zwijgen.

    Het rare is, ik heb na al die jaren nog steeds het idee dat het om de sex gaat, maar de werkelijke sex gebeurd niet en toch komt hij steeds terug, ondanks de vele woorden en onenigheden die we hebben gehad??????????????

    1. Beste Naamloo,

      Dus niet alleen heb je ervaren hoe het is om bedrogen te worden, nu neem je er actief aan deel. Alleen nog een relatie aangaan en je partner bedriegen en je hebt de drie rollen gespeeld bij bedrog. Je haalt het onderste uit de kan… wat kun je daarvan leren?

      Vreemdgaan is vaak meer dan alleen de seks. In dit geval klinkt het vooral als emotioneel vreemdgaan: hij vindt emotioneel iets bij jou waar hij behoefte aan heeft.

      Het belangrijkste: je lijkt enigszins gedissocieerd het tafereel te beschrijven. Je legt je focus voornamelijk op hem, wat hij wel en niet doet. Maar wat wil JIJ!?

      Zie ook het artikel over het verliefd zijn op een getrouwde man, klik hier.

      Veel sterkte!

  • Bedankt voor je antwoord. Ik ben al 9 jaar alleen en heb niemand eigenlijk een verklaring af te leggen.
    Tja, en wat wil ik. Was ik er maar nooit in getrapt, liefs verder met mijn leven, maar doordat hij regelmatig in mijn leven verdwijnt, moeilijk.

    Ik wist in het begin niet beter dan dat hij vrijgezel was, en tja, toen was het van mijn kant al te laat. Ik had toen mijn verstand moeten gebruiken en mij terug moeten trekken, daar maakt hij nu handig gebruik van.

    Ik ben er zelf aan schuld, maar ben denk ik geïrriteerd enz, omdat het wereldje van hem zo makkelijk door lijkt te gaan. Hij heeft überhaupt geen schuldgevoelens .

    1. Beste Naamloos,

      Je kunt wel degelijk nog terug trekken. Het is niet te laat.

      Behalve als je jezelf blijft overtuigen dat het al te laat is, dat je machteloos bent.

      Wat je jezelf wijsmaakt wordt een werkelijkheid voor jou. Als mens kun je jezelf ongelofelijk beperken op deze manier. (Wanneer je dat door krijgt, kun je jezelf ook bevrijden.)

      Veel sterkte!

  • Man gaat vreemd met mij en ik wist er niks van, ik ben er zelf achtergekomen. Hij wil het nu uitmaken met haar en met mij verder. Ik heb gezegd dat hij het voor woensdag moet uitmaken en hij stemt daarin mee. Heeft iemand advies, ik heb hem niks toegezegd, want ik heb gezegd dat hij eerst z’n relatie moet beëindigen voordat ik eventueel nadenk over een relatie of iets met hem.

    1. Beste Anne,

      Wat voor advies wil je krijgen?

      Sowieso mag je je afvragen of het wel een man is om iets mee te beginnen. Hij heeft zijn relatie voor jou proberen geheim te houden. Hij komt niet erg betrouwbaar over…

  • Zo trouw als een hond, toch gebeurde het. Ik ging vreemd met mijn ex, bij me grootste liefde ooit. Ik biechtte het meteen op en toen…zwanger. O nee, zoals hij me zei, een kind van vreemdgaan sex. Meteen wist ik je naam Jesse, wat betekent godsgeschenk. Jij redde me uit de gevaarlijke gevoelens en dodelijke liefde. Zonder jou was ik nu dood. Maar mijn liefde blijft altijd bestaan. Ontsnapt.. nee is niet mogelijk. Gevangen in jou.

  • Elaba

    Echt erg voor iedereen dat het heeft meegemaakt. Ik zelf ben ook bedrogen ik kwam erachter na een jaar en 4 maanden relatie . Het begon met carnaval we hadden ruzie omdat ze altijd alleen weg wou en ik vond dat ze raar deed. Maar zij zei dat ik gek was. Ik liet haar elke keer gaan en we kregen meer en meer ruzies. Dan op een avond ik vertrouwde het ni en zat stom dronken bij vrienden en wou haar bellen . Na talloze keren proberen pakte er ineens een andere man af En zei “laat mijn vriendin gerust” en legde af zonder dat ik kon reageren.

    Maar ze kwam elke keer met smoesjes af zoals het was een zatte vriend enz. En omdat ik zo verliefd was wou ik het gewoon niet zien denk ik.
    Er zijn die tijd zoveel gekke dinge gebeurt rare foto’s gesprekken gewist rare onbekende nummers .

    En toen ineens kwam ik overal achter .Ik kwam erachter toen ik toevallig op een avond op haar laptop ging. Haar Skype stond nog open en las alles het hele gesprek. Ze ware zo verliefd en schattig aan het doen en alles 🙁 . Ik was er kapot van. Toen ze thuis kwam zei ze dat dat van een vriendin was ik geloofde het niet en zocht de nummer van die gast. Ik belde hem en vloog uit en die jonge deed het bijna in zijn broek maar had eigenlijk niks verkeerd gedaan want dacht dat ze single was want zo had ze het verteld.

    Toen vroeg ik alles van hoevaak en Hoelang al en hij vertelde alles en liet me alles zien naaktfoto’s en berichtjes en alles. Hij vertelde ook dat hun relatie was begonnen 4 dagen voor mijn verjaardag en toen die dagen was ze er nooit zelfs niet op mijn verjaardag. Ik las ook nog andere gesprekken en zag toen dat ik de soa die ik van haar het jaar eerder niet van haar ex had meegekregen maar van 1 van haar ander minnaars slechts 6 maanden na het begin van onze relatie . Maar fit heeft ze nooit toegegeven ze bleef volhouden dat het van haar ex kwam . Marja, de volgende morgen confronteerde ik haar met alles en ze zei gewoon weg ik wil niet praten en ze das me geen antwoorden ik werd gek. Het werd zwart voor mijn ogen en heb toen iets gedaan waar ik nig steeds veel spijt van heb , in heb haar frontaal met mijn vuist in haar gezicht geslagen. Ik had het zelf niet door ik kookte vanbinnen .

    Na weken pauze kwamen we terug samen. Ik kon haar niet lossen had haar proberen te vergeten en opzij te zetten had zelfs andere maar ik kon haar gewoon niet vergeten. En we hadden terug een relatie maar heb haar nooit vergeven of begrepen. Ze heeft me nooit antwoorden gegeven en tot de dag van vandaag zit ik er nog mee. We zijn nu een jaartje en elf maanden samen maar heb het gevoel dat ze terug bezig is met een ander. Kan dit alleen niet bewijzen en als ik ergers van zeg ben ik gestoord. Ik weet dat ze van me houd daar ben ik zeker van dat heeft ze al beweer maar ik denk dat ze gewoon niet zonder de aandacht van andere kan.

    Ik word gewoon helemaal gek. Ik wil niet verder in deze relatie en al mijn vrienden en vriendinnen haten haar en zeggen dumpen die slet maar ik kan het niet ik zie haar nog graag ondanks alles.

    Pls geef tips want ik kan dit gewoon niet verwerken.

  • Hallo,

    Ik zit in een vreemde situatie samen met mijn vriend. We zijn nu bijna twee jaar samen en houden erg veel van elkaar. Hij heeft me al vrij snel verteld dat hij voordat hij mij ontmoette eigenlijk geen relatie meer wilde maar hij is verliefd op mij geworden en kon me niet laten gaan. Dat had hij lang niet gevoeld vertelde hij me. Hij houd erg van seks en hij heeft mij ook verteld dat hij in zijn vorige relaties is vreemdgegaan. Ik ben zelf heel erg monogaam ingesteld en ik kan geen seks met iemand hebben zonder dat er liefde speelt. Ik heb daarom weinig sekspartners gehad en heb zelfs jaren geen seks gehad voordat ik een relatie met hem kreeg. Hij vond me daarom heel bijzonder en speciaal en zo laat hij mij ook voelen.

    Ik ben zelf in mijn vorige relatie twee keer bedrogen geweest en ik vond dat zo ontzettend pijnlijk dat ik nu best wel bang ben om gekwetst te worden. Ik merk dat ik snel jaloers word en dat ik negatieve gedachten krijg zonder reden, maar ik heb het hem nooit laten merken. Ergens wist ik dat het mijn eigen onzekerheid vooral is en ik wilde hem gewoon vertrouwen. Dat lukt aardig. Maar vorig weekend toen ik bij hem sliep (we wonen niet samen) ging zijn wekker s’ochtends. De wekker op zijn telefoon stond ingesteld terwijl we konden uitslapen dus ik heb de wekker uitgezet want hij slaapt er vaak doorheen en werd nu ook niet wakker.

    Ik weet niet waarom maar ik ging toen zijn berichtjes lezen. Ik heb dit nog nooit eerder gedaan en vind ook dat je dit eigenlijk helemaal niet moet doen. Je moet elkaars privacy respecteren. Maar toch deed ik het en ik vond berichtjes met iemand op een flirterige, seksuele manier. Ik kon niet meer in slaap komen en ook al schaamde ik me dat ik in zijn telefoon keek moest ik met hem praten. Dus ik heb hem wakker gemaakt en hij schrok er een beetje van. Hij had ook niet verwacht dat ik in zijn telefoon zou kijken en voelde zich gelijk schuldig over de berichtjes. Hij beloofde me dat er verder niks is gebeurd en dat ze niet hebben afgesproken. En omdat hij altijd zo eerlijk is geloof ik hem en heb het hem vergeven van de berichtjes. Ik had ook een schuldgevoel om in zijn telefoon te kijken en heb daarvoor ook mijn excuses aangeboden.

    We hebben daarna een heel openhartig gesprek gehad waarin hij toegaf dat hij er wel eens over nagedacht heeft om onze relatie te beëindigen omdat hij bang is om mij te kwetsen. Hij is bang dat er een dag komt dat hij verleiding niet kan weerstaan en zal vreemdgaan. Hij is tevreden met ons seksleven maar het liefst zou hij ook seks met anderen willen. Hij zegt ook dat hij liever heeft dat ik vreemd zou gaan dan andersom: ook al zou hij kapot gaan van binnen als ik vreemdga, hij zou het schuldgevoel en mij kwetsen erger vinden. Hij kan alleen niet onze relatie beëindigen omdat hij teveel van me houdt en hij zou gek worden om mij ooit met een ander te zien als hij mij laat gaan. De ideale situatie voor hem zou eigenlijk een open relatie zijn maar dat zal hij nooit van mij vragen omdat hij weet dat ik dat niet zou kunnen. Hij zegt ook vaak dat ik te goed voor hem ben en dat ik beter verdien. Ik heb hem toen ook verteld dat ik best bang ben om gekwetst te worden.

    Het voelt heel fijn om zo eerlijk tegen elkaar te zijn. Maar toch is het een aparte situatie. Hij is bang om mij te kwetsen en ik ben bang om gekwetst te worden. Tot nu toe is het wel altijd goed gegaan. We zijn eigenlijk nu allebei even de fout ingegaan: ik door in zijn telefoon te kijken en hij door te flirten met een ander meisje.
    We hebben allebei spijt en hebben elkaar vergeven. (flirten vind ik ook niet zo erg maar toch pijnlijk om te lezen)

    Ik wil hem zo graag vertrouwen, maar hoe kan ik dat doen als hij aan zichzelf twijfelt? Er zijn vast meer mannen/vrouwen die net als hem denken maar dit niet toegeven aan hun partner. Dat hij er zo eerlijk over is vind ik al heel wat. Ik vraag me af of het echt een probleem is voor hem en of hij het niet heel erg opblaast. Misschien zal het in onze relatie goed gaan? En toch voelt het dom om dat te denken. Hij doet wel erg zijn best om verleidingen te vermijden. Hij gaat nooit op stap, hij werkt niet (heeft kinderen uit andere relatie die veel bij hem zijn). Hij is veel thuis dus hij zal niet snel iemand tegen het lijf lopen.

    Het is voor ons beiden moeilijk. We vinden het beiden raar om de relatie te verbreken om iets dat zou kunnen gebeuren. Dat is toch ook in elke relatie zo? Het kan altijd gebeuren. We houden van elkaar en willen graag bij elkaar zijn. Maar hoe moeten we hiermee omgaan?

    Als iemand een advies heeft of ervaringen hiermee dan hoor ik het graag!

    1. Beste Sanne,

      Zo vreemd is de situatie niet. Dit is zeker herkenbaar voor meer mensen.

      Wat goed dat jullie openhartig met elkaar hebben gesproken. Mijn complimenten! Gelukkig heeft hij open kaart gespeeld over zijn dilemma’s. Dit kan maken dat het misschien goed loopt.

      Ik wil hem zo graag vertrouwen, maar hoe kan ik dat doen als hij aan zichzelf twijfelt?

      Je kunt hem wel vertrouwen, maar het blijft de vraag of dat vertrouwen op zijn plaats is. Het is duidelijk dat hij ook naar seks verlangt met meerdere vrouwen. En al vermijd hij een groot aantal mogelijkheden door bijvoorbeeld niet uit te gaan, dan nog kunnen andere vrijers zich aandienen. Ook als hij veel thuis zit. Daarbij onderhield hij al flirterig contact met een andere vrouw. Dat was een begin, toch?

      Kortom, het risico op vreemdgaan is wel degelijk aanwezig, behoorlijk zelfs.

      Het is voor ons beiden moeilijk. We vinden het beiden raar om de relatie te verbreken om iets dat zou kunnen gebeuren. Dat is toch ook in elke relatie zo? Het kan altijd gebeuren. We houden van elkaar en willen graag bij elkaar zijn. Maar hoe moeten we hiermee omgaan?

      Precies Sanne. In elke relatie kan er vreemdgegaan worden, kan het vertrouwen geschonden worden. Met andere woorden, elke relatie kent zijn risico’s. Net zoals het leven!

      Hij geeft echter aan dat hij in het verleden wel vaker is vreemdgegaan. Plus hij deelt eerlijk het feit dat hij zich nu ook verleidt voelt. Dus het risico lijkt een stuk groter dan bij heel wat andere relaties.

      Advies: Misschien wil je van mij horen dat je de relatie moet aanhouden of juist moet verbreken. Maar dat laat ik echt aan jou over. . Sowieso geregeld met elkaar in gesprek gaan kan de relatie helpen. Zoeken naar volledige zekerheid heeft echter geen zin. Die bestaat dus niet.

      Hoe dan ook, mocht hij echt vreemdgaan dan wordt alles een ander verhaal. Dan kun je eventueel de relatie verbreken omdat het daadwerkelijk is gebeurd. Geen ‘het zou kunnen’, maar ‘het is gebeurd’.

      Wat betreft de vraag of je vertrouwen in hem mag hebben. Vertrouwen is een fundament van de liefdesrelatie. Zonder vertrouwen kun je beter de relatie verbreken, want de relatie stelt dan weinig voor.

      En of je hem echt mag vertrouwen hangt er ook vanaf of je tegen een stootje kunt wanneer het fout gaat. Iets om over na te denken…

    2. Herkenbare dingen!

      Ik had bijna 4 jaar een relatie met mijn vriend, na het eerste jaar ging het iets minder hij was heel jaloers en we hadden veel irritaties, we besloten om er een punt achter te zetten. In die maand is hij met een ander naar bed geweest (wat hij mij toen nooit heeft verteld). Na een maand kwamen we erachter dat we elkaar zo erg miste en elkaar niet los konden laten, dus probeerden we het weer. Het ging goed, beter dan ooit alleen na een paar maanden kwam ik er toch achter wat hij in die maand wat had gedaan, hij had het me niet uit zichzelf verteld terwijl ik er wel naar had gevraagd toen we weer aan de relatie begonnen, ik was erg gekwetst. Uiteindelijk heb ik het hem vergeven want in die periode was het uit en ik deed ook gewoon m’n ding. Het heeft echt weer een tijd geduurd voordat ik hem weer volledig vertrouwde. Tot ongeveer een maand geleden, ik kreeg een berichtje van een meisje dat zij met mijn vriend had gedate via tinder, ze had mij gevonden via social media.
      Hij heeft niet met haar gezoent en geen sex met haar gehad (dit heeft zij bevestigd) maar hij heeft wel met haar afgesproken en hij had wel die intentie.. Ik heb hem geconfronteerd en hij ging echt kapot.
      Er kwam een heel spijtbetuig en hij zei ook letterlijk hetzelfde: dat ik te goed voor hem ben en te lief. Hij houd teveel van me etc.. ik geloof hem oprecht maar vraag me af hoe je iemand waar je zoveel van houd zoiets aan kunt doen? Hij zei ook dat hij niks bij dat meisje voelde en het helemaal niet ging om sex of liefde, maar dat hij heel erg in de knoop zat met zichzelf en ‘ons’ maar het niet bij mij kwijt kon. We hebben heel veel gepraat en er kwam bij hem uit dat hij uiteindelijk geen toekomst samen zag (wegens cultuur etc.) en dat hij als enige uitweg zag om ‘vreemd te gaan’ zodat ik hem zou gaan haten en de relatie zou verbreken, omdat hij te laf was om dit zelf te doen en mij eigenlijk niet kwijt wilde (we hebben wel eens geprobeerd zonder elkaar maar konden elkaar nooit loslaten) hij zag geen uitweg en dacht dat dit een goede oplossing zou zijn. (kan het nogsteeds niet geloven, en hij snapt ook niet hoe hij zo heeft kunnen denken). Nu heeft hij zoooveel spijt van de keuze die hij heeft gemaakt en ik zie hoeveel pijn hij heeft, en ik ook, twee mensen met heel veel pijn dus..
      Ik ben heel erg gekwetst en het vertrouwen is volledig weg, maar alsnog hou ik zoveel van hem.

      1. Bedankt voor je uitgebreide reactie! Je geeft daarmee steun aan anderen die min of meer hetzelfde hebben meegemaakt.

        Zie hier de kern van het probleem van vreemdgaan. Het is niet zozeer dat hij met een ander heeft gesproken met die intentie (hoewel dat op zich ook een punt kan zijn). Het is in de eerste plaats dat hij het verzwegen heeft.

        Nu je dat toch ontdekt hebt, doet het alsnog pijn en zet dat het vertrouwen onder druk.

        Er kwam een heel spijtbetuiging en hij zei ook letterlijk hetzelfde: dat ik te goed voor hem ben en te lief. Hij houd teveel van me etc..

        Het is zijn schuldgevoel dat spreekt. Hij neemt het zichzelf, zo klinkt het, erg kwalijk. Maar dat wil niet zeggen dat hij verantwoordelijkheid neemt over zijn daden en intenties.

        We hebben heel veel gepraat en er kwam bij hem uit dat hij uiteindelijk geen toekomst samen zag (wegens cultuur etc.)

        Ai, dit is een serieus probleem. Ik weet niet of daadwerkelijk het verschil in culturele achtergrond een punt is. Dat kan ik niet beoordelen. Maar als een (of beide) ervan overtuigd is, dan zit er sowieso geen toekomst in de relatie.

        en dat hij als enige uitweg zag om ‘vreemd te gaan’ zodat ik hem zou gaan haten en de relatie zou verbreken,

        Dat is waar ik op doel. Hij neemt geen verantwoordelijkheid. Met vreemdgaan probeert hij je zoveel pijn te doen dat het daarna alsnog over is. Een zeer kwalijke zaak!

        Nu heeft hij zoooveel spijt van de keuze die hij heeft gemaakt en ik zie hoeveel pijn hij heeft, en ik ook, twee mensen met heel veel pijn dus..

        Spijt en schuldgevoelens zijn onvoldoende om herhaling te voorkomen. Er is echt een ander denkpatroon nodig om dit eventueel op te lossen. En het begint met verantwoordelijkheid nemen over zijn leven, over wat hij wil bereiken en wat hij, zo nodig, moet afsluiten.

        Voor jou geldt hetzelfde: neem verantwoordelijkheid over je leven. Als iemand er meermaals een potje van maakt, mag je je serieus afvragen of hij wel aansluit op wat jij wilt in het leven.

        Je kunt ook met liefde loslaten…

        Mellanie, ik wens je veel sterkte toe! Ik hoop dat je over een tijdje een update doet hier.

  • ik ben een vrouw die vreemd gaat omdat ik niet gelukkig ben met mijn man maar ik zit zo vast dat ik niet kan weg gaan.
    het liefst ga ik niet vreemd ik word verteerd door schuld , niet betrapt willen worden als dat gebeurd dan gebeuren er hele vreselijke dingen met me.
    maar als ik niet bij de man ben mis ik hem hij geeft me wat ik nodig heb.
    ik ben blij met de andere man.

    heeft u advies voor me?

    1. Beste Anoniem, bedankt voor het plaatsen van je openhartige reactie!

      Dus je bent ongelukkig met je huidige relatie/huwelijk en je kunt niet ontsnappen (door bijvoorbeeld relatietherapie of door een scheiding). Toch? Op zich is het begrijpelijk dat je naar iemand anders snakt, je hebt je behoeften. En het is menselijk dat je daadwerkelijk vreemdgaat.

      Ik heb al de potentiële, gevaarlijke gevolgen omschreven in het artikel op deze pagina, boven. En aangeven dat je moet stoppen met vreemdgaan heeft geen zin lijkt me… Daarom geef ik ander advies:

      Als je vreemdgaat, doe het dan verstandig. Houd rekening met de risico’s om betrapt te worden (en andere risico’s zoals SOA’s, zwangerschap…), en maak daarin keuzes zodat je die risico’s kunt minimaliseren. Leer te genieten van je escapades buiten je relatie/huwelijk, zodat je minder en minder last hebt van schuldgevoelens.

      Juist de schuldgevoelens kunnen zijn tol eisen van je relatie/huwelijk, en de situatie verslechteren. Als jij beter in je vel zit, kan dat de thuissituatie soms verbeteren. Met andere woorden, als je iets doet, doe het goed!

      Het meest hoop ik dat je op termijn een uitweg vindt en daarmee jezelf kunt bevrijden van je huidige relatie/huwelijk.

  • Hoi,
    Ik ga met regelmaat vreemd en vind de kick geweldig! Zeker wanneer het om getrouwde mannen gaat, het gevoel dat zij mij willen boven hun eigen vrouw is geweldig, ik zweef dan helemaal. Dat ik daarmee over grenzen ga, ook seksueel ( je moet ze natuurlijk wel wat bieden ) maakt me echt niet uit.
    Mijn heftigste ervaring was de buurman, wat gaaf om dit meegemaakt te hebben, zeker omdat de buurvrouw alle vermoedens had, de kick dat hij dan nog bij mij kwam was echt overweldigend. Het is allemaal uitgekomen, mijn vriend vergeeft het me, mijn kinderen weten van niks. Mijn buurvrouw was des duivels en heeft mij het leven onmogelijk gemaakt, we moesten zelfs verhuizen, waarom begrijpt zij toch niet dat dit soort dingen niet persoonlijk zijn. Ik voelde me er goed bij. Nu hou ik me even rustig maar, als ik straks de leegte weer voel dan weet ik het wel……………….

    1. Nanda, dus wanneer je leegte voelt dan zoek je de kick op van vreemdgaan… Je bent daarin niet alleen, zo werkt het ook wel voor andere mensen.

      In plaats van andermans relaties onder druk te zetten, kun je ook op andere manieren ‘de leegte opvullen’. Je mag op onderzoek uitgaan waar dat gevoel van leegte vandaan komt.

      1. beste Victor,

        ik denk dat je helemaal gelijk hebt, de laatste keer is me best zwaar gevallen, zoveel booshied, wraak en woede maar, toch koester ik de tijden wanneer ik mijn leegte gevuld krijg.
        Hoe moet ik de leegte op een andere manier opvullen dan?
        Ik sta zeker open voor je adviezen

        Groetjes
        Nanda

        1. Nanda, wat goed van je dat je je openstelt om op een andere manier met ‘de leegte’ om te gaan. Misschien wordt het niet gemakkelijk om een oplossing te vinden, misschien wel. Hoe dan ook ga je er op vooruit!

          toch koester ik de tijden wanneer ik mijn leegte gevuld krijg.

          Dat is op zich prima. Wanneer je leegte wordt opgevuld wordt een behoefte bevredigd. Dat mag je koesteren!

          Het is de manier waarop je dat doet.

          Hoe moet ik de leegte op een andere manier opvullen dan?

          Onderzoek eerst wat die leegte (het gevoel/beleving) precies is en waardoor het ontstaat. Voor ieder mens is dit anders, dus er is niet een kant-en-klaar-oplossing te geven.

          Kortom, onderzoek jezelf. Wat denk je dat het is, wat het veroorzaakt? Denk je dat anderen ook wel eens deze leegte voelen? Hoe proberen zij deze leegte te vullen?

          Veel succes Nanda!

  • Ik ben vreemdgegaan op mijn vriendin in een moment waarbij de relatie slecht was tussen ons en ik het niet meer zag zitten. Ik had al 3 dagen weinig weinig geslapen en goed aangeschoten is het gebeurd. Ik heb er zo veel spijt van. Op een of andere manier ben ik alleen maar meer van d’r gaan houden door deze fout. Het is een half jaar geleden gebeurt en ik denk nu wel echt altijd met haar door te willen. Maar kan dat wel als ik dit geheim heb? Ik twijfel heel erg om het te vertellen.

    1. Brutus, bedankt voor je reactie!

      Dus je bent vreemdgegaan en je hebt er veel spijt van. Menselijk! Ik hoop dat je in ieder geval het jezelf kunt vergeven. Schuldgevoelens kunnen juist relatieproblemen oproepen.

      Het bekende dilemma na vreemdgaan: wel of niet aan je partner vertellen?

      Het antwoord hangt af van je ethiek en eventuele afspraken die je met je partner hierover hebt gemaakt. (Grote kans dat daar geen afspraken over zijn gemaakt!)

      Vreemdgaan op zichzelf kan al de relatie extra in gevaar brengen. Het ook nog eens vertellen aan je partner kan een extra duw naar beneden geven. Dan komt er eventueel jaloersheid van de partner bij, extra angst op een relatiebreuk, boosheid en eventueel het verlangen om wraak te nemen.

      Kortom: mits het niet tegen je ethiek ingaat en eventuele afspraken, is het dikwijls beter om het niet met je partner te delen.

  • Hallo,

    Ik ben een man van 51 en heb al heel wat relaties gehad, was altijd monogaam geweest en heb nu een relatie van bijna 9 jaar waarvan er 2 jaar een lat relatie is ontstaan. Mijn vriendin heeft het huis van haar moeder gekocht en ze woont er nog steeds in. En ons huurhuis waar we bijna 8 jaar in hebben samen geleefd, daar woon ik nu alleen.

    Toen ik een avond bij mijn zus in Ijmuiden op visite kwam, waren de buren er ook een getrouwd stel, zij is nu 39 hij 43. Vanaf die zaterdagavond is zij verliefd op mij geworden en we hebben nu een jaar lang een sex relatie, waarbij haar man er achter is gekomen en zelfs een zelfmoordpoging heeft gedaan om hun relatie te redden. Zelf hebben zij een dochtertje van 4 jaar nu.

    Na meerdere malen dat zij is gewaarschuwd is door hem, zijn moeder en mijn zus, gaat ze gewoon door. Er was zelfs sprake dat ze met mij verder zou gaan, tot op heden is dat niet het geval. Maar de spanning tussen ons blijft, nu weet haar man niks maar alles gaat nog steeds door vanaf in het begin.

    Mijn lat relatie vriendin wil mij heel graag terug. Zij is ook in haar doen en laten veranderd zoals afvallen en meer sporten, andere leuke kleren kopen. Ik ben nog steeds stapelgek op mijn minnares, want zij maakt iets in mijn los wat een ander nooit heeft kunnen doen en ik bij haar hetzelfde, vraag me niet wat, ik kan het niet uitleggen.

    Wel merk ik nu dat het bijna een jaar lang duurt het minder gaat worden. Ze was onlangs jarig en ik heb haar verwend met cadeautjes, maar ook haar man heeft haar in de watten gelegd. Ik ben benieuwd waar dit eindigt, want ik ga hier aan onder door. Ik werk alleen in de nacht en denk dag en nacht aan haar, door deze situatie ben ik ook 36 kg afgevallen.

    1. Cor, goed dat je je verhaal hebt gedaan.

      Samengevat: je hebt een vaste relatie. Plus, je hebt een minnares die iets in je los maakt, wat geen andere vrouw (tot nu toe) heeft losgemaakt.

      Maar je merkt dat het tegenwoordig minder spannend/prettig is met je minnares.

      Klopt allemaal?

      Je zei:

      “Ik ben benieuwd waar dit eindigt, want ik ga hier aan onder door.”

      JIJ hebt veel invloed op hoe het gaat eindigen. Het klinkt alsof je je passief laat meevoeren op een zee.

      2 Vragen die aan jezelf mag stellen:

      1. Weegt het plezier dat ik heb met mijn (geheime) minnares heb wel op tegen al die pijn en stress dat het oplevert?

      2. Ben je bereid om te kiezen voor je LAT-relatie of de minnares? Zo ja, welke vrouw?

      Kies je voor je minnares, dan mag je je serieus afvragen of je wel bij je huidige vaste vriendin moet blijven. Je betrekt haar in jouw dilemma en de diverse drama’s die dat hoogstwaarschijnlijk oplevert. Dat heeft ze niet verdient, toch?

      Kies je voor je vaste vriendin, ook dan is het belangrijk om de minnares los te laten. Je minnares heeft een emotioneel instabiele man en een kindje van 4; kwetsbaar. De potentiële drama’s zijn gigantisch, dat durf ik je te beloven.

      Dus Cor, de problemen die in het verleden zijn geweest zijn slechts een voorproefje van wat er nog kan komen. Ik raad je aan om vooral de knoop door te hakken en eenduidig ergens voor te gaan. (Ik hoop dat je voor je LAT-relatie kiest. Uiteraard ben je vrij om zelf keuzes te maken in je leven, en de gevolgen van deze keuzes te dragen.)

      Veel sterkte!

  • Dag Victor,

    Ik heb al eerder geschreven op deze website (topic seksrelatie aangaan). Ik ben nu een stuk verder in de tijd en heb open kaart met mijn vriend gespeeld en gezegd dat ik nog contact heb met die man. Ik heb hem verteld dat ik geen leven zonder lul wil (plat gezegd). Dat hij dit maar moet begrijpen, zeker gezien zijn eigen geschiedenis van frustratie omdat zijn vrouw niet gek op seks was en hij het daarom elders zocht. Ik heb veel gelezen op bijvoorbeeld het viva forum minnaar topic. Ik dacht zelf daar heb ik geen zin in. Om alleen mijn plezier uit het stiekeme te halen. Het heeft een bepaalde triestheid om te denken dat het stiekem neuken (ook al is het spannend) werkelijk veel plezier geeft. Je bent constant aan het draaien. Ik weet nog wel dat ik dacht zitten hier twee mensen in de buitenlucht ongelukkig te zijn omdat ze thuis het niet kunne halen. Wat een armoe. Ik ben hoog opgeleid, heb een mooi lichaam en een lief knap gezicht. Ik denk nu ten aanzien van mijn vriend je accepteert het dat ik mijn plezier elders zoek omdat het bij jou niet lukt. Mocht hij dit niet trekken dan ga ik weg. Ik ben begin dertig. Ik kan nog prachtige relaties aangaan met leuke kerels en anders niet.

    Wat betreft die andere man. Daar heb ik nog zeker gevoel voor maar ik vind hem een lafbek. Hij verlegt zijn routes om mij te zien. Gaat naar dezelfde plekken om mij tegen te komen. Mijn vriend kwam hier laatst ook al mee waardoor mijn vermoedens werden bevestigd. Die man vroeg mij mee naar het buitenland. Daarna hoorde ik weken niks van hem en volgde wat smoesjes over de stilte. Hij ziet mijn vriend als de complicerende factor. Was anders een relatie aangegaan. Waarop ik denk: wat verwacht je dan, als je op een bezette vrouw afstapt wordt het gewoon gecompliceerd. Daarnaast gaat hij er totaal aan voorbij dat hij zelf in een relatie zit. Ik zit een stuk beter in mijn vel. Dat scheelt een hoop.

    1. Dag Suus, bedankt voor de uitgebreide update!

      Niet dat dit altijd verstandig is of goed uitpakt, maar in dit geval: wat goed dat je open kaart hebt gespeeld met je vriend. Bovenal, je bent eerlijk geweest over je behoeften.

      Hoe pakte hij dit op? Dat is het enige wat ik mis in je verhaal; de reactie van je vriend.

      Wat betreft die andere man. Het is geen goed teken dat hij weken niets van zich laat horen. En dat hij bijvoorbeeld jouw vriend als complicerende factor beschouwd. Nee, hij heeft het gevoelsmatig niet op een rijtje en het lijkt alsof hij dat op anderen probeert af te schuiven.

      Gelukkig voel je je beter in zijn algemeenheid. Ga zo door 😀

      1. Mijn vriend pakte het heel goed op. Hij zei dat hij vroeger precies hetzelfde deed in zijn vorige relatie. Tot nu toe lijkt het eerlijk zijn goed uit te pakken. Al ben ik bang dat hij misschien straks opeens in emotie schiet. Hij is niet zo blij met de keuze voor die andere man al begrijpt hij wel dat ik liever seks heb met iemand waar ik gevoel voor heb. Mijn vriend is bang dat die man een kind wil gezien wat hij destijds tegen mij heeft gezegd. Die angst is nog niet zo vreemd nu die man ook al hardop fantaseerde over hoe een kind van ons zou zijn nadat wij seks hadden.

        De weken stilte en gedoe ben ik ook debet aan omdat ik qua gevoelens alle kanten opvlieg. Ik voel me geweldig seksueel aangetrokken tot die man en seksueel is het ook precies zoals ik het wilde. Alleen af en toe blijf ik hangen in het gevoel van verliefdheid dat er eerder tussen ons was en ben ik verdrietig om wat er niet is of wat er kan zijn. Misschien eerder boos omdat ik het gevoel krijg dat hij het probeert te ontkennen. Dat we elkaar geil vinden dat is duidelijk. Waarom gewoon niet zeggen we vinden elkaar onwijs leuk. Sta toe dat je verliefd bent, Doe er niet te veel mee. Ik geloof er gewoon in dat het je overkomt dat je gevoelens hebt voor anderen ook al zit je in een relatie. En vind het ook raar dat mensen zeggen dat het altijd betekent dat je te kort komt in je eigen relatie.

        Ik kan soms te dichtbij komen. Ik ben ook nog eens erg direct en communiceer soms wat niet vrouwelijk. Ik weet dan al dat ik niks ga horen. Ik accepteer dat ook wel. Als de frequentie van elkaar zien niet te hoog ligt werkt het wel. Ik kan me voorstellen dat er anderen denken zoek een ander maar dat wil ik nog niet.

    2. Wat mooi dat hij het goed oppakt Suus!

      Mijn vriend is bang dat die man een kind wil gezien wat hij destijds tegen mij heeft gezegd.

      Een begrijpelijke angst. Ik hoop dat jullie goed met elkaar blijven praten.

      Die angst is nog niet zo vreemd nu die man ook al hardop fantaseerde over hoe een kind van ons zou zijn nadat wij seks hadden.

      Het mag de vraag zijn of het wel verstandig is om met een man te vrijen die vermoedelijk een kind van je wil. Het is dan meer dan een seksuele behoefte. En er is daarmee een grotere kans op problemen en drama’s.

      En vind het ook raar dat mensen zeggen dat het altijd betekent dat je te kort komt in je eigen relatie.

      Dat is inderdaad een vooroordeel. Vooral niets aantrekken over wat anderen (onterecht) denken/menen. Zorg voor een goede band met je partner, dat is het belangrijkste!

      Als de frequentie van elkaar zien niet te hoog ligt werkt het wel. Ik kan me voorstellen dat er anderen denken zoek een ander maar dat wil ik nog niet.

      Misschien is dit een prima situatie en blijf je bij je huidige partner. Wie weet gaat het op een gegeven moment veel beter met hem en komt zijn seksuele energie weer terug. Juist als er geen druk meer is kunnen de natuurlijke processen weer opkomen…

    3. Zegt jouw vriend dit niet gewoon om de andere man er slecht uit te laten zien? Als een naloper? Dat vindt niemand leuk. Als jullie in dezelfde stad of dorp wonen komen jullie elkaar natuurlijk tegen. Wat voor routes? Jullie daten toch niet op een snelweg? Ik vind de term lafbek ook misplaatst: in wat is de ander laf? Meenemen naar het buitenland? Hoe lang zit hij al in een relatie én Hoe lang zit jij er al in? Kinderen in het spel? etcetc. Vind het een onsamenhangend geheel om er een oordeel aan te hangen of advies te geven. Je krijgt ook geen kritische vragen

  • Dag Wolkje,

    Het is een verhaal van mijn kant. Dat is altijd subjectief. De waarheid zal ergens in het midden liggen. Ik kwam hier niet voor kritische vragen, een oordeel of advies. Ik wilde vertellen dat het eerlijk zijn over vreemdgaan niet perse verkeerd hoeft uit te pakken. Dat is het.

  • Zelf had ik een relatie van 15 jaar waarvan ik en mijn familie altijd dachten dat mijn vriend, nu ex, nooit zou vreemdgaan. Hij was eerder een verlegen type.

    Toen ik vermoedens kreeg verklaarde iedereen me al die tijd voor gek! Uiteindelijk had ik wel gelijk en dat geeft nu enorm veel moeite om mensen te vertrouwen. Voorheen had ik ook gelijk en voelde ik t ook goed aan. Mijn ex was thuis de laatste jaren depressief en zat alleen maar te gamen. Hij was ziek geworden, ik moest regelmatig ambulances bellen en zijn libido ging flink achteruit. Dit was niet goed voor onze relatie en dan pakte hij me vast en zei dat hij bang was dat ik vreemd zou gaan. Ik kreeg best regelmatig aanbiedingen en hij stelde me ook teleur maar ik deed niets. Hij was degene die wel vreemd ging! En nu vertrouw ik bijna geen man meer.

    Ook valt het me op dat ik zoveel aanbiedingen krijg van getrouwde mannen, echt verschrikkelijk! Geen idee of ik ooit nog vertrouwen krijg. Mijn ex probeert nog steeds contact met me te krijgen maar ik wil hem nooit meer zien.

    1. Camilla, na zo’n langdurige relatie, inclusief problemen, kan het zeer zwaar vallen dat je (nu ex) partner vreemd is gegaan. Dat je nu moeite hebt om opnieuw vertrouwen te hebben in een man is begrijpelijk.

      Dat je geregeld ‘aanbiedingen’ krijgt van getrouwde mannen zegt op zich weinig. Genoeg huwelijken staan op springen of zijn vanaf het begint niet stevig en in balans. In andere huwelijken blijft de man wel trouw, die benaderen jou niet met ‘aanbiedingen’.

      Hoe dan ook, vertrouwen hebben in iemand vraagt kwetsbaarheid. Je kunt niet uitsluiten dat je ooit teleurgesteld of gekwetst wordt. Je neemt dus hoe dan ook een risico als je je weer wilt openstellen voor een man.

      Je bent echter niet verplicht om dat risico te nemen. Je kunt zonder vaste partner door het leven gaan en veel geluk ervaren.

      Hoe dan ook, gun jezelf rust om bij te komen. Je hebt veel achter de rug, nu is het tijd voor jou.

      Veel sterkte Camilla!

  • Hij had mij gespot op een bijeenkomst. Ook al eerder via Facebook. Maar eigenlijk was hij op de middelbare school al verliefd op me. Hij nam contact met me op. We ondernamen dingen. De spanning vonkte over en weer maar er gebeurde niets. Totdat hij me graag wilde kussen. Hij vroeg het heel netjes. Ik liet het toe. We werden verliefd. Stukje bij beetje groeide het. Steeds heftiger. Steeds intenser. Appten dag en nacht. We waren smoorverliefd. Smoor!

    Hij is getrouwd. Ik ben getrouwd (20 jaar).
    In de tussentijd gebeurde er in mijn huwelijk iets wat bij mij iets deed knappen. Noem het de druppel die de emmer deed overlopen. Mijn gevoel voor mijn man is tot minus 1000 gezakt. Door veel negatieve dingen die in ons huwelijk en daarvoor al gebeurd waren (karakter-technisch).
    Mijn zoon kan mijn man niet meer luchten of zien. Wil mij gelukkig zien. Vraagt iedere dag of ik wegga: voor mijn eigen geluk.

    Ik was boos, teleurgesteld, verdrietig op mijn man. Maar door de fijne momenten met die ander kon ik het handelen. In de tussentijd naar een psycholoog gegaan om orde in de chaos te scheppen. Wat moet ik. Wat wil ik.

    En toen kwam het bericht dat die ander even geen contact meer met mij wilde. Het gevoel om bij mijn man weg te gaan schoot ineens omhoog. Dat vond ik vreemd.
    De sfeer thuis is slecht. We gedogen elkaar. Hij probeert. En probeert. Maar het is niet goed genoeg meer voor me.

    Het is 2ledig: mijn verdriet om die ander. En mijn ogen w.b. mijn man zijn open gegaan.
    Versterkt het een het ander? Ik kan het eigenlijk moeilijk uit elkaar zien.

    En nu? Weggaan. Of blijven en het weer proberen in mijn huwelijk (eigenlijk tegen beter weten in). Maar ik ben geen quitter. Ben een sterke vrouw en een doorzetter. Maar is dat nu nog goed genoeg?

    Ik vind het heel moeilijk om een knoop door te hakken. Weet wat ik nu heb, maar niet wat ik tegemoet ga. Alleen wil ik niet blijven. Ik weet het even helemaal niet meer.

    1. Alida, goed dat je je verhaal hebt gedaan hier.

      En nu? Weggaan. Of blijven en het weer proberen in mijn huwelijk (eigenlijk tegen beter weten in). Maar ik ben geen quitter. Ben een sterke vrouw en een doorzetter. Maar is dat nu nog goed genoeg?

      Wanneer je een punt zet achter je huwelijk ben je nog steeds een sterke vrouw en een doorzetter.

      Het idee dat als je iets stop zet in je leven, ongeacht wat, maakt je dat niet plots een ander mens.

      Je hebt de vrijheid om te stoppen met het huwelijk Alida! Voel je niet verplicht om eindeloos door te bijten.

      Of je werkelijk moet scheiden kan ik je niet zeggen. Ik ken de details niet en daarbij is het helemaal aan jou; jouw beslissing.

      Ik vind het heel moeilijk om een knoop door te hakken.

      Natuurlijk! Dat is het in de meeste gevallen. Zelfs al ben je zeker over het besluit, het is vaak nog steeds moeilijk om dat besluit uit te voeren.

      De knoop doorhakken staat min of meer los van de vraag waarom je dat besluit.

      Weet wat ik nu heb, maar niet wat ik tegemoet ga.

      Ook als je besluit om het huwelijk voort te zetten, weet je niet wat je tegemoet gaat. Niemand weet dat.

      Een relatie of huwelijk suggereert zekerheid. Dat is een illusie.

      Alleen wil ik niet blijven.

      Wat bedoel je daarmee?

      Ik weet het even helemaal niet meer.

      Waarschijnlijk stel je jezelf teveel vragen. Daarbij erken je onvoldoende de onzekerheid van het bestaan. Zowel als getrouwde vrouw als single vrouw.

      Leg de focus meer op goed voor jezelf zorgen (en je zoon). Je hoeft voorlopig geen knoop door te hakken. Zo zet je jezelf minder onder druk en komen de antwoorden eerder vanzelf bij je naar boven.

      Veel sterkte Alida!

      1. Dank je wel voor de verhelderende antwoorden. Ik ga hier mee aan de slag. Gevoels- en verstandmatig. Je hield me een goede spiegel voor: daar heb ik veel behoefte aan.

        Ook ga ik proberen niet te veel vragen te stellen in mijn hoofd. Zo blijf ik inderdaad te veel hangen in mijn eigen kringetje.

        Met ‘alleen wil ik niet blijven’ doelde ik eigenlijk op het feit dat ik een single bestaan niet ambieer. Maar ik ga er van uit dat dat ook niet hoeft (en gaat) te gebeuren. Ik sta open voor nieuwe mensen, dus dat zal wel loslopen.

        Op dit moment maak ik mezelf in mijn eigen huwelijk ook eenzaam. Ik heb even echt geen behoefte aan mijn man. Heb dat ook aangegeven, hoe kwetsend dat ook is.

        Ik doe en deed veel dingen al alleen, omdat hij veel weg is (hobby/werk) of geen zin heeft om mee te gaan dus dat ben ik al gewend. Hij heeft daar ook geen moeite mee. Ik heb me voorgenomen mijn vriendenkring wat meer uit te breiden. Nieuwe mensen te ontmoeten waar ik leuke dingen mee kan ondernemen. Want altijd alleen is ook heel saai, en soms zelfs verdrietig. Al doe ik dat mezelf dus nu soms zelf aan.

        Het enige waar ik wel bang voor ben (en op zich is dat een positief teken – dat biedt perspectief) is dat ik mijn man gevoelsmatig geen kans meer kan/wil geven. Hier ben ik dus bang voor. Ik zie wel dat hij veel probeert, maar het is (even) niet meer goed genoeg voor mij. Ik kap het allemaal af. Vind het even niet meer interessant.

        Ik denk dat het op den duur wel handig is om relatietherapie een kans te geven. Pas dán kan ik echt zeggen of het voorbij is of niet.

        1. Graag gedaan Alida!

          Ik denk dat het op den duur wel handig is om relatietherapie een kans te geven. Pas dán kan ik echt zeggen of het voorbij is of niet.

          Mooi, dat klinkt als duidelijkheid Alida.

          Hopelijk doe je een update over een tijd. Ik wens je heel veel succes en sterkte toe.

          1. We zijn nu ruim 2 maanden verder en wát is er veel gebeurd!
            Begin februari samen met mijn man naar een relatietherapeute geweest. Toen ik daar buiten kwam raakte ik in paniek en dacht ‘nee dit is niet wat ik wil’. Ze wilde alleen maar aan praktische punten werken en alles positief omdraaien. Dát kon ik niet nog eens aan.
            Toen heb ik een afspraak met een andere therapeute gemaakt waar ik eerst alleen heen wilde om mijn volledige verhaal te kunnen doen. Na een uurtje keek de mevrouw me aan en vroeg ‘waarom ben jij eigenlijk hier? Jij weet heel goed wat je wilt. Ik heb zelden iemand voor mijn neus gehad wiens gevoel en verstand zo op 1 lijn zitten’. Bij thuiskomst mijn verhaal gedaan en samen besloten dat hier niets goeds meer uit zou komen.
            We zijn de scheiding in gang gaan zetten en kunnen alles in redelijk goed overleg doen. De sfeer thuis is lang niet zo ‘goed’ geweest. Onze zoon is ook helemaal opgelucht en blij dat we uit elkaar gaan.
            Gesprekken met mensen die dichtbij staan vallen over het algemeen goed uit en er komt steun uit onverwachte hoek.

            Mijn minnaar heeft laatst een kort berichtje gestuurd dat hij dagelijks veel aan me moet denken. Hij wilde met me afspreken op een onmogelijke plek/tijd dus ik heb die boot afgehouden. Aangegeven dat ik heel graag op een beter moment uitgebreid met hem wil spreken. Ik moet dit afsluiten. Ja, ik voel nog veel voor hem. HEEL VEEL! Zolang hij bij zijn gezin blijft, blijf ik van hem af. Dit ga ik mezelf niet weer aan doen. Ik heb geappt dat ik een keuze voor mezelf gemaakt heb. En dat ik niet verwacht dat hij die keuze ook gaat maken (maar voor hem hoop dat hij geen spijt gaat krijgen). Géén keuze maken is ook een keuze maken.

            Ik focus me nu op mijn zoon, de scheiding, verkoop/aankoop huis, mijn werk. En ik geniet van alle lieve mensen om me heen. Er gaan zoveel deuren open!!!

            Op naar betere tijden!

            1. Alida, wat goed dat je inderdaad naar een relatietherapeute bent gegaan. En toen dat niet aansloot op jouw wensen, dat je alsnog naar een ander bent gegaan. Nu heb je de knoop kunnen doorhakken!

              Soms betekent een relatiebreuk of scheiding een bevrijding van worstelen, frustraties en (extra) verdriet!

              Ik wens jullie veel sterkte en veel succes! En naast opluchting, mag er ook ruimte zijn voor verdriet. Het hoort er ook wel eens bij.

              Op naar betere tijden 😀

              1. Nou daar ben ik weer. Het gaat goed met me. Ik heb weer overzicht. Er is veel gebeurd. De scheiding is doorgezet (alles ligt bij de rechtbank), het huis staat bijna te koop, de sfeer thuis is acceptabel (we wonen nog samen), ik ben opgelucht dat de knoop is doorgehakt en: ik heb een heel goed gesprek met minnaar gehad! Na bijna een half jaar geen contact heb ik gevraagd om dat gesprek. En wat blijkt: hij zit er helemaal doorheen. Thuis was de bom gebarsten en hij, noch zijn vrouw weten wat ze moeten doen. Hij zit volledig met zichzelf in de knoei (mega midlife crisis) en gaat naar therapie. Na dit gesprek hebben we weer wat app-contact gehad en wat blijkt: hij is jaloers dat ik aan het daten ben. Dat ik intiem met iemand anders ben. En toen ik hem via de app nog wat therapeutisch advies had gegeven werd het weer stil. Laat hem eerst maar eens heel goed aan zichzelf werken. Hij heeft nog een lange weg te gaan. Dan pas weet hij wat hij echt wil; welke keuze hij gaat maken. Dit kan nog heel lang gaan duren en die tijd gun ik hem. Ik ga er van uit dat hij kiest thuis te blijven.
                Ik geniet van mijn nieuwe leven. Leer leuke nieuwe mannen kennen. Ik neem mijn verantwoordelijkheden en zie de toekomst zonnig tegemoet. Met of zonder deze minnaar. Af en toe doet het nog behoorlijk veel pijn en stoppen de tranen niet. Maar ik kom er wel.
                Je advies aan Anne (hieronder) neem ik mee, en het klopt helemaal:
                “Advies: blijf bij jezelf en trek een grens. Als hij jou op termijn echt wil mag hij zijn leven eerst op orde krijgen. Accepteer niet minder, hij mag zijn verantwoordelijkheid nemen over zijn leven.”
                Bedankt!

  • Ik ben een kerel van 37, 8 jaar getrouwd en 2 kinderen. Met mijn vrouw hebben we een moeilijke tijd achter de rug. In onze hele relatie is seks altijd wel een issue geweest. Soms met pozen van enkele maanden en de laatste paar jaar is er eigenlijk niks gebeurd. Laatste keer dat we echt seks hadden was dat onze zoon ontstond die inmiddels naar de peuterspeelzaal gaat. Anyway: we zijn vorig jaar tijdelijk uit elkaar geweest door de spanningen, therapie bezocht en nu na lang wikken en wegen begint er op intiem gebied wat te ontstaan. Allemaal heel klein en minimaal maar begin is er.

    Nu ben ik in contact gekomen met een dame die ik nog kende van de periode vóór mijn vrouw. (Ca 15jr terug) Ik heb daar ooit een wilde nacht mee gehad. Ze is inmiddels ook getrouwd, 2 kinderen. Van kletsen en kletsen via app is dat gegaan naar en voorstel van haar uit om eenmalig een spannend contact te maken. Komend weekend is haar man in buitenland en kinderen te logeren… dus ze nodigde me uit! Ze heeft behoefte aan gewoon en kick en wil 1x intiem zijn met me. Ik merk dat ik nu een knokpartij heb met engeltje en duiveltjes want de drang tot gewoon en heerlijke vrijpartij is zoo groot na al die jaren maar ik mijn vrouw ook niet besodemieteren. Zij wil verder niks met me, wil haar man zeker niet kwijt en woont ver weg dus dat is een voordeel. Ga ik in op deze lokroep of kies ik de veilige seksloze weg?

    1. Martin, wat goed dat jullie samen therapie nemen en jullie best doen! Hopelijk zetten de kleine ontwikkelingen op intiem gebied zich verder voort.

      Dat je nu je erg verleid voelt om met die andere vrouw af te spreken is begrijpelijk. Je verlangt naar een kick die je niet in je eigen relatie krijgt. En als deze komt, dan kan dat nog een tijd duren. (Ik ken de details niet van jullie situatie, dus ik kan daar niets over zeggen.)

      Ga ik in op deze lokroep of kies ik de veilige seksloze weg?

      Ik ga je niet zeggen welke keuze je moet maken. Je mag 100% verantwoordelijkheid nemen voor wat je wel of niet doet. Er zijn mensen die zeggen dat je nu met een ander mag vrijen. Anderen vinden weer dat je eerst moet scheiden. En dan zijn er nog mensen die … vul maar in.

      Wat is jouw mening? Het is jouw huwelijk, jouw leven. En heb je ook nagedacht over het emotionele aspect van vreemdgaan?

      Dus, ik raad je aan om het artikel te lezen dat ik heb geschreven (hierboven). Sowieso kleven er vervelende risico’s aan het vreemdgaan. Niet voor niets adviseer ik mensen om niet vreemd te gaan. Het gaat geregeld helemaal mis en het kan erg kwetsend zijn voor de partner.

      Zijn er uitzonderingen? Ja, net zoals met wel meer zaken in het leven. Ongeacht je keuze, hoop ik dat je er goed over nadenkt. Veel succes Martin!

      1. Dag Victor,

        Bedankt voor je reactie. Ik heb een week lang rond gelopen met het idee haar te ontmoeten met al het bijbehorende vuurwerk. Toch, als je naar de gezichten van je vrouw en kinderen kijkt- nee ik kan het niet maken. De rest van mijn relatie zal ik met een geheim rond moeten lopen. Ooit breekt dat op, het knagende gevoel zal blijven. Ik heb de betreffende dame geappt dat ik niet kom, dat ik me er niet goed bij voel. Om verdere reactie te voorkomen heb ik al het mogelijke contact geblokkeerd. Ik voel me trots dat ik dit gedaan heb. Als het aan ons gelegen had, hadden we heftige sex gehad en waren dus beiden vreemd gegaan. Ik heb nee gezegd en zij niet. Mijn relatie is voor mij blijkbaar sterker dan voor haar en voor mijn ego voelt dit goed. Ik hou van mijn vrouw en ben stapel op mijn kinderen. Opzettelijk vreemdgaan past daar niet bij, ik zou mezelf dat nooit vergeven. Als vader vind ik dat ik verantwoordelijkheid hoor te hebben en niet mijn pik achterna moet lopen.

  • Ik ontmoete hem online. Hij sprak me aan. Getrouwd, huwelijk in een sleur, weinig liefde, je herkent deze ‘praatjesmakers’ wel. Ik destijds nog niet. Net gescheiden en nieuw in datingland. Een paar teleurstellingen achter de rug. Hij bleef me berichten en op de één of andere manier raakte hij me. Het leek of zijn huwelijk op een eind liep. We ontmoeten elkaar en door het over en weer contact kwamen er langzaam gevoelens los bij me. Ik ging me gaande weg wel afvragen waarom hij bij zijn vrouw bleef als ik dan alles in zijn leven was.

    Achteraf weet ik waarom. Hij en zijn vrouw hadden een kinderwens. Hij begin 50, zij achter in de 30. Omdat ik zelf mijn scheiding nog aan het verwerken was heb ik de signalen niet gezien. Om een verhaal kort te maken. Ik kwam erachter toen hij betrapt werd door zijn vrouw al bellende met mij. Zijn dochter was toen net een jaar oud. Ik had ondertussen mijn hart verloren aan hem en geloofde hem dat zijn huwelijk nu echt over was. Ik kreeg zelfs een band met zijn kind want hij vond het belangrijk dat ik haar leerde kennen. Maar toen begon hij ook weer te draaien. Dat hij van zijn dochtertje was gaan houden maar dat hij daar ook een weg in zou vinden.

    Nu is zijn dochter drie. Hij is voor de zoveelste keer betrapt zijn vrouw maar ze vergeeft hem. Ik heb mailcontact met haar gehad en zij gaf me te verstaan dat ik iets in mijn hoofd gecreëerd had wat ver van de realiteit stond. Ze gaf toe dat hij ontzettend kon liegen maar ik beter had moeten weten omdat hij na de eerste ontdekking toch bij haar bleef. Na deze mailwisseling met zijn vrouw nam hij weer contact met me op. Dat het absoluut geen liefde was tussen haar en hem en dat als hij geen dochter had gehad hij de knoop doorgehakt had maar …dat hij me in zijn leven wilde houden en de toekomst misschien toch ooit voor ons open lag.

    Ik weet wat er nu gezegd gaat worden. Ik ben naïef en wil het niet zien. Nee. Al wat ik wil is dat hij eerlijk is naar mij toe. Dat hij zegt dat hij van zijn vrouw houdt en met haar verder wil. Ik voer gesprekken met hem. Keer op keer duw ik hem zijn huwelijk weer in. Zeg dat een kind nooit een huwelijk kan redden dus dat er meer moet zijn. Ik moet gaan opgeven en hem laten gaan. Ook al heeft hij mijn hart en doet het me pijn. Ik krijg de waarheid niet uit hem terwijl hij wel zijn leven thuis voortleeft en liegt tegenover haar maar ook tegen mij.

    Waarom doen sommige mannen dit? Het is niet alleen de sex waarover het gaat bij hem. Hij wil me niet kwijt maar geeft me ook de innerlijke rust niet die ook ik verdien. Ik ben nooit bewust bezig geweest hem van haar af te nemen. Dit verhaal is de andere kant van het vreemdgaan. Dat je soms jezelf verliest in iemand die het absoluut niet waard is.

    1. Wat een stevig verhaal Gerry! (Bedankt voor het reageren.)

      Je bent je bewust geworden wat er werkelijk speelt. En je ziet in dat je na de scheiding meer vatbaar was voor hem. Het was weer nieuw, je had je weer opengesteld. Menselijk!

      Al wat ik wil is dat hij eerlijk is naar mij toe.

      Hij is niet eerlijk geweest. Niet naar jou, niet naar zijn vrouw.

      Natuurlijk mag je het willen, maar vrijwel zeker krijg je niet wat je wil. Ik lees in je reactie dat je dat gelukkig ook begint in te zien.

      Dat hij zegt dat hij van zijn vrouw houdt en met haar verder wil. Ik voer gesprekken met hem. Keer op keer duw ik hem zijn huwelijk weer in.

      Dat is niet aan jou, maar aan hem. Je kunt hem niet dwingen om eerlijk te zijn tegen jou, je kunt hem niet dwingen om weer naar zijn vrouw te gaan. En je kunt hem zeker niet dwingen om jou los te laten zodat hij je met rust laat.

      Ik moet gaan opgeven en hem laten gaan.

      Hem loslaten is voor jezelf kiezen. Een overwinning…

      Ook al heeft hij mijn hart en doet het me pijn.

      Je kunt ook van iemand houden zonder bij/met hem te zijn. Liefde kent geen afstand.

      Waarom doen sommige mannen dit?

      Mensen zijn niet eerlijk tegenover zichzelf. Laat staan eerlijk tegen anderen. Niet dat ze voortdurend liegen, maar 100% eerlijkheid is vaak een illusie.

      De ene mens heeft het meer op een rijtje tussen de oren dan de andere. De man waarover jij spreekt heeft het zeker niet op een rijtje. En vermoedelijk is dat niet een serieus probleem voor hem; hij geniet ook van andere contacten buiten zijn huwelijk. En zijn vrouw vergeeft het hem telkens opnieuw.

      Hij wil me niet kwijt

      Hij heeft je niet, je bent niet zijn bezit. Je bent vrij Gerry, helemaal vrij 🙂

      maar geeft me ook de innerlijke rust niet die ook ik verdien.

      In eerste plaats is die innerlijke rust aan jou om jezelf te geven. Verstandige partnerkeuze speelt een belangrijke rol…

      Gerry, heel erg bedankt dat je je verhaal hebt gedeeld. Ik hoop dat je de knoop doorhakt, jezelf bevrijdt van deze man en op termijn als single vrouw en weer op reis gaat in datingland. 😀

  • Degene die vreemd gaat en betrapt wordt verbreekt vaak de relatie. Anders moeten ze in de omgeving face to face opbiechten. Zo komt hij/zij er elke keer mee weg. Mag je je ervaringen met die persoon delen op social media? Dwz vertellen wat mij is overkomen.

  • Help! Mijn ‘affaire man’ blijft terugkomen ondanks dat zijn huwelijk op losse schroeven staat. Ik was niet zijn enige vriendin, zij weet van zijn ontrouw. Hij blijft aangeven ‘hoe speciaal ik ben’ en dat hij zoveel voor me voelt en zichzelf ook niet meer begrijpt. Gek genoeg, dat maakt me ook zo onzeker, we hebben geen fysieke relatie. Mensen die van ons weten zeggen dat we bij elkaar horen, dat spat er aan alle kanten van af. Wat is goed om te doen? Contact helemasl verbreken?

  • Anne, wat een moeilijke situatie!

    Hij geeft aan dat hij zichzelf ook niet meer begrijpt… En dat prikkelt jouw onzekerheid. Want wat gaat er gebeuren? Hij maakt zich onvoorspelbaar.

    Om je zekerheid terug te vinden is het noodzakelijk dat je je eigen plan bedenkt en daaraan houdt. Laat het niet volledig van hem afhangen. Stel je meer onafhankelijk op.

    Je mag voor jezelf bijvoorbeeld bepalen dat je een man aantrekt die zijn persoonlijke leven voldoende op orde heeft.

    Hij zit nog in een huwelijk. Hij heeft meerdere vriendinnen (of hield er meerdere vriendinnen op na). Zijn huwelijkspartner is er waarschijnlijk niet blij mee, zijn huwelijk staat immers op losse schroeven.

    Hij heeft zijn persoonlijke leven (nog niet) voldoende op orde. Toch?

    Advies: blijf bij jezelf en trek een grens. Als hij jou op termijn echt wil mag hij zijn leven eerst op orde krijgen. Accepteer niet minder, hij mag zijn verantwoordelijkheid nemen over zijn leven.

    Moet je dus het contact verbreken? Ik weet niet op welke manier je met hem omgaat. Vraag jezelf af of de huidige manier van omgaan hem wel genoeg prikkelt om zijn zaken op orde te krijgen. En of de huidige omgang jou niet uit je balans haalt waardoor je minder uit het leven haalt…

  • Ga niet vreemd zeker niet als je de ware heb gevonden. Na weken maanden krijg je spijt, geloof me, uit ervaring zeg ik dit. Het is uit geweest en daarna praatte ik met een meisje met wie ik vreemdging. Ik wou me ex terug maar ze was erachter gekomen. Als ik nooit was vreemdgegaan was het nog goedgekomen.. Dus aub doe het niet bij de persoon waarvan je zoveel van houd.

  • Niet helemaal eerlijk..

    Momenteel zit ik in een lastige situatie, Ik en mijn vriendin (24 jaar en 6 jaar relatie) zijn allebei vaker vreemd gegaan tijdens onze studententijd. Een aantal maanden geleden kwam ik er achter dat mijn vriendin een jaar geleden vreemd was gegaan en dat heeft ze gedwongen toegegeven ( hierbij heb ik in berichten gelezen dat ze het niet zou hebben verteld als ze niet was betrapt door een goede vriend van mij). Ik zelf heb ook toegegeven dat ik vreemd ben gegaan maar ben niet helemaal eerlijk geweest over de situatie, met als reden dat ik bang ben dat onze relatie over zal gaan als ik alle details op tafel gooi.

    Mijn vraag is wat ik het beste kan doen? Zelf heb ik meerdere gedachtes:
    1. Ik laat het hierbij met de gedachte dat we jong zijn geweest en hebben ons niet netjes gedragen maar kunnen wel verder omdat we toch van elkaar houden, (hierbij weet ik in mijn achterhoofd dat ik niet helemaal eerlijk ben geweest en dit de rest van mijn leven bij me moet dragen. maar ze zeggen dat de tijd dood.
    2. Ik vertel alle details met de kans dat het uit gaat, beide alles kwijt zijn en ik mezelf en haar een hoop verdriet aan doe.
    3. Ik vertel alle details, en hoop dat mijn vriendin me vergeeft en dat we samen eerlijk verder kunnen, hierbij is wel de kans dat de relatie wordt verbroken.

    We hebben beide aangegeven om voor onze relatie te vechten en dat dit de laatste kans is voor ons. beiden beseffen we ook dat vreemdgaan het slechtste is wat er is en dat je er eeuwig spijt van hebt. vreemd genoeg hebben we beiden nog het vertrouwen dat het goed komt en dat het niet meer fout gaat in de toekomst. Ik raad aan om het nooit te doen, het is het allemaal niet waard!!

    1. Beste Anoniem,

      Bedankt voor je reactie. Veel mensen herkennen zich in jouw situatie (en in die van haar)!

      Je omschrijft een driesprong-weg en je vraagt je af welke ‘het beste’ is. Punt is dat daar geen antwoord op te geven is. Wat uiteindelijk het beste is, merk je pas achteraf.

      Kun je leven met het verzwijgen van details, met het bewaren van een geheim? Zo ja, dan is het beter om details voor jezelf te houden; keuze 1. Misschien vind je ook kracht in het feit dat zij haar vreemdgaan-actie van een jaar geleden ook niet zou hebben verteld. Zij zou wellicht hetzelfde gedaan in jouw positie…

      Het belangrijkste is dat jullie beide voor de relatie willen vechten!

      Overweging: samen bespreken wat de achterliggende behoefte is van het vreemdgaan. Misschien vinden jullie op dat vlak ook een overeenkomst, dat kan juist de verbinding vergroten. En het helpt om die behoefte, zonder vreemdgaan, toch te bevredigen. Of op zijn minst, elkaar steunen om er mee om te
      leren gaan.

      Wees elkaars bondsgenoot…

      Veel sterkte en succes!

  • Wat ik me af vraag mijn man is weg gegaan voor een andere vrouw, want gras is daar groener aan de overkant. Maar we zijn nooit gestopt met de sex. We zijn nu bijna jaar uit elkaar en bijna gescheiden, maar snap eigenlijk niet waarom hij nu daar na toe is gegaan. Het kan toch helemaal geen liefde zijn als hij nog steeds met me in bed duik

    1. Dan vraag ik mij toch af of je nog iets van eigenwaarde hebt. Waarom ga je nog naar bed met iemand die jou verliet voor iemand anders??? Je laat hem van 2 walletjes eten. Voor hem is het de ideale situatie, maar voor jou???? Komaan, als je een beetje zelfrespect hebt, schop je hem buiten en zoek je iemand die het goed met jou meent. Dat hij maar sext met zijn vriendin.

    2. Beste ‘Ikke’,

      Seksuele lust kan volledig losstaan van het verlangen naar een relatie of huwelijk. Hij ervaart dus nog wel de lust naar jou, maar heeft liever een relatie met een ander.

      Misschien dat er ook nog liefde is, maar dat is onvoldoende om een relatie of huwelijk te laten slagen. Er zijn tal aan praktische zaken die ook mee moeten werken.

      Ik raad je aan om de seks met hem af te bouwen en je aandacht te richten op je eigen leven en eventueel een nieuwe partner. Blijf niet vastzitten!

  • Hallo

    Ik en mijn vriendin zijn na een relatie van 4 jaar uit elkaar gegaan. De reden: ik heb dingen verzwegen voor haar, contact messenger en app met 1 gezamenlijke vriendin en een vrouw die ik eigenlijk helemaal niet ken. Dit alles is niet tot lichamelijk contact gekomen. Dat was mijn intentie ook helemaal niet. Ik heb geprobeerd het af te kappen maar kwam er niet meer van af, daarna zijn ze naar mijn vriendin gegaan en hebben het haar verteld. Dat is als een bom bij dr ingeslagen, en einde relatie. Een vrouw die altijd zei zielsveel van me hield. We kennen elkaar al zon jaar of 10, 2 jaar om elkaar heen lopen draaien, en nu 4 jaar relatie achter de rug.

    Alles maar dan ook alles gaf ze me, ik had werkelijk niks te klagen met haar. Nu heb ik deze ozo domme fout gemaakt, en alles kapot gemaakt van wat we hadden. In deze laatste 4 maand dat nu uit is zijn we vaak samen geweest, praten intiem geweest echt alles. Ennu sinds vorige week is er weinig tot niks geen contact meer.

    Dus ik ben er van de week geweest hie en wat, zit ze daar met die gezamenlijke vriendin. Ik vraag haar hoe en wat en waarom. Krijg ik te horen dat ze deze 4 maand heeft genomen om steeds bij me te zijn om afstand te nemen. Ze liep nu 4 maand voor op me zegt ze, zij hadden besloten verder te gaan met hun leven. Ja zegt ze, ik heb je misschien niet eerlijk behandelt, en had zo ook niet moeten aanpakken. Ze wil geen relatie meer, enz enz. Ze heeft me nu overal op geblokt. Fb , app enz enz. Contact via de media kan ik niet meer met dr maken , of ik moet er heen lopen.

    Wat nu te doen, ik heb zon ontzettende spijt van wat ik dr heb aangedaan. En dat weet ze, dat heb ik haar op een redelijke manier kunnen vertellen in die 4 maanden. Waarom wel intiem kunnen zijn met me, en toch zo boos dat ik toen vreemdging?

    Aub heeft iemand een goed werkende oplossing wat te doen? Ik kom niet los van dr.

      1. Beste Henri, wat voor gesprekken had je precies met die gezamenlijke vriendin via de messenger en app? Ik kan me moeilijk voorstellen dat als jullie het alleen over de dagelijkse beslommeringen hadden.

        Maar Henri, het is niet de bedoeling dat je jezelf de grond in stampt. Je bent een mens. Een mens maakt fouten. Het is de kunst om te leren van je fouten en jezelf te ontwikkelen. Daarmee krijg je niet meteen je ex terug, zo werkt het niet. Maar je levenskwaliteit verbetert dan wel!

        Zie mijn website over het verwerken van liefdesverdriet: http://www.LiefdesverdrietVerwerken.com Je mag de tijd nemen om het verdriet te verwerken. Daarna ben je een wijzer man, let maar op! Veel sterkte.

  • Hoop van harte dat ik goede aanwijzingen krijg , van zowel vrouwen als mannen. Ik weet haar vertrouwen in mij is weg! Dat geloof ik als ze dat zegt. Ze heeft me nooit bedrogen of wat verzwegen.

  • Ik en mijn vrouw hebben/hadden een huwelijk van bijna 6 jaar!

    We kennen elkaar al 12 jaar en en we hebben al heel veel problemen gehad, we hebben een geforceerd relatiebreuk gehad van 3 jaar, ik kon toen niet in Nederland, dat waren de langste jaren van mijn leven) ik was nog super gek op haar en ook al kon ik hier niet voor haar zijn, bleef ik haar schrijven en bellen. En ik wist ook dat ze gek op me was, maar naar 2 maanden ging ze verder met haar leven, zonder iets tegen mij te zeggen, uit te maken of normaal met te praten en netjes afronden omdat ze wist waarom ik hier niet voor haar kon zijn. Nou dat heeft me zo veel pijn gedaan, dat zelfmoord wilde plegen toen.

    Nou ik bleef haar al die jaren schrijven want opgeef moment had ik haar nummer niet meer, maar heeft nooit de moeite gedaan om mij terug te schrijven, dus ik begon haar te haten, paar maanden voor dat ik wist dat ik weer naar Nederland mocht komen, ben ik weer ik contact met haar gekomen. Toen kreeg ik reactie terug en ze zei dat ze al een tijdje aan mij zat te denken en mij mist. Toen vroeg ik haar (waarom heb je me dan nooit terug geschreven?) kreeg antwoord. Maar ik was nog zo gek op haar dat ik niet moeilijk ging doen, ik wou haar zien, voelen, knuffelen ik wou dat ze weer van mij was.

    Paar maanden later waren we weer samen in NL ze kwam je ophalen toen ben ik meteen bij haar ingetrokken, ze wilde dat ik niet meer wegging, onder ik zo verliefd op haar was, ging ik niet eens meer over naar denken! Maar helaas kon ik voor eeuwig in NL blijven, door mijn papieren, dus we zijn opzoek gaan naar een oplossing zodat ik mocht verblijven, dus het enige was om te trouwen!

    6 maanden na dat we samen bij elkaar waren, zijn we gaan trouwen. We waren al die andere stappen daar voor vergeten, zoals uitpraten, en elkaar opnieuw leren kennen. Nou alles ging heel, we waren getrouwd super in love en happy omdat we elkaar nooit meer kwijt konden raken. 1 jaar nadat we getrouwd waren, begonnen dingen, vragen en allerlei dingen in mijn te komen van waarom ze zo met me omging toen ik der niet kon zijn. Maar voor alle vragen die ik ging stellen zei ze dat ze het niet meer wist, omdat het al zo lang geleden was. Nou dat heeft me woedende gemaakt, vanaf dat moment werd ons relatie een hel.

    Ruzies achter ruzies, ze ging steeds meer in mij gezichten liegen over wat er gebeurt was toen ik er niet kon zijn. Na een jaar voelde ik me waardeloos en als soort van Back-up. Op een nacht ben ik met uitgegaan en kwam en mooie vrouw tegen, we hebben elkaar meteen leuk gevonden en hebben 2 dagen later afgesproken. Ik was in voor iets nieuws, andere relatie nieuwe start alles nieuw. Nou ik begon haar steeds leuker te vinden, hebben veel samen gedaan, ging dingen voor haar kopen, dus naar 2 maanden had ik een tweede relatie. Ik vond het prima want met haar kon mijn pijn en verdriet van thuis vergeten.

    Na een jaar met haar merkte ik aan mezelf dat ik nooit verliefd op haar ben geweest en dat mijn Liefde bij mijn vrouw was. Dus een dag kwam ik thuis en was super blij om mijn vrouw te zien, alsof ik haar voor de eerst weer zag voor wie ze was. Toen ben ik gaan beseffen dat hoe meer ik met mijn minnares omging, hoe beter het thuis werd, soms had ik ruzie met mijn minnares en met haar ging leren om ruziën te ontlopen en te praten en dingen oplossen, dus toen het thuis niet goed ging, ging ik dingen op een andere manier oplossen en het werkt. Ik was dankzij mijn minnares, mijn relatie thuis aan het verbeteren en werd steeds verliefder op mijn vrouw. Ik begon dingen vanuit haar kant te zien, had veel meer geduld, liefde en waardering voor haar.

    Paar maanden geleden kwam mijn vrouw achter dat ik vreemd was gegaan. Ze ging vragen stellen, maar ik was bang om de volledig waarheid te vertellen. Dus ik zei dat het niks serieus was en dat heel voorbij was. Ik was zat zo in de dubbele leven dat ik het niet door had, dat ik 2 vrouwen voor langer 3 jaren had. De volgend dag heb ik alles uitgemaakt met die 2de vrouw. En ben voor 100% voor mijn huwelijk gegaan. Alles ging zoals we altijd hadden gedroomd, daten, wandelen, samen sporten, communicatie was ook veel beter, we hadden beter begrip voor elkaar en mijn vrouw had me alle antwoorden gegeven op mijn vragen.

    We waren op de goed weg, toen de 2de vrouw besloot om alles kapot te maken. Ze ging alles naar vader van mijn vrouw vertellen met fotos en videos! Dus mijn vrouw heeft in een keer alles waarheid te horen gekregen! Haar vader zei dat hij mijn nooit meer wilt zien. Mijn vrouw praat niet met me, we zijn in scheidingsproces en we praten alleen via e-mails. Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik weet dat superfout zit en dat dit niet goed maken is, want alle haar familie en vrienden tegen mij zijn. En ze denkt nu ook dat alles wat hebben gehad en alles wat ze gevoeld heeft in de afgelopen tijd een leugen was. Haar hele wereld is ingestort en ik ben haar voorgoed kwijt.

    Alles wat ik weet is dat ze ook met die andere vrouw is gaan praten en het werd een gesprek van 6 uur, daarna kreeg ik een email van mijn vrouw dat het niet meer goed te maken is, en dat ze zou laten weten wanneer ik de rest van mijn spullen mag komen ophalen en dat we nog 1 laatste gesprek zouden hebben. Niet om het goed te maken, maar om antwoorden op haar vragen te geven. Ondertussen zijn alle sloten van het huis al vervangen. Ik weet dat het niet realistisch is, maar toch hoop ik dat ze me vergeeft en terugneemt, maar dan zou nooit gebeuren omdat het niet te vergeven is!

    Ik heb echt heel veel spijt van alles, maar daar geloofd ze niet in. Want alles wat ik nu zeg is een leugen en voor haar ben ik nu niks meer dan dat! Hoe dan ook she • TRULLY IS THE LOVE OF MY LIFE • Jammer genoeg ben ik dat te laat achter achtergekomen. Ik zal altijd van haar houden! “YOU NEVER WHAT YOU GOT UNTIL ITS GONNA”

    Alles wat ik nu kan doen is afwachten dat ze me uitnodigt om met haar te gaan praten zo dat ik haar nog een kan zien en dat ik mijn kant van het verhaal kan vertellen!

  • Mijn man heeft een soulmate die hij geheim probeert te houden. Maar ik ben niet dom, ik weet ook wel dat ze er is. Opzich stoort het me niet dat hij wil praten met iemand anders. maar het kwetst me erg dat dat in het geheim moet gebeuren. Wat moet er dan gezegd worden in het geheim. Of wat wordt er gedaan waar ik enkel een vermoeden van heb? (gaan ze enkel een koffie drinken of is er meer?) Als je koosnaampjes als schattie en sweetie gebruik, en kusjes overal wil geven …

    ik weet het al enige tijd, maar worstel hoe ik er moet op reageren. mijn gevoelens zijn twaad pijn teleurstelling, … ben bang van hoe mijn reactie zal zijn. voorlopig noteer ik alles mijn boosheid, pijn, tranen, twijfels in een dagboek. maar ik besef ook dat ik dit niet vol ga houden. hoe zouden jullie dit aanpakken?

  • Dit is allemaal nog wel netjes, ik hoorde die van mij gewoon neuken door de telefoon met die slet. Ik hoorde zelfs dat hij haar drinken aanbood, heb het 3 keer toe kunnen aanhoren. Maar hij ontkent tot dat hij scheel ziet. En dat is nog niet alles hij begon mij te beschuldigen dat ik het doe en dat ik mezelf zo schuldig zou moeten voelen dat ik hem beschuldig?

    Nu ik hem niet meer wil huiltie dat hij van mij houd? Nou ik geloof niet meer in die onzin en leugens en zijn bullshit hij mag lekker bij haar gaan liggen, blijkbaar heeft zij meer dan ik want mij gaf hij namelijk niks meer. Ja klappen kon ik krijgen, en smerige verhaaltjes dat ik nog minder waard zou zijn dan een hoer als ik geen sex wilde.

    En nu ik er zo klaar mee ben wil hij opeens alles doen om mij te krijgen? Nou nee ik ben er wel klaar mee heb genoeg gehuild en me eigen klote gevoelt.

    Dus vrouw als jij je aangesproken voelt hij is VRIJ je mag hem hebben GRAAG zelfs!!

  • Mijn man en ik zijn 39 jaar getrouwd.

    Januari 2013 is hij via wordscrabble in contact gekomen met mijn collega. Ik woon vlak bij mijn werk, ik werk 20 uur in de week en mijn man is de hele dag thuis.

    Juni 2013 ben ik erachter gekomen dat hij met haar ging wandelen, de hond uitlaten op de tijden dat ik ging werken. Zij en hij spraken af via Wordfeud. Toen ik ze er mee confronteerde zou het afgelopen zijn maar begin september 2013, 1 dag na terugkomst van onze vakantie, ging het door. Daar kwam ik achter in oktober 2013. We hadden er uitgebreid over gepraat en het zou afgelopen zijn. Mijn collega is/was ontslagen en het was haar te ver om alleen voor de hond uitlaten te komen. Jaja.

    December 2015 kwam ik erachter dat hij mensen probeerde uit te nodigen via marktplaats voor sex, terwijl hij zei van mij te houden bleef hij maar dames uit nodigen. Er is overigens niemand thuis geweest en het is nog niet door hem tot sex gekomen.

    Januari 2016 is hij naar de huisarts gegaan en door verwezen naar een psycholoog. Hij zegt niks over wat hij daar verteld en/of gebeurd. Een aantal keren betrapte ik hem erop dat hij via internet sexfilms zat te kijken. Hij zou dit allemaal niet meer doen en hij heeft zijn email geblokkeerd zodat hij niemand meer kan uitnodigen. Hij zegt dat de sex in zijn hoofd zit en er alleen aan denkt als ik er niet ben. Gister werd er door de huisarts gebeld dat hij maar naar een andere psychologe moest omdat deze hem niet meer kon helpen. Ik meldde hem dat en hij haalde alleen zijn schouders op en zei wat gaat dat weer aan zorgverzekering kosten.

    Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik hou erg veel van mijn man en 39 jaar huwelijk is niet niks. Maar denk op mijn werk steeds weer waar is hij nu weer mee bezig!

    1. Heb ik vanmiddag de brief voor psycho opgehaald lees ik dat hij met die collega op Valentijnsdag 2013 met haar in bed heeft gelegen en s’avonds met mij uit was eten , ik weet het niet meer , wat moet ik doen !

      1. Ik vraag me af hoe het komt dat je persoonlijke informatie, wat hij heeft gedeeld met de psycholoog, kunt lezen. Dit is incorrect gedrag van de psycholoog/instantie!

        Hoe dan ook, het eerste wat je te doen staat is zorgen dat je tot rust komt. Je hoeft nog even niets te beslissen. Neem bijvoorbeeld dit weekend vrij om naar een vriendin of familielid te gaan. Kies gezelschap die je niet allerlei vragen stelt of drama stimuleert. Rust is nu het belangrijkste. Daarna ben je beter in staat om een besluit te nemen over wat wel/niet te doen.

        Veel sterkte!

        1. Ik heb het toevallig gelezen. Hij moest een verwijsbrief ophalen bij de huisarts, had daar psychologische hulp en daar zat het bij in. Toen hij stond te douchen heb ik het open gemaakt! Hij heeft nu een afspraak gemaakt bij een psychiater, ik heb hem ermee geconfronteerd en volgens hem was hij alleen maar bij haar op de koffie en zij begon zich ineens uit te kleden en toen kon hij zich niet bedwingen. Daarna is er niks meer gebeurd volgens hem! Ik weet niet wat ik moet geloven, hij heeft het volledig verteld wat er daar gebeurd was! Of ik hem geloof ik weet het niet!

          1. Beste Help, het is onverstandig geweest om die brief te lezen. Al kan ik begrijpen dat je die neiging had; menselijk.

            Gelukkig heeft hij professionele hulp gezocht. Wat hij dan bespreekt is voor hem en de hulpverlener. Als hij het gevoel heeft dat het uiteindelijk kan uitkomen dan zal hij de volgende keer zich minder openstellen. Dat kan de verdere behandeling erg bemoeilijken.

            Ik hoop dat je een beetje rust kunt vinden en het allemaal kunt laten bezinken. Veel sterkte!

    2. Beste ‘Help’, dat is een verzameling van pijnlijke ervaringen!

      Ik begrijp dat je geregeld denkt aan wat hij uitspookt. Moeilijk dit.

      Feit: hij blijft sterk de neiging hebben om seksuele contacten op te zoeken. Ik krijg de indruk dat het dwangmatig is. Gelukkig is hij wel bereid om professionele hulp in te schakelen. Hopelijk blijft hij dat doen.

      Weet je trouwens zeker dat hij dat niet al eerder heeft gedaan, voor het jaar 2013? Of heb je toen pas dit soort gedragingen opgemerkt?

      Los daarvan is het aan jou om een grens te trekken. Ook in een langdurig huwelijk hoef je niet alles te (blijven) accepteren.

      1. Hij is bij de GGZ in het ziekenhuis geweest maar daar vonden ze het niet ernstig. Toen heeft de huisarts in haar eigen praktijk een psychologe die in de praktijk ondersteunt voor lichte gevallen, maar die vond dat hij maar medicatie moest gaan slikken. Maar daar was de huisarts het niet mee eens en daarom is hij weer doorgestuurd naar een andere psychiater! Daar kan hij half september terecht.

        In januari heeft hij al hulp gevraagd bij de huisarts maar we zijn nog geen steek verder. Hoe het allemaal verder moet, ik weet het niet.

        1. Nu een jaar verder, mag er niet over praten , verdriet moet ik verbergen , volgens hem is het gebeurd en kan het niet terug draaien, vind het vreemd dat ik geen 40 jarig huwelijk wilde vieren in augustus! Volgens hem is het als je er niet aan denkt dan is het net of het niet gebeurd is, twijfel nog steeds over mijn huwelijk , ook al doet hij zijn best.

  • Tjah.. Mijn verhaal is misschien net andersom…
    Ik ben een jongen van 28jr die op mannen valt…

    Een maand of 8 geleden een jongen leren kennen op een chatbox, leuk gesprek gehad.. uiteindelijk verder gegaan op skype en afgesproken… die middag hebben we sex gehad.. ik ben single.. en hij heeft een relatie..ik wist dat vanaf het begin…
    Een paar maanden gelden heeft zijn vriend de skype gesprekken van ons gelezen.. en is er besloten om het contact met mij te verbreken.

    Alleen ik kon hem niet uit mn hoofd zetten en heb hem laatst toch weer toegevoegd met een nieuw account.. toen hij hoorde wie ik was was hij niet eens verbaasd eerder blij!
    Meteen de dag erna hebben we weer afgesproken en vertelde hij me dat hij verliefd op me begint te worden.. ik ook op hem! We hebben het ontzettend leuk samen en lachen veel maar het feit blijft dat hij nog een relatie heeft..en ik niet weet of hij die voor mij zou willen verbreken..

    Ik praat het absoluut niet goed allemaal maar soms gebeuren dingen nu eenmaal.. zeker in de gay scene is het vaak net even iets anders!

    Weet normaal altijd heel goed wat ik moet doen.. alleen nu weet ik het ff allemaal niet meer.. moet ik het hem de volgende keer dat hij komt vragen zijn relatie te verbreken? Moet ik hem de tijd geven om te denken en er zelf mee te komen..? Opgeven is geen optie ook niet omdat hij een relatie heeft, hij zegt zelf dat zn relatie niet goed zit en ik ga mijn geluk niet opzij zetten voor een of andere willekeurige dude die ik niet ken..

    1. Hoi Rico bedankt voor je reactie!

      Ik ben een jongen van 28jr die op mannen valt…

      Dat maakt in essentie niet veel uit.

      Alleen ik kon hem niet uit mn hoofd zetten en heb hem laatst toch weer toegevoegd met een nieuw account

      Je maakt het hem erg moeilijk om zijn focus op zijn huidige relatie te houden.

      We hebben het ontzettend leuk samen en lachen veel maar het feit blijft dat hij nog een relatie heeft..en ik niet weet of hij die voor mij zou willen verbreken..

      Uiteindelijk komt het neer op of hij die relatie daadwerkelijk verbreekt. Aan de wil heb je weinig. Tot nu toe heeft hij de relatie aangehouden. Maak daar geen illusies over. (Ik zeg dit omdat het een valkuil kan zijn: wachten op een man die zegt dat z’n relatie net goed is maar ondertussen wel de relatie blijft aanhouden.)

      Ik praat het absoluut niet goed allemaal maar soms gebeuren dingen nu eenmaal.. zeker in de gay scene is het vaak net even iets anders!

      Eigenlijk probeer je het wel goed te praten…

      Ok, ik begrijp wat je bedoelt. Maar uiteindelijk bepaalt de scene waarin je je begeeft niet waar je voor wilt staan in het leven. Blijf zelf je keuzes maken, laat je niet weerhouden door wat (not-)done is.

      Sterker nog, er zijn genoeg mannen die homoseksueel zijn èn monogaam. En deze mannen begeven zich ook in diezelfde gayscene. Met andere woorden: er is flinke diversiteit, ook onder de homo’s.

      Opgeven is geen optie ook niet omdat hij een relatie heeft, hij zegt zelf dat zn relatie niet goed zit en ik ga mijn geluk niet opzij zetten voor een of andere willekeurige dude die ik niet ken..

      Natuurlijk is opgeven (loslaten!) een optie. Maar je kiest er duidelijk niet voor. Rico, als je die lijn doortrekt dan is het logisch dat je hem wilt verleiden…

      Eigenlijk hoop ik dat ik je aan het denken zet. Geef je alleen om de mensen die je kent? Kan je empathie echt niet verder reiken?

  • Victor, ik lees dit artikel op je site en wil toch ook reageren om de andere kant eens aan het woord te laten.

    Mijn vrouw en ik houden enorm van elkaar maar voor mijn vrouw is seks een stuk minder belangrijk geworden; 1x in de zes weken is al veel. Ze mist het niet, ze voelt de behoefte niet meer. Maar ik ben nog niet ‘oud en der dagen zat’ en wil graag vaker. Ook zijn er een aantal ervaringen die ik nog zou willen meemaken op seksueel gebied, ik heb voor mijn huwelijk helaas niet al te veel ‘rondgekeken’. Qua liefde en gezin ben ik dus enorm gelukkig en zou ik niemand anders willen, maar qua seks voel ik me nogal gevangen in deze relatie, waarin pijpen bijvoorbeeld ook niet tot de mogelijkheden behoort (en geloof me, we hebben gepraat). Dat frustreert enorm. Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat mijn behoefte puur seksueel is, ik denk er serieus over om (na ruim 20 jaar absolute trouw) een paar keer te seksen met een ander. Daarmee hoop ik dat ik mijn nieuwsgierigheid bevredig, mijn groeiende frustratie wegneem en daarmee in feite mijn relatie versterk. Maar ik realiseer me dat dit natuurlijk ook een methode is om het voor mezelf te kunnen rechtvaardigen en schuldgevoel is een hele sterke emotie die me nog op zou kunnen breken. Het mooiste zou zijn als mijn vrouw me dit ontdekkingsreisje toe zou staan, maar dat zit er denk ik niet in.

    Dus daar sta je dan: een prima huwelijk dat alleen op seksueel gebied tekort komt – maar als je dat seksuele ergens anders wilt halen dan zet je daarmee je prima huwelijk op het spel. We maken het elkaar niet makkelijk zo.

    1. Denk na voordat je iets doet, mijn huwelijk is eraan kapot gegaan! Wij waren de eerste voor elkaar en nu hij een ander gehad heeft laat het me niet met rust in mijn hoofd, wij zijn nog bij elkaar maar de relatie verloopt moeizaam. Mijn man loopt bij een psychiater omdat hij dingen deed voordat hij er over nadacht!

      Maak niet die fout, je vrouw zal er veel, heel veel verdriet van hebben. Ik kan er als vrouw over mee praten, ga hulp zoeken via de huisarts voordat het te laat is! Zet je huwelijk (als je van haar houd niet op het spel!)
      Sterkte

    2. Beste Heftig,

      De andere kant mag ook besproken worden. Goed dat je je verhaal doet!

      Of en op welke manier er (niet) mag vreemdgegaan worden is en blijft een onderwerp van discussie. Het is tevens een ethische kwestie!

      Ik roep mensen op om vooral niet hun relatie/huwelijk op het spel te zetten voor een nummertje zomaar. Er mag niet te licht over gedacht worden.

      Zijn er uitzonderingen? De een zegt: “Nooit!” de ander zegt: “Ja!” In de praktijk zie ik de verscheidenheid aan meningen.

      Uiteindelijk is het aan jou om een weloverwogen keus te maken. Houd het hoofd koel!

      Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat mijn behoefte puur seksueel is, ik denk er serieus over om (na ruim 20 jaar absolute trouw) een paar keer te seksen met een ander. Daarmee hoop ik dat ik mijn nieuwsgierigheid bevredig, mijn groeiende frustratie wegneem en daarmee in feite mijn relatie versterk.

      Ik kan begrijpen dat je er over nadenkt. Menselijk.

      Ik vraag me af of het je seksuele frustraties wegneemt. De behoefte aan nieuwe seksuele ervaringen zijn niet zozeer verdwenen. Je blijft immers bij dezelfde partner en je geeft aan dat er op seksueel vlak niets verandert met haar.

      Maar ik realiseer me dat dit natuurlijk ook een methode is om het voor mezelf te kunnen rechtvaardigen en schuldgevoel is een hele sterke emotie die me nog op zou kunnen breken.

      Dat laatste, je schuldgevoel, kan dus grote gevolgen hebben voor je huwelijk. OOK als je vrouw het goed zou vinden als je een seksuele ontdekkingsreis maakt buiten het huwelijk.

      Advies: Ontwikkel en ontdek solo je seksualiteit verder. Je kunt je behoorlijk veel seksuele frustratie zelf leren loslaten.

      Veronderstel niet dat je jezelf al door en door kent. Het is ongelofelijk wat er nog zelfstandig te ontdekken valt!

      Hoe dan ook: ieder mens loopt tegen beperkingen aan in het leven. (De een meer dan de ander uiteraard.) Je kunt de beperkingen ‘omarmen’ zodat je er beter mee kunt omgaan. Dit geldt ook voor seksuele beperkingen en grenzen.

      Misschien dat ik er nog eens een artikel of video uitbreng…

      Veel sterkte!

  • 24 september 2016, deze datum vergeet ik nooit.
    Mijn vriend kwam erachter dat ik was vreemdgegaan.
    Ik was werken en na het werk waren al zijn spullen weg.
    Vreselijk, 10 dagen daarvoor had ik hem bedrogen.
    1x seks gehad met een ander.
    Waar ben ik in godsnaam mee bezig geweest, waarom heb ik er niet over gepraat?
    Waarom heb ik dit gedaan?
    En ben ik nu de belangrijkste persoon uit mijn leven kwijt?
    Ik mis hem zo ontzettend hard.
    Mijn leven heeft ook totaal geen zin meer.
    Het enigste wat ik wil is hem en hij is zo boos!

    1. Beste An, wat erg dat het zo gelopen is. En natuurlijk ook dat je vreemd bent gegaan!

      Maar je bent mens het is bekend dat er wel eens vreemd wordt gegaan. Schuldgevoelens kunnen goed zijn om te leren van je fouten, maar blijf er vooral niet in hangen!

      Advies: zet op papier waar het vermoedelijk is misgegaan in de relatie. Waar jij eventueel fouten hebt gemaakt, waar hij. En hoe je het anders had kunnen aanpakken. Leer, leer, leer.

      Mijn leven heeft ook totaal geen zin meer.

      Je brengt je ervaring heftig onder woorden. Maar weet dat het een moment opname is.

      Je leven heeft absoluut zin, al is het niet meteen op de manier waarop je het nu (niet) ziet. Het leven kent ups en downs. Een mens maakt fouten en hier en daar kun je ook flinke pech hebben.

      Door te leren hier doorheen te gaan, door de pijn, verdriet en schuldgevoelens, kun je een sterkere vrouw worden en meer inzicht krijgen in jezelf en het leven. En dat maakt uiteindelijk je leven nog waardevoller, let maar op.

      Nu moeilijk voor te stellen vermoedelijk…

      Ik wens je veel sterkte toe.

  • We waren 10 jaar samen en het was een turbulente relatie. Ben meerdere keren weggegaan, maar ook weer terug gekomen.

    Tot 1 jaar geleden, toen kwam ik niet meer terug. We zagen elkaar nog wel regelmatig. Dan weer ik uitgescholden of kreeg te horen wat er allemaal niet aan mij deugde. Hij ging op een datingsite en vond 3 maanden geleden daar een nieuwe vriendin. Toen hoorde ik ook dat hij mij tot dat moment nog steeds teruggeweken had.

    Die relatie ging na 6 weken weer over. Wij kwamen weer nader tot elkaar en hij ging door met daten. En hoe het zo kon lopen snap ik niet, maar hij krijgt een nieuwe vriendin en gaat na 2 weken vreemd met mij.

    Sindsdien zien we elkaar iedere week met alles wat erbij hoort. Ik mag daar niets van verwachten want hij vindt haar ook aardig, wil kijken hoe dat loopt en kan haar ook niet zomaar aan de kant zetten. Zegt hij.

    Ik denk dan, waar heb je het over. Je kent haar net, ziet haar ook maar een paar keer per week. Wij deelden 10 jaar. Maar dat is vast niet de goede gedachte en waarschijnlijk moet ik dit niet willen. Hij kiest denk ik toch voor haar. Iets met nieuw en spannend.

    1. Bedankt voor je reactie. Ongetwijfeld herkenbaar voor meer mensen.

      Dus niet alleen was de relatie turbulent. Als ik het goed begrijp is hij ook met anderen gaan daten tijdens jullie relatie. En dat terwijl jullie toch wel 10 jaar bij elkaar waren.

      En toch nog sta je open voor een relatie met hem, want je vraagstelling richt zich op of hij wel/niet voor jou kiest.

      Je hebt wel degelijk zelfrespect, maar je hebt het nog niet ontdekt of je bent het vergeten.

      Weet dat je een betere partner verdient. Je mag voor jezelf kiezen. Het is geen verplichting, je moet niets. Ook niet wat betreft partnerkeuze…

      Veel sterkte!

  • Hallo,

    Op 3 dagen voor nieuwjaar is mijn vrouw vreemdgegaan, ikzelf heb dit ontdekt op oudjaar. Pas op nieuwjaar haar er mee geconfronteerd. De ganse tijd bezig met gsm en die wegstoppen voor mij! Ik had dit al door na de 1 avond maar durfde niets te zeggen. Op oudjaar nog samen gedanst en vroeg ik haar: Hou jij nog van mij? En haar antwoord was direct ja, wat deed dat pijn om te horen.

    De eerste dagen wil je scheiden en weglopen maar we hebben een dochter van 16 jaar die nogal gevoelig is, dus kon ik dit niet zomaar. We hebben dan op nieuwjaarsdag even samen gezeten en heeft ze alles toegegeven, er was 1x seks geweest, er was een sleur ontstaan in onze relatie zei ze, ze kreeg van haar collega al een tijdje mooi complimenten enz en ze was in de wolken. En toen zijn ze afgesproken om naar de cinema te gaan (die eigenlijk zijn bed was want ze zijn niet naar cinema geweest). De volgende dag is ze terug naar die collega geweest terug seks gehad, dit heb ik een week later vernomen, ze was bang om dat ook toe te geven!

    Ikzelf ben en blijf er kapot van! Een relatie van meer dan 20 jaar en dan kom je dit tegen! We zijn nu nog samen maar het is niet gemakkelijk voor mij. Mijn vrouw wil er niet meer over praten! Ze wil een doel in haar leven en dat was ze kwijt zegt ze, dus vanaf nu gescheiden rekeningen. Ze moet nu rondkomen met een gewoon loon, de helft van al onze maandelijkse kosten bijdragen enz. Ikzelf heb een eigen zaak maar daar krijgt ze nu niets meer van, gedaan met het luxe leven dat ik haar gaf. Ik hoop dat de pijn rap over gaat want zo kan ik geen maand meer samen leven! Een sorry van haar kant vind ik toch een beetje weinig.

    1. Jurgen, bedankt voor het reageren. Zoals je ziet zijn er al tientallen reacties eerder geplaatst met mensen die net als jij bedrogen zijn. Je bent niet alleen, al hoeft die wetenschap het niet meteen gemakkelijk voor je te maken.

      Hou jij nog van mij? En haar antwoord was direct ja, wat deed dat pijn om te horen.

      Waardoor was dat pijnlijk? Ben je van mening dat ze liegt? Zelfs iemand die vreemdgaat kan nog steeds van je houden.

      Ze had je ook kunnen verlaten zonder iets te zeggen. Maar dat deed ze niet. Ze kwam uiteindelijk over de streep door haar vreemdgaan-acties met je te delen. Niet dat het daarmee afgerond is, zeker niet. Maar ze lijkt wel haar best te doen wat dat betreft.

      Mijn vrouw wil er niet meer over praten!

      Het is onduidelijk of jullie het huwelijk nog een kans willen geven. Er niet over praten past niet bij het een nieuwe kans willen geven…

      Ze wil een doel in haar leven en dat was ze kwijt zegt ze, dus vanaf nu gescheiden rekeningen.

      Is dat haar voorstel of die van jou?

      Ik hoop dat de pijn rap over gaat want zo kan ik geen maand meer samen leven!

      Dat begrijp ik helemaal Jurgen. Ik wens je veel sterkte toe, en veel wijsheid!

  • Hallo,

    Of ze nog van mij houd heb ik mijn twijfels zelf na 1,5 maand. En ja dat deed pijn om dat te horen na haar vreemdgaan. Me verlaten zou haar alsinds niet goed uitkomen. De luxe en het gemak zou ze kwijt zijn, maar dit is ook niet alles alleen he!

    Ikzelf kan er over praten maar mijn vrouw zwijgt nog tot de dag van vandaag. Het is gebeurd en ik heb er spijt van is het enige dat ze zegt. De gescheiden rekeningen was mijn voorstel en heeft ze onmiddellijk mee ingestemd, ze wilde ook niet meer van mij profiteren zei ze. Ik heb haar nog een kans gegeven en hopelijk grijpt ze die met beide handen, we zijn op goede weg maar ondanks alles voel ik toch nog de pijn en dit iedere dag.

    Ikzelf hoop haar dit op een dag te kunnen vergeven en achter mij te laten maar de vernedering en het gevoel dat ik niet voldeed voor haar zit er diep in bij mij.

    Bedankt voor uw reactie, hopend hier ooit te mogen zeggen dat het goed is gekomen!!! En indien anders post ik het ook hoor. Opgelucht dat ik dit kon plaatsen want de eerste dagen zijn heeeeel hard.

    Vele groeten en nogmaals merci
    Jurgen

  • Hallo,

    Ik ben vanavond vreemdgegaan tijdens een zakenreis in het buitenland. Hoe het is kunnen gebeuren en waarom ik het niet eerder gestopt heb weet ik zelf eerlijk gezegd niet helemaal.We zijn momenteel ongeveer drie jaar samen.

    Het gebeurde allemaal in een opwelling, er was spanning en van het een is het ander gekomen. We hebben uiteindelijk geen seks gehad, maar er kwam wel “handwerk” aan te pas. Kwestie van dit gedeelte ook een beetje te duiden.

    Op dit moment heb ik niets dan schuldgevoelens en spijt van datgene dat niet ongedaan gemaakt kan worden. Ik zie mijn vriendin graag en wil haar helemaal niet willen kwetsen. De zin “daar had je dan maar eerder aan moeten denken” komt spontaan in me op en daarom schrijf ik hem hier ook maar neer. Het eerste (haar niet willen kwetsen) blijft echter nog steeds waar en zal ook niet gebeuren zolang ik het niet aan haar vertel.

    Ik weet op dit moment niet goed hoe ik het moet aanpakken omdat ik hoe ik ook draai of keer altijd mijn relatie de dieperik induw.

    Als ik het vertel, zal ze gekwetst zijn, het me waarschijnlijk nooit vergeven en ook nooit meer vertrouwen. Tijdens onze relatie waren mijn gevleugelde woorden altijd “zonder vertrouwen, geen relatie”. Dit liet ons toe om elkaar vrijheden te geven zonder dat we jaloers moesten zijn of schrik te moeten hebben dat er iets zou gebeuren. Nu heb ik tegen mijn eigen dogma in zelf de scheve schaats gereden.

    Als ik het niet vertel, blijf ik met een schuldgevoel zitten (maar wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten). Ik weet niet of dit ongemerkt gaat voorbijgaan, hoelang dit schuldgevoel blijft duren en of je er ooit vanaf geraakt zonder het te vertellen. Terwijl ik deze alinea schrijf voel ik me als de egoïst die eronderuit wilt geraken en niet de verantwoordelijkheid voor zijn daden wilt nemen (terwijl dit volledig niet in mijn aard ligt… ik had nooit gedacht dat dit me ooit zou overkomen) Aan de andere kant zou het wel de mogelijkheid bieden om de relatie intact te laten en hier voor mezelf een serieuze les voor de toekomst uit te halen.

    Ik ben niet zeker hoe ik ermee om moet gaan. Enige raad zou ik zeker appreciëren.

    Groeten,

    Erik

    1. Je kan het ”geheim” houden en erop hopen dat de partner er nooit achter komt.
      Je zou ook ”open kaart kunnen spelen” en dan maar hopen dat de partner er ”redelijk” op reageert”.

      Is het alleen bij handwerk gebleven en verder weet niemand (maar dan ook niemand) dan jullie twee er van, dan zou ik het heel diep wegstoppen, vergeten en hopen dat de partner er nimmer achter komt.

      Maar je had vooraf, toen je merkte dat je ”partner” iets verder wilde, zelf kunnen stoppen door te zeggen: ho even, dat wil ik niet.
      En als je het ”vergeet”, heb je je hele verdere leven tegenover je echte partner wel een geheim.

      Ik persoonlijk zou tegenover mijn vaste partner ”open kaart spelen” en afwachten hoe de partner reageert.
      Succes ermee.

  • Best wel een lastig onderwerp.

    Zelf ben ik nooit in een relatie vreemd gegaan dus mss ben ik ook niet de beste persoon om advies te geven.

    Mocht ik in jouw plaats zijn: ik zou proberen jouw schuldgevoel een plaats te geven en dus gewoon te zwijgen. Misschien kan hetgeen wat is gebeurd bij jou een boost zijn en een klik geven om echt voor je relatie te gaan en te KUNNEN zeggen: “Nooit meer!”. Ik zeg niet dat je schuldgevoel van de 1 op andere dag zal verdwijnen, maar je gaat het na een tijd wel een plaats KUNNEN geven.

    Ja, je hebt je relatie op het spel gezet MAAR ze is niet verloren, je kan er nog voluit voor gaan, dat staat voor 100% vast. Maar ga je het zeggen, ja dan riskeer je voluit jouw relatie te verspelen. Zelfs als jullie samen blijven zal dit altijd in haar achterhoofd blijven hangen en wantrouwen opwekken, en kan mss later nog als argument worden gebruikt in ruzies. Handwerk, sex, kussen, beffen, flirten……vrouwen maken geen onderscheid: het blijft voor hen vreemdgaan, ongeacht wat er al dan niet is gebeurd. Wij mannen denken daar nu éénmaal anders over.

    Ik denk dat veel partners een geheim hebben. Zo heb ik er ook hoor. Dingen die je partner beter niet weet. Mss heeft jouw partner er ook, dingen die ze liever niet vertelt.

    Ik zou zeggen: doe het nooit meer en probeer je schuldgevoel om te zetten in een energie die je in je relatie steekt.

    Veel sterkte man, het is een zware beslissing, hou ons op de hoogte en vooral: nooit meer doen.

    Grts

  • Mannen, kerels, jongens, boy’s blijven ”jagers”.
    Het lijkt wel of ze de gedachten uit kunnen zetten.
    Eerst doen en daarna pas nadenken.
    (maar meiden, vrouwen, dames kunnen er ook wat van)
    Je relatie op het spel zetten voor een avontuurtje wat 99 van de 100 keer op niets uitloopt.

    Ik doe ook ”gek” en daag uit.
    Maar aan een avontuurtje/affaire, daar begin ik echt niet aan.
    Ik weet wat er thuis op mij wacht.
    En van mijn vriend weet ik 99,9% zeker dat hij ook geen avontuurtje/affaire begint, al kan ik het niet helemaal uitsluiten want hij is de hele dag vanwege zijn werk onder de mensen.
    Maar ik weet van mijn eigen dat ik er nimmer aan zal beginnen ook al daag ik uit.

  • Zeg nooit nooit!!! Mijn vrouw ging ook nooit vreemdgaan want ze kwam zelf uit een gescheiden gezin!! toch gebeurd, maar we werken er samen aan, al is dit soms hard hoor. wees eerlijk en denk 2x na over vreemdgaan, de pijn die je als partner krijgt is niet normaal!!
    groeten jurgen

  • @Jurgen.

    Ik zie de ”ellende” van vreemdgaan om mij heen.
    In mijn vrienden- en kennissenkring.
    Daarom zeg ik ook: ik begin er niet aan.
    Ik weet wat er thuis op mij wacht.
    (en hij denkt er hetzelfde over want hij ziet de ”ellende” ook)

    1. @rianne
      en die ellende is soms niet te beschrijven, nog iedere dag denk ik aan het vreemdgaan van mijn vrouw, het zal ooit wel minderen hoop ik, ik wens u het beste met uw partner en blijf uit die ellende.

  • Zo stonden wij ook in ons huwelijk maar na bijna 36 jaar is mijn man toch vreemd gegaan door een andere vrouw die niet zo in het leven stond !

  • Bij vreemd gaan hebben er meestal ook 2 schuld.
    Ik zorg er wel voor dat mijn vent bij mij (en ik bij hem) aan ons beider trekken komen met de seks.
    Al moet ik dagelijks een pot viagra door zijn eten prakken.

  • Hoi,

    Hier ook een ingewikkeld verhaal, waar ik niet trots op ben. Ik ben inmiddels bijna 3 jaar getrouwd en ga al een halfjaar vreemd.
    Dat mijn relatie niet goed zat voor het vreemdgaan is duidelijk. Ik kreeg niet genoeg aandacht, alleen als er behoefte is van zijn kant. Ik miste de energie bij m’n man. Zat heel veel achter zijn laptop en we deden er weinig samen. Hij laat me los, in die zin.. hij vertrouwd me volledig. Maar zelf als ik in de kroeg openlijk met andere mannen flirt staat hij dat toe. In de zin van je bent volwassen en ik vertrouw je. Opzichte goed, zou je denken, maar andersom had ik het niet geaccepteerd. Ik mis gewoon de liefde.. Ik had liever dat hij zou zeggen;schat ik vindt dat niet leuk, je hoort bij mij!

    In ons huwelijk zijn er verschillende incidenten geweest, waarin ik veel pijn heb gehad. En dat niet in de zin van vreemdgaan of lichamelijk letsel. Maar de liefde naar hem toe wordt minder en ik ga meer rondkijken.

    Het begon in de kroeg. Ik zag een aantrekkelijke man en als snel hadden we contact. Hij gescheiden twee kinderen en in getrouwd. Het was geweldig. Ik kreeg de aandacht die ik wilde en de gesprekken die we hadden mistte ik ook in m’n huwelijk. Ik werd verliefd. Maarja…. lastig want ik ben getrouwd. En scheiden is voor mij echt een hele stap. “blijkbaar vreemdgaan niet?!”

    Het ging lang goed, alleen merkte ik aan de man waarmee ik vreemd ging meer duidelijkheid en zekerheid wilde. Want onze verhouding had geen fundament en alles moest stiekem. Dit vreet aan ons. Dus steeds probeerde we te stoppen, maar we wilde elkaar toch blijven zien. Nu hebben we er toch een eind aan gemaakt. De man waarmee ik vreemd ging vloer het vertrouwen in mij en dacht dat ik dit allemaal voor de fun deed. Maar dat is zeker niet zo, daarvoor staat er te veel op het spel.

    Het liefst wil ik mijzelf recht in de spiegel kunnen aankijken en dan moet ik het dus opbiechten aan mijn man. En dan ben ik het meest bang voor de reactie van de mensen om ons heen, dan van mijn eigen man. Want vreemdgaan in onze kringen is echt not done. Wel vindt ik het erg zielig voor mijn man en doet het me pijn dat ik hem zoveel verdriet doet, maar eerlijk is eerlijk eigen schuld.

    En nu.. kiezen voor een man die 13 jaar ouder is en twee kinderen heeft, of bij m’n man blijven, als hij dat nog wil.

    Ik weet dat ik gelukkig kan worden bij de man waarmee ik vreemd ging. En bij mijn eigen man moet er toch veel veranderen voor ik weer gelukkig wordt. Ik voel me niet tot hem aangetrokken, niet meer.

    1. Joke, bedankt voor je reactie en het delen van je geheim! Je bent zeker niet alleen…

      Ik had liever dat hij zou zeggen; schat ik vind dat niet leuk, je hoort bij mij!

      Dat hij je niet actief beperkt in het flirten met anderen, voelt voor jou aan als een gemis. Misschien omdat dit in de lijn ligt van dat wat je al mist in je huwelijk: aandacht.

      In ons huwelijk zijn er verschillende incidenten geweest, waarin ik veel pijn heb gehad.

      Het is me onduidelijk wat je precies wilt zeggen. Doel je op specifieke relatieproblemen? En/of psychische problemen?

      Maarja… lastig want ik ben getrouwd. En scheiden is voor mij echt een hele stap. “blijkbaar vreemdgaan niet?!”

      Beide zijn een hele stap, ook al heb je gekozen voor vreemdgaan. Je bent erg hard voor jezelf!

      Het liefst wil ik mijzelf recht in de spiegel kunnen aankijken en dan moet ik het dus opbiechten aan mijn man

      Met andere woorden: nu kun je jezelf niet recht in de spiegel aankijken.

      Beste Joke: dat je bent vreemdgegaan is menselijk en je mag jezelf dat wel degelijk vergeven. Dat lukt misschien niet meteen. Dat is prima, je hebt tijd. Sowieso heb je niet je/een partner nodig om het jezelf te vergeven.

      Dat is spreek over het jezelf vergeven, wil niet zeggen dat ontrouw daarom acceptabel is in een huwelijk of relatie. Ik wil dat niet als moraal meegeven.

      En dan ben ik het meest bang voor de reactie van de mensen om ons heen, dan van mijn eigen man. Want vreemdgaan in onze kringen is echt not done.

      Drie punten:
      1. Hoe jouw man reageert is waar het echt om mag gaan.
      2. Verder hoeft niemand te weten dat jij vreemd bent gegaan. Of verwacht je dat dit uitkomt als je dit met je man deelt?
      3. Vreemdgaan is done, ook in jullie kringen! Het is vermoedelijk meer een taboe onderwerp, dus meer mensen in jullie kringen houden het geheim omdat zij denken dat het ‘not done’ is, en dus de enige zijn. Illusie!

      Wel vind ik het erg zielig voor mijn man en doet het me pijn dat ik hem zoveel verdriet doet, maar eerlijk is eerlijk eigen schuld.

      Bedoel je, Het is zielig omdat het zijn eigen schuld is dat jij vreemd bent gegaan (vanwege aandachtstekort) en dus dat hij verdriet zal hebben wanneer je het hem vertelt?

      Of is het je eigen schuld omdat je vreemd bent gegaan, en daarom zul je de pijn ervaren om hem hiermee verdriet te doen?

      Joke, het liefst zou ik je een concreet advies willen geven over wel of niet scheiden. Dat is moeilijk, want er zijn teveel onduidelijkheden in je verhaal.

      Nu lijkt het verstandig om met de man verder te gaan waarmee je vreemd ging en te scheiden van je eigen man. Want je voelt je niet meer aangetrokken tot je man. En er ‘moet veel veranderen’ eerst. Dat klinkt niet goed.

      Advies: onderzoek voor jezelf wat je werkelijk nodig hebt in een relatie en huwelijk, en wat je kunt gven. Schakel zo nodig een professionele relatietherapeut in. Het geeft meer inzicht in waar het fout is gegaan in je huidige huwelijk. Dat maakt je wijzer voor de toekomst.

      Er is bijvoorbeeld veel meer te zeggen over het te weinig aandacht krijgen van je man. Het is de kunst om aandacht te vragen. En dat als gespreksonderwerp aansnijden in je relatie/huwelijk… (Misschien heb je dat gedaan, daar zeg je niets over in je reactie.)

      Ieder mens heeft zijn/haar eigen behoeften, patronen, wensen, en denkbeelden. Daar niet over communiceren maakt dat de relatie veel minder kans van slagen heeft.

      En een relatie met een nieuwe partner aangaan hoeft niet te betekenen dat je met een schone lei begint. Dikwijls sijpelen persoonlijke problemen (onderontwikkelde kwaliteiten/inzichten) uiteindelijk alsnog door in de nieuwe relatie…

      Veel sterkte Joke!

  • @Joke.

    *Ik weet dat ik gelukkig kan worden bij de man waarmee ik vreemd ging. En bij mijn eigen man moet er toch veel veranderen voor ik weer gelukkig wordt. Ik voel me niet tot hem aangetrokken, niet meer.*

    Die keuze is toch niet moeilijk, heel snel bij hem intrekken.
    Maar alleen als je echt heel zeker weet dat je bij hem wel vind wat je (nu nog) man niet kan vinden.

    *En dan ben ik het meest bang voor de reactie van de mensen om ons heen, dan van mijn eigen man.*

    Van die reacties moet je je al helemaal niets aan trekken. Jou leven en als jij echt zeker weet dat je bij de ander gelukkig wordt, heel snel gaan voor er een ander in jou plaats is.

    Succes, Rianne.

  • Onze relatie zat in een grote dip, hij ongelukkig op het werk, ik veel stress met mijn opleiding en werk.

    Gisteren kwam naar voren dat hij 6 maanden geleden is vreemdgegaan (vertelde hij zelf). Nu is hij steeds in tranen, maar ik snap het niet. Hij is diegene die de misstap heeft gedaan, en waarom nu ineens zo een verdriet. Ik voel me echt klote, maar ook schuldig. Het enige wat ik kan is zwijgen, huilen en staren. We praten niet, ik weet niet wat ik moet zeggen en hij duidelijk ook niet.

    Probeer me nu vooral groot te houden omdat ik vandaag en morgen slaapdienst heb op het werk. Ik zal wel moeten ook al wil ik liever niet naar het werk. Mn energie is weg en ik voel mij ziek, misselijk en verdoofd maar tegelijkertijd zit ik vol emotie. Krijg geen hap binnen. Ik kan alleen maar bedenken wat ik heb misdaan of waarom ik niet goed genoeg ben.

    Het liefste wil ik tegen hem zeggen dat ik diegene ben die zich rot moet voelen en niet hij na 6 maanden omdat hij het heeft opgebiecht.

    Waarom voelt hij zich nu ineens zo? Zal wel pure schaamte zijn, meer kan ik er denk ik niet van maken. We zouden dit jaar 6 jaar samen zijn maar, keek er naar uit. Nu weet ik het allemaal niet meer.

    1. Je doet precies of hij geen recht heeft op verdriet, iets jij enkel voor jezelf wil claimen. Wat als zijn verdriet echt is, oprecht, zich schuldig voelt en tegenzichzelf zegt: ” nooit meer!!”. Wat als ie beseft heeft dat ie nog net heel veel van jou houdt?

      1. Ik denk dat dat een misverstand is. Hetgeen wat iemand voelt is zo. Het is alleen zo dat ik het niet goed begrijp waarom het pas zo heftig is na 6 maanden. Al die tijd was er ” niks aan de hand”. Ik zet dit tussen aanhalingstekens omdat dit misschien wel degelijk het geval was maar niet op te merken was. En ik denk dat ik het ook niet zo makkelijk zal begrijpen omdat ik dit zelf iemand nooit aan zou kunnen doen, ik ben een echte praten in dat opzich. Of ik ga verder met iemand of ik stop ermee.

        Daarbij weet ik niet wat er mis is met mij. Ik bedoel, er moet haast wel iets niet goed zijn toch? Perfect ben ik zeker niet( dat is niemand) maar ik had gewoon nooit gedacht… ik weet eigenlijk niet wat ik dacht. ik voel me nu gewoon te min, tte kort geschoten en heb het gevoel dat ik faal als persoon. En ben bang dat als ik ben wie ik ben, dit is wat me toe komt.

        1. Het is alleen zo dat ik het niet goed begrijp waarom het pas zo heftig is na 6 maanden. Al die tijd was er “niks aan de hand”.

          Ja, zo kwam het over. Ik acht de kans zeer groot dat hij er erg mee geworsteld heeft. En dat het hem ook veel energie heeft gekost om dit te verbergen.

          Ik zet dit tussen aanhalingstekens omdat dit misschien wel degelijk het geval was maar niet op te merken was.

          Precies.

          En ik denk dat ik het ook niet zo makkelijk zal begrijpen omdat ik dit zelf iemand nooit aan zou kunnen doen, ik ben een echte praten in dat opzich. Of ik ga verder met iemand of ik stop ermee.

          Ieder mens is uniek. Hij heeft zijn problematiek. Hij is op een andere manier omgegaan met de verleiding. Je hoeft het daarom niet volledig te begrijpen.

          En er is zoveel te zeggen over vreemdgaan en de mogelijke gevolgen. Stevig onderwerp.

          Daarbij weet ik niet wat er mis is met mij. Ik bedoel, er moet haast wel iets niet goed zijn toch?

          Daar wil ik je dus voor behoeden. Dat een ander vreemdgaat wil niet zeggen dat het daarom jouw fout is als partner. De schuldvraag is gevaarlijk. (Al mag hij zijn verantwoordelijkheid nemen over zijn vreemdgaan-gedrag, zeker.)

          Zijn er waarschijnlijk zaken die niet goed verlopen in de relatie? Ja. In elke relatie loopt er iets niet goed. Het is niet ideaal. Het kan wel op momenten ideaal voelen (heerlijk). Maar een relatie kent moeilijkheden hier en daar. Het is teamwork, samenwerken. Omgaan met je eigen fouten en daar verantwoordelijkheid over nemen. En ook omgaan met de fouten die de ander maakt.

          Het is stevig…

          En ben bang dat als ik ben wie ik ben, dit is wat me toe komt.

          Je neemt het erg persoonlijk, zijn onwenselijke gedrag van een halfjaar geleden. Doe je best om het niet persoonlijk te nemen. Hij is de mist in gegaan. En hij heeft het lef gehad om dat je te vertellen. Richt daarom niet de vinger meteen naar jezelf, zoekend naar een schuldige.

          Wat de achtergrond is van zijn vreemdgaan kan ik je niet vertellen. Ik heb te weinig inzicht in de situatie. En hoe je daarom moet omgaan met zijn onwenselijke gedrag van een halfjaar geleden is ook moeilijk te zeggen.

          Voor nu: je balans terugvinden. Het is nu bijna een week geleden dat hij je dit heeft verteld. Zodra de emoties minder overweldigend zijn kun je beter functioneren en zo beter met de situatie omgaan.

          Hoe gaat het nu met je/jullie?

      2. Bedankt voor je reactie, zeker welkom 🙂

        Ik vermoed dat Ctje erg in haar verdriet zit/zat en haar beleving daarom op deze manier onder woorden bracht. Tijdens het incasseren kan er heel weinig ruimte zijn voor empathie… Zo heftig kan het zijn.

    2. Bedankt voor het delen van je verhaal Ctje. Het is zo heftig, en vast ook herkenbaar voor anderen. Zowel door mensen die vreemd zijn gegaan als de partners, of zelfs de mensen waarmee vreemd wordt gegaan.

      We praten niet, ik weet niet wat ik moet zeggen en hij duidelijk ook niet.

      Er mag ruimte zijn voor even geen praten. Eerst je balans voor jezelf terug vinden…

      Ik kan alleen maar bedenken wat ik heb misdaan of waarom ik niet goed genoeg ben.

      Deze vraagstelling komt voort uit ‘onprettige emoties’. Het lijkt alsof je ergens voor gestraft wordt.

      In werkelijkheid ervaar je zware discomfort. Meer hoeft het niet te zijn.

      Pas daarom op met het idee dat je iets misdaan hebt en dat je niet goed genoeg bent. Het is een negatieve vraag.

      Het liefste wil ik tegen hem zeggen dat ik diegene ben die zich rot moet voelen en niet hij na 6 maanden omdat hij het heeft opgebiecht.

      Op zich heb je een punt, want hij is vreemdgegaan en niet jij. Tegelijkertijd, hij is ook een mens van vlees en bloed. Hij kent ook emoties, verleidingen, worstelingen. Daarin ben jij niet alleen.

      Waarom voelt hij zich nu ineens zo? Zal wel pure schaamte zijn, meer kan ik er denk ik niet van maken.

      Ja, het kan schaamte zijn. Maar ook het zien dat jij zo’n verdriet hebt kan zeer pijnlijk voor hem zijn. Grote kans dat hij je oprecht niet heeft willen kwetsen.

      Daarbij heeft hij hiermee de afgelopen 6 maanden mee geworsteld. Als hij zijn vreemdgaan zichzelf kwalijk neemt (grote kans), dan geven zijn tranen nu daar nog eens blijk van.

      Nu weet ik het allemaal niet meer.

      Je hoeft het ook niet allemaal te weten. Je verdriet is menselijk en logisch!

      Veel sterkte!

  • Mijn vriendin en ik zijn al 4 en een half jaar samen een altijd gelukkig geweest. Tot ze 3 weken geleden zei dat ze tijd voor zichzelf nodig heeft en bij een vriendin is gaan slapen. Dit kwam als een gigantische klap, maar ik heb haar de tijd en ruimte gegeven die ze vroeg en geprobeert er rustig onder te blijven.

    Ik ben er ondertussen achter gekomen dat ze gevoelens heeft voor een andere man, en dit heeft ze ook toegegeven maar ook gezegd dat er niks is tussen hen. Ze slaapt ondertussen ook weer thuis.

    Vanavond is ze op stap met de vriendin waar ze ook naartoe is gegaan toen het even wat slechter ging. Ik had een slecht onderbuik gevoel en toen ze rond 3 uur nog niet thuis was maar wel actief geweest op facebook, heb ik ingelogd op haar facebook (klote streek, ik weet het en ze weet ook niet dat ik haar wachtwoord weet) en ben er zo achter gekomen dat ze met die andere man gezoend heeft en graag wil afspreken voor meer. Ik ben hier helemaal kapot van en weet echt even niet wat ik moet doen……

    Moet ik haar confronteren of wachten tot ze uit zichzelf naar me toe komt? Het vreet me echt op van binnen

      1. Ze is ook niet meer thuis gekomen maar “bij een vriendin op de bank in slaap gevallen”. Vanavond gaan we praten want k ben nu aan het werk maar ik voel de bui al wel hangen

    1. Ik ben er helemaal niet klaar voor om op te geven wat we hebben. Het ziet er allemaal niet goed uit voor me, dat weet ik maar het doet me zo gigantisch veel pijn. Eerst maar eens afwachten of ze vanavond eerlijk en open is.

  • Zij waarschijnlijk wel. En misschien weet zij ook dat jij haar wachtwoorden hebt, dat zij bepaalde posts heeft geplaatst om te kijken hoe jij erop reageert. een zoen, van mijn part een tongzoen, zou ik niet eens zo’n probleem vinden. Maar als ze verder gaande foto’s (seks) op haar facebook heeft geplaatst, dan zou ik haar/hem lekker laten gaan.

  • Mijn vrouw is bi, van mij mag ze met vrouwen doen wat ze wil. Maakt me niet uit. En net omdat ze zo vrij is in onze relatie vroeg ze me om nog eens sex te hebben met een vroegere sexpartner. Ze ziet me graag en het gaat enkel om de sex. Ik mocht zelfs naar de hoeren gaan en daaraan zag ik hoe graag ze dit wou.

    Nu… ik heb helemaal geen behoefte aan andere vrouwen. En ik voel me nu 2de keus. Want ik weet dat ze sex wil met iemand anders. Ook met mij nog altijd maar ook met iemand anders. Meer mr. Grey style.

    Nu krijg ik dat idee en gedachten haar bezig te zien met iemand anders niet meer uit men hoofd. Volledig kapot ga ik eraan en over praten wil ze duidelijk niet. Wat is nu het ergste… bedrogen worden en het te weten komen.

    Of de rest van je relatie moeten denken dat je vrouw sex wil met iemand anders…

    1. Specialleke, helaas heb je het risico onderschat van jaloezie. Maar nu ben je wel wijzer geworden.

      Er is nog meer te zeggen over jaloezie, uiteraard. Advies voor nu: bespreek het met je partner. Doe je best om er geen gesprek van verwijten of schuld van te maken. Bespreek het open en vrij zodat jullie elkaar kunnen steunen.

      En wellicht is het verstandig dat zij niet gebruik maakt van de vrijheid om met een ander te vrijen, ook als het gaat om vrijen met een vrouw.

      Veel sterkte!

  • De post hierboven gaat erover dat ze sex wil met een andere man ipv met een vrouw. Ik zie hier enorm van af. Praten wil ze niet. Het is een biologische drift zegt haar psychiater.

    Ze zegt dat het niet zal gebeuren omdat ze ziet hoe hard ik ervan afzie… niet omdat ze het zelf niet meer wil… Hoe kan ik samenleven met iemand waarvan je weet dat ze eigenlijk sex wil met iemand anders? Volgens mij is dit pijnlijker dan effectief bedrogen te worden. Dat kan je vergeven, en verder gaan met je leven…

    1. Ah, dat schept meer duidelijkheid over de situatie. Goed dat je dit aangeeft Specialleke.

      Op zich is het niet bijzonder dat een of beide partners ook verlangen naar seksueel contact buiten de relatie. Het is eerder regel dan uitzondering.

      Het mag de vraag zijn of daar daadwerkelijk iets mee gedaan moet worden. Bij een monogame relatie wordt niets gedaan met het seksuele verlangen om met andere te vrijen. Voor de een is dat meer een uitdaging dan voor de ander.

      In dit geval heeft ze open kaart gespeeld en heeft ze je eerlijk vertelt dat ze verlangt naar seks met ook een andere man. Ze heeft je in vertrouwen genomen. dat kun als een positief teken beschouwen.

      Advies: relativeer haar verlangen naar seks met anderen. Dat kan je meer en meer tot rust brengen waardoor het niet meer zo’n punt voor je is.

      Jullie hebben nu de afspraak dat zij niet met een andere man vrijt, alleen met jou. En zij vindt de relatie met jou zo belangrijk (en bevredigend) dat ze trouw blijft aan jou. Daarmee is het verlangen naar een andere man inderdaad niet verdwenen, maar dat hoeft geen serieus punt zijn. Dat ze monogaam blijft ondanks dat verlangen kan zelfs symbool staan voor hoe belangrijk ze het vindt om met jou te zijn. Ze wil jou heel graag!

      Denk echter niet wanneer ze vrijt met een vrouw dat het dan geen enkel punt is. Genoeg mannen zeggen in eerste instantie dat ze het prima vinden als hun vriendin met een andere vrouw vrijt. In de zin van: “Dat is anders.” Het kan ook een opwindend idee zijn; lesbische seks. Maar als het daadwerkelijk gebeurt kan plots toch de angst en jaloezie toeslaan.

      Zo gaat het ook nog wel eens mis bij een trio. Wanneer twee vrouwen open en bloot elkaar bevredigen kan het sommige mannen duidelijk worden dat de penis niet zo’n essentieel orgaan is wat betreft seksueel genot. Soms is dat inzicht heel heftig voor de man.

      Kortom, een monogame relatie is niet gemakkelijk. Het is goed samenwerken om het te laten werken. En hetzelfde kan gezegd worden bij een meer open relatie of welke een andere relatievorm dan ook.

      Veel sterkte Specialleke!

  • @Specialleke

    Een zogenaamde open relatie is het dus ook niet?

    Als zij bi is, dan heeft ze het vast al met andere mannen gedaan. Ik ga naar een vriendin zei ze tegen jou. Maar ze ging naar een andere vent.

    1. Rianne, je veronderstelt onterecht dat ze liegt over met wie ze vrijt vanwege haar seksuele voorkeur…

      Jammer, want Specialleke heeft het al moeilijk genoeg met zijn emoties. Dit soort veronderstellingen uiten als waarheid doen een mens meestal geen goed.

  • @Specialleke

    Ben je daar zeker van?

    En denk even verder dan je neus lang is. Wie weet hoe lang dat al aan de gang is met die ander. Waarschijnlijk gezien met die ander door kennissen/vrienden. Om verdere vragen te voorkomen vertel/vraag ik maar aan mijn man/vriend of ik seks mag hebben met een ander. Is zij (letterlijk en figuurlijk) gedekt.

    Jij weet het nu en geeft ook nog toestemming, omdat je in een zogenaamde open relatie zit.

  • @Victor.

    Ik weet natuurlijk niet wat er in de relatie van Specialleke heeft afgespeeld. In 99 van de 100 gevallen van dat er een bi is, gebeurd het wel op deze manier. Dat weet jij ook. Dus denk ik niet of ik er een schepje bovenop doe, Ik heb namelijk in dit geval een voorbeeld aan mezelf.

    En als je het goed leest van @specialleke, dan zou jij (als coach) ook maar 1 antwoord neer kunnen zetten.
    Sorry, het leven is hard. Je kan het wel ”mooi praten”, maar daar heeft @specialleke ook niets aan.

    1. Nee Rianne, dat weet ik niet.

      Mensen zien seksuele voorkeur nog wel eens als hokjes.

      • – Homoseksueel dan wel lesbisch
      • – Biseksueel
      • – Heteroseksueel

      Dat hokjes denken beperkt. Veel realistischer is om seksuele voorkeur te zien op een schaal. En vermoedelijk zijn maar weinig mensen 100% heteroseksueel of homoseksueel. Laat staan dat ze ‘perfect’ in het midden hangen als biseksueel. Kortom, er zijn allerlei gradaties, nuances. Ook het proces van seksuele opwinding, verlangen en (emotionele) intimiteit is voor een ieder redelijk uniek. Alleen al daarom zijn jouw conclusie en suggesties misplaatst.

      Een biseksueel is niet per definitie onbetrouwbaar. Ik vind het verdrietig dat je dit onderwerp erg zwart-wit benadert.

      Wanneer deze site compleet is vernieuwd, ga ik ook bloggen over seksuele voorkeur. Zeker een belangrijk onderwerp 😀

  • @Victor.

    Ik denk niet in hokjes. Ik denk: leven en laten leven, maar pas je wel (een klein beetje) aan.

    En dit onderstaande gaat niet over jou, maar weet zo snel niet hoe ik het anders op moet schrijven.
    Je gaat wel staan springen en “gek doen” in een kleine strakke speedo op een homoboot in de Amsterdamse grachten. Maar je durft s’avonds niet met je vriend hand in hand over straat, omdat je bang bent dat er iets kan/gaat gebeuren.

    Ik kom er voor uit dat ik bi ben. En dat seks met man of vrouw beiden heel fijn en lekker kan zijn. En seks met een vrouw en de man/vriend erbij kan ook fijn en lekker zijn. Maar het moet spontaan gebeuren. Als er een bij is die al het idee heeft: van mij hoeft het niet dan wordt het meestal ook niets. (En het moet sowieso al veilig gebeuren, dus met condoom.)

  • @Victor.

    Ik heb er ook geen probleem mee als ik 2 mannen zie die elkaar vol op de mond kussen. Waar ik wel moeite mee heb is het volgende, en dat is in 2016 gebeurt bij een school in Amsterdam-Noord. Dat mannen s’avonds elkaar voor seks opzoeken op de speelplaats, daar ook seksen en dat de kids s’ morgens de klas in komen met gebruikte condooms, omdat ze die niet opruimen maar laten slingeren. Dat ze daar seks hebben met elkaar vind ik oke, maar ruim je troep op.

    Ik lig bij mooi weer ook weleens te seksen in de binnentuin met een van de buurmeisjes of met mijn vriend. Daar wordt door de aangrenzende bewoners bij mooi weer wel meer buiten gesekst. Maar na de seks wordt de tuin ook opgeruimd, de “troep” nemen ze mee. En ik heb ook weleens “seks on the beach” gedaan met vrienden en vriendinnen in de late avond/nacht.

    1. Wat je zegt Rianne, over dat mensen hun troep niet opruimen, helemaal eens! Mensen massaal gooien van alles en nog wat gewoon op straat, zelfs al zijn er vuilnisbakken in de buurt. En er wordt verder niet over nagedacht waar het afval zal moeten blijven.

      1. @Victor.

        Bepaalde verpakkingen vind ik echt onzin. Neem de Unox rookworsten. Zit de worst al in plastic, zit er ook nog eens een plastic folie omheen.

        Of (en dan blijven we in jou ”vakgebied”) de 144 stuks voordeel/grootverbruik verpakking van de Euroglider condooms. Die zijn apart verpakt in folie, per 12 in een bundeltje verpakt in folie, 12 bundeltjes in een kartonnen doos, waar ook weer folie omheen zit.
        En koop je zo’n doos bij de DIO drogist dan kan je de doos nog een keer in ondoorzichtig folie laten verpakken zodat niemand ziet/er erg in heeft dat je condooms hebt gekocht.

        Ik schaam mij er niet voor als ik condooms koop. Heb er ook altijd een paar in de tas zitten want een ”verstandige meid” gaat er niet vanuit dat de ander ze bij zich heeft als het er op aan komt.

          1. Dan behoor je tot een van de weinige jongens/mannen. Maar blijven ze daar zitten, ververs je ze op zijn tijd of gebruik je ze?
            (bij mij hebben ze geen tijd om ”oud” te worden, een condoom heeft ook een houdbaarheidsdatum)

  • @Victor.

    Nederland is altijd een land geweest waar veel, zo niet alles, gewoon kon. Waar mensen gewoon hun gang konden gaan, zoals “aparte”. Als je “de kerk maar een beetje in het midden liet”. Maar de laatste 10 jaar is Nederland qua tolerantie hard achteruit gegaan en ook aan het verharden. Er wordt niets meer getolereerd van elkaar. Het is alleen maar ikke, ikke en ikke.

    Aan een ander wordt niet meer gedacht. Ben je apart, wil je met je vriend en of vriendin hand in hand lopen, dan wordt je in elkaar geslagen. En in plaats omstanders ingrijpen, gaan ze roepen dat ze “doden willen zien”.

    Staat iets je niet aan dan ga je “rammen” of nog erger, je haalt de tv erbij om je gelijk te halen. (Rijdende rechter, bonje met de buren, Frank Visser doet uitspraak.) En 70% van die figuren op tv is (hier geboren) import. Pas je aan aan de omgangsvormen van het land in plaats dat de oorspronkelijke bevolking zich aan jou aan moet passen.

    Bij mij in de straat woont al een jaar of 12/13 een Somalisch gezin. De ouders spreken totaal geen Nederlands, de 3 (van 7 en een tweeling van 9) kinderen moeten vertalen. Wat ik mij af vraag is: waarom zijn die kids s’ nachts na 1 uur nog op straat? En dan is het niet rustig praten maar gillen en schreeuwen. Zeg je er wat van heb je de volgende middag de hele familie gillend en schreeuwend aan de deur. En wij accepteren dat allemaal maar.

  • Ik snap het hele verhaal. T klopt wel denk ik… Mijn verhaal gaat iets anders… Zelf heb ik nog nooit een “fout” gemaakt door iemand te misbruiken, vreemd gaan en zelfs nog nooit gezoend. Nu ben ik op een leeftijd dat ik dat wel wil. Maar niet zomaar met iemand. Want iedereen heeft ergens wel steken laten vallen, is wel ergens vreemd gegaan… Ik kan daar niet tegen… Nu wil ik niet vreemd gaan, of iemand vreemd laten gaan. Maar ik kan gewoon niemand vinden die sterk genoeg is om alles te weerstaan. Dat vind ik erg jammer, er zullen wel van die mensen zijn, but I can’t find them.

  • Ik ben zelf vaak bedrogen in relaties en ook als kind ben ik opgegroeid terwijl een van mijn ouders vreemdging… Dit was mega pijnlijk… Ik heb mezelf plechtig beloofd nooit vreemd te gaan. En daar heb ik me aangehouden. Alleen tot mijn grote spijt werd ik zelf minnares. En dit is iets wat ik mezelf nooit kan vergeven. Het ging om een collega die op het moment van mijn eigen relatiebreuk een enorme steun voor me was.

    Ik werd hevig verliefd terwijl ik nooit echt verliefd word op mensen. Alles van zijn leven was voor mij fictie omdat ik niet daadwerkelijk een naam of wat dan ook wist. Tot dat zijn vriendin een naam kreeg en zijn kindje een gezicht. Ik heb echt van mezelf gewalgd hoe laag kon ik zinken na alles wat ik zelf mee heb gemaakt! Ik heb het met de man in kwestie besproken en de afstand werd een feit. Niet alleen heeft hij enorme schuldgevoelens, maar ook ik voel me enorm schuldig. Ik hoop dat zijn vriendin er nooit achter komt want die pijn verdient zij niet. Het boetekleed is voor mij naast het schuldig voelen ook een gebroken hart, maar daar heb ik zelf voor gekozen. Ik raad ook de minnaars/minnaressen aan doe het nooit!

  • Hallo K

    Vind het het moedig en knap wat je hier beschrijft. Misschien denk je nu wel heel anders over het minnares zijn en kan je volgence keer het gemakkelijker afblokken.

    Ikzelf ben ook ooit minnaar geweest van een getrouwde vrouw. NOOIT van me leven doe ik dit nog. Hoe je het draait of keert, je komt altijd op de tweede plaats en je verliest uiteindelijk ALTIJD.

    Geef mij maar liever een vaste relatie.

  • Mijn vrouw is in 2015 verliefd geworden op een man die ze al 20 jaar kent en bij ze af en toe schoonmaakt. Nadat zijn vader was overleden begin 2016 is de vonk bij die twee overgevlogen, en hebben ze intensiever contact gekregen, vooral gevoelsmatig in het begin. Ik bemerkte dat ze al te lovend over hem sprak en dat bleef alsmaar zo, totdat ik mijn ‘buikgevoel’ niet langer kon negeren en in haar telefoon de chat opzocht tussen hem en haar. Wat ik al dacht en voelde bleek waar; veel lieve woordjes over en weer, delen die ook gewist waren, en zelfs zag dat ze een paar keer naar hem toe was geweest zonder het mij te vertellen. Toen ik haar confronteerde gaf ze toe dat er gevoelens tussen hem en haar ware ontstaan..

    Ik was verbijsterd dat zij dit had gedaan. Ik vind het nog steeds ongelooflijk dat ze naar hem toe is gegaan, zonder het te vertellen. Zo buitengesloten als ik mij voelde was een heel vervelend gevoel, een gevoel van paniek vermengd met angst, en onzekerheid. Je relatie voelt ineens niet meer ‘echt’ aan. Ze zei dat er niets seksueels was gebeurt, maar ik geloof dat niet zo, aangezien ze ook verzweeg dat ze naar hem toe was geweest en de intonatie van de app’s anders waren. Het was flirterig en ook was het te merken dat het een grote opwinding en spanning bij haar opriep.

    Maar ze houdt vol dat ze alleen maar een kusje op zijn mond heeft gegeven, terwijl ze elkaar omhelsden. En dat deden ze geregeld als ze bij elkaar waren. Aan zijn apps kan ik merken dat hij nu nog steeds naar haar aanwezigheid verlangd. Telkens weer aangeven dat hij thuis werkt en dat hij heel graag zou willen dat ze langs zou komen. De laatste keer dat ik even keek, (en ik ben daar echt niet trots op, maar het vreet zo aan je, dat je het gewoonweg WIL weten) was in december. Sindsdien keek ik niet meer, omdat ik ook zag dat er nog steeds delen van het chatgesprek gewist werden. Ik wil het eigenlijk niet weten, ik wil er wel over praten, omdat ik gewoonweg voel dat er een ongemakkelijkheid tussen ons in staat.
    Ze wil ook niet stoppen met het contact met hem, en dat geeft mij een heel dubbel gevoel, terwijl ik weet dat ze gewoon veel appen, maar dit geeft ze helemaal niet toe. Het lijkt of dat ze zich geneert, en het niet toe kan geven, o.i.d.

    Dan een saillant detail; man en vrouw in seksuele zin zijn wij al lang niet meer. Wel denk ik dat er nog liefde is tussen ons. Ze behandeld mij niet rot, of doet afstandelijk, het is nog steeds zoals het was. Ik heb aangegeven dat ze best een minnaar mag hebben, maar wel met volledig medeweten van mij, en niet dat het een realiteit wordt buiten mij om. Dat wil ik niet.
    En dat dit; ze lijkt een beetje in een spagaat te liggen wat dit aangaat. Ik weet het ook niet meer. Het maalt maar door mijn hoofd… Elke dag weet ik dat ze appen, dat hij haar vraagt, en dat zij ontkent, ontwijkt, quasi-nonchalant doet over het contact met hem.. etc..

    Help..

    1. Beste…. ik snap heel goed dat je de drang hebt om haar te controleren. Ook zeker dat er nog een liefdesrelatie tussen jullie is, maar pas op dat de liefde je ook niet ongelukkig maakt. Misschien is voor jou nu het moment aangebroken dat je voor jezelf moet kiezen. Hoe moeilijk dit ook zal zijn.

  • Beste Victor, ik heb een vraagje. Mijn partner en ik zijn nu 3 jaar samen. In de tussentijd heb ik meerde keren (op slinkse wijze) bepaalde wattsapp gesprekken gelezen van hem. Nooit kwam er iets uit wat op een afspraak uit liep, maar wel gesprekken die ik niet oke vind in een relatie.

    Zoals bijvoorbeeld een dame om een foto in bikini te vragen. Vervolgens worden dit soort gesprekken verwijderd. Mijn vriend weet niet dat ik (zoals elke achterdochtige vrouw) op slinkse wijze bepaalde codes heb weten te achterhalen.

    Ik wil hem hiermee confronteren maar ik weet niet zo goed hoe…? Ik kan dit toch niet zomaar laten voorbij gaan alsof ik niks heb gezien? Maar hoe breng ik dit? Aangezien ik eigenlijk wel een inbreuk heb gedaan op zijn privacy….

  • Beste,

    Mijn vriendin heeft mij bedrogen na een relatie van 4 jaar. We hebben het altijd heel goed gehad samen en het klikte super op alle gebieden. Alleen door omstandigheden kunnen we niet samenwonen (allebei een kind dat naar de ex gaat) en omdat de afstand nogal groot is.

    Ik heb altijd alles voor haar gedaan. Haar geholpen met alles en vele km gereden zonder daar 1x over te klagen. Mijn vrije dagen probeerde ik zoveel mogelijk te regelen zodat ik toch vaak bij haar kon zijn en om haar te helpen. Nu heb ik zelf een gehandicapt kind waarbij het vorig jaar nogal slecht ging. Toen verbrak zij de relatie omdat toen niet veel bij haar kon zijn omdat ik bij mijn dochter in het ziekenhuis zat. Zij voelde zich schuldig omdat zij mij niet kon helpen en vond dat ik iemand dichter bij huis moest zoeken en omdat zij niet goed genoeg was.

    Nu is dat toch terug goed gekomen en alles leek ok. Nu zei ze wel vaker dat het voor gemakkelijker zou zijn een relatie met iemand dicht in de buurt. Mmaar ik zei altijd ik wil niet gemakkelijk, ik wil u. Ik zal u alleen verlaten als ge iemand anders hebt. Nu is ze pas geopereerd en ik heb haar bijgestaan en terwijl ze in het ziekenhuis lag voor haar (voor mij ook mijn) dochter gezorgd.

    1 dag nadat ze uit het ziekenhuis huis kwam stuurt ze bericht dat ze de relatie wilt beëindigen omdat ze al 2 maanden een ander heeft. Dat kwam echt zeer hard aan, omdat ik ook alles altijd voor haar deed. En haar hand vasthield als ze geopereerd moest worden. Nu was ze niet duidelijk wat die ander voor haar betekende. Ik heb dan antwoorden gevraagd en ze zei dat ze het gedaan omdat ze moe was van onze relatie omdat ze me niet kon helpen met mijn dochter en ze zelf al problemen had. Ik ging haar toch nooit verlaten en daarom had ze een ander genomen.

    Nu hadden we samen nog een Rome reis gepland. En zouden die nog doen om het mooi af te sluiten. De dagen ervoor was ze normaal thuis. Maar als ik haar belde nam ze niet op. Dan toch maar naar daar gereden om te checken en ze was al die tijd weg naar haar nieuwe vriend. Dan wat sms onderschept en daaruit blijkt dat ze er veel dieper inzit dan ze toegeeft. Die andere man is stapelverliefd op haar.

    Nu na een ruzie daarover toch nog naar Rome vertrokken en daar een fantastische tijd gehad. Ondanks het feit dat ze constant sms van die andere kreeg. Nu dus uit elkaar en ik mis haar enorm en zou haar alles vergeven om ze terug te hebben. Ze wilt vrienden blijven en ik mag haar dochter blijven zien.

    Iedereen zegt dat ze eigenlijk alleen maar profiteert van mij en dat ik haar moet vergeten. Maar bij alles wat ze zegt en doet voel ik en weet ik dat ze toch nog van mij houdt. Maar dat ik snel een ander moet zoeken. Tis nu voor mij heel moeilijk. Zij heeft iemand anders. Ik ben alleen. Zal ik blijven hopen en wachten op mijn grote liefde? Ze zegt dat misschien over 2 jaar we terug samen kunnen zijn als de situatie dan anders is.

    Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Help aub.

  • Ik vind dat altijd zo vreemd: dat je als partners elkaars apps en emails niet mag lezen. Dat dat als inbreuk op privacy wordt gezien. Als je niks te verbergen hebt is er toch niks om bang voor te zijn.

    Mijn partner en ik hebben alles open liggen. We checken niet omdat we die behoefte niet voelen. Maar mochten we onzeker worden oid dan mag het altijd.

    Wanneer jouw partner boos zou worden om ‘schending van privacy’, dan heeft hij blijkbaar wat te verbergen. En gebruikt hij dat argument om van zich af te trappen en af te leiden. Schuldvraag omdraaien.

    Ik zou ook onzeker worden van foto’s in bikini’s. Wat voor contact is dat? Maak er afspraken over. En als hij dat niet wil, tja.. Denk dan zelf eens goed na over je relatie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *